Γιουβαρλάκια με σπανάκι, parmigiano και ricotta

Αρχίζουμε με το σπανάκι. Αφού το βράσμουμε (αποφύγετε να το ΠΑΡΑ-βράσετε, να μη γίνει νιανιά), ΤΟ ΣΤΥΒΟΥΜΕ ΠΟΛΥ ΚΑΛΑ με τα χέρι (είναι το πιο σημαντικό σημείο της συνταγής, το σπανάκι δεν πρέπει να έχει καθόλου υγρά! Δεν αρκεί να το στραγγίσετε στο σουρωτήρι, θα πρέπει να το πιέσετε καλά-καλά με τα χέρια),

Και το ψιλοκόβουμε πάνω στην επιφάνεια εργασίας.

Το τοποθετούμε στο μπολ μέσα στο οποίο θα προσθέσουμε και τα υπόλοιπα υλικά και θα ετοιμάσουμε το μείγμα για τα γιουβαρλάκια.

Προσθέτουμε στο μπολ με το σπανάκι τα δύο αυγά, ολόκληρα,

Και τα κτυπούμε όλα μαζί, ελαφριά, να ενωθούν καλά. Σκέπτομαι τώρα μήπως είναι καλή ιδέα να ρίχνουμε τα αυγά ήδη κτυπημένα μέσα στο μπολ… Την επόμενη φορά, ίσως…

Προσθέτουμε λίγο αλάτι. Τρεις (3) στιμπιές. Γιατί τρεις; Μία για κάθε αυγό και μία για το σύνολο του μείγματος. Εάν ετοιμάζουμε το πιάτο για παιδιά, προσθέτουμε μία μικρή ποσότητα πιπέρι, εάν όμως είναι για δική μας χρήση, …δώστε του να καταλάβει, του πηγαίνει πολύ. Ανακατεύουμε και πάλι.

Προσθέτουμε τώρα και το τριμμένο parmigiano, Εγώ ήμουν αρκετά “γενναιόδωρος” και έριξα 12 φουσκωτά -φουσκωτά κουταλάκια στο μείγμα. Εσείς κανονίστε την ποσότητα ανάλογα με τα γούστα σας, αλλά και με το δεδομένο ότι το τριμμένο τυρί συμμετέχει τόσο στο να προσδώσει γεύση στο φαγητό (σπανάκι και ricotta δεν έχουν καμία ένταση στη γεύση τους, χρειάζονται ενίσχυση), όσο και στο να “δέσει” το μείγμα μας. Που σημαίνει ότι, λιγότερο parmigiano = περισσότερο αλεύρι. Και αυτό μπορεί να σας αλλοιώσει τη γεύση… Ανακατεύουμε και πάλι καλά.

Ήρθε η ώρα της ricotta. Εσείς μπορείτε να βάλετε και ανθότυρο, δεν έχει και μεγάλη διαφορά σαν τυρί. Ότι και να βάλετε, όμως, δεν πρέπει να έχει πολλά υγρά. Θα πρέπει να είναι μαλακό μεν, αλλά όχι μεσ’ το υγρό.

Τη ricotta (ή το ανθότυρο) δεν την κτυπούμε, την ανακατεύουμε με απαλές κινήσεις μέσα στο μείγμα των υπόλοιπων υλικών. Διαφορετικά κινδυνεύουμε να βγάλει πολλά υγρά (το γάλα της) και να μας υγράνει πολύ το μείγμα. Ανακάτεμα με απαλές κινήσεις, λοιπόν. Προσθέτουμε και μία ποσότητα φρεσκοτριμμένου πιπεριού, λιγότερο εάν πρόκειται να τα φάνε παιδιά, περισσότερη εάν είναι για ενήλικες. Είναι, πάντως, απαραίτητο το πιπεράκι για να ενισχύσει τη γεύση τους.

Τώρα θα ρίξουμε λίγο αλεύρι στο μείγμα μας, που θα χρησιμεύσει στο να απορροφήσει τα παραπανίσια υγρά (νερό από το σπανάκι ή και γάλα από τη ricotta). Την ποσότητα θα την κανονίσετε εσείς, ανάλογα με το πόσο υγρό θα διαπιστώσετε ότι υπάρχει στο μείγμα. Η κατεύθυνση που σας δίνω είναι για 1 κουταλιά, το πολύ 2 (εάν στο στύψιμο στο σπανάκι δεν δώσατε την πρέπουσα προσοχή ή εάν η ricotta σας είχε/έβγαλε αρκετό γάλα). Η τελική υφή του μείγματος πρέπει να είναι αρκετά σταθερό και να μη κολλάει στα τοιχώματα του μπολ.

Θα ετοιμάσουμε τώρα τις σπανακο-μπαλίτσες μας.. Επειδή το μείγμα είναι ακόμη πολύ μαλακό, σχετικά υγρό (να γιατί πρέπει να δώσουμε μεγάλη προσοχή στο καλό στύψιμο στην αρχή), θα κάνουμε τώρα μία “πατέντα”. Στην επιφάνεια εργασίας μας απλώνουμε δύο γεμάτες κουταλιές αλεύρι

Και εκεί πάνω βάζουμε ποσότητες από το μείγμα που παίρνουμε με ένα κουτάλι. Γεμάτες, φουσκωτές κουταλιές. Θα τα πλάσουμε “σε δόσεις”, μη βγάλετε όλο το μείγμα πάνω στον πάγκο σας, βγάλτε από 4-5 τη φορά. Διαφορετικά θα χρειαζόμασταν πολύ πιο μεγάλη επιφάνεια εργασίας.

Κυλούμε αυτές τις ποσότητες μείγματος και, όταν καλυφθούν επιφανειακά με αλεύρι και είναι πιο στεγνές, άρα και πιο εύκολες στον χειρισμό,

Τις παίρνουμε μία-μία ανάμεσα στα χέρια μας και,

Με κινήσεις σαν εκείνες που πλάθουμε κεφτεδάκια, πλάθουμε …κεφτεδάκια! Ακριβώς, τους δίνουμε το σφαιρικό σχήμα που έχουν τα γνώριμά μας κεφτεδάκια από κιμά. Εάν είναι και τα χέρια μας αλευρωμένα, η (πολύ εύκολη) αυτή δουλειά γίνεται ακόμη ευκολότερη.

Βάζουμε τα κεφτεδάκια μας σε ένα πιάτο, αλευρωμένο και αυτό,εν αναμονή των επόμενων, έως ότου εξαντλήσουμε όλο το μείγμα στο μπολ.

Πάμε –επιτέλους– στην ηλεκτρική μας κουζίνα. Σε ένα κατσαρολάκι, μέτριο σε μέγεθος, να χωράει 4-5 κεφτεδάκια τη φορά, ζεσταίνουμε νερό μαζί με μία κουταλιά ελαιόλαδο και λίγο αλατάκι.

Μόλις το νερό αρχίσει να βράζει, ρίχνουμε μέσα του να μαγειρευθούν τα κεφτεδάκια μας. όχι όλα μαζί, θα ρίξουν απότομα τη θερμοκρασία του νερού και μέχρι να ξαναρχίσει ο βρασμός τα κεφτεδάκια κινδυνεύουν να διαλυθούν. Θα βάλουμε 3-4, άντε 5 τη φορά (ρίχνετε και ένα βλέφαρο στο νερό, εάν δείτε ότι σταματάει να αναδεύεται έντονα, μη βάλετε άλλο, ακόμη κι’ αν είστε στο 3ο. Έτσι κι’ αλλιώς, ο χρόνος που θα μαγειρευθούν είναι πολύ λίγος, μόλις 2 λεπτά.

Με το που θα βάλετε τα κεφτεδάκια στην κατσαρολίτσα, αυτά θα πάνε κατευθείαν στον πάτο της.Το βάρος τους, βλέπετε... Όταν όμως φθάσουν να είναι έτοιμα, σε ένα δίλεπτο ή ελάχιστα περισσότερο, θα τα δείτε να ανεβαίνουν στην επιφάνεια.

Τα βγάζουμε τότε με τρυπητή κουτάλα, αφήνοντας το πολύ νερό να κυλίσει πίσω στην κατσαρόλα και να στραγγίσουν και τα τοποθετούμε στο πιάτο που θα τα σερβίρουμε.

Περνούμε στη σάλτσα τους. Ανοίγουμε ένα από εκείνα τα βαζάκια με τη σάλτσα ντομάτας που είχαμε φτιάξει το καλοκαίρι και βάζουμε σε ένα κατσαρολάκι μία καλή ποσότητα, 300 με 400 γραμμάρια, κάμποσες γεμάτες κουταλιές, δηλαδή. Δεν είχατε φτιάξει σάλτσα ντομάτας φέτος; Ποτέ στη ζωή σας; Μικρό το πρόβλημα… Θα αναλάβετε την υποχρέωση να διαβάσετε τις οδηγίες για την παρασκευή της (ναι,όπως πάντα “από …Δευτέρα”, καλά είναι) Και θα ανοίξετε μία συσκευασία έτοιμης ντομάτας.

Προσθέστε της 1 κουταλιά ελαιόλαδο,

Αλλά και 1 γεμάτη κουταλιά ψιλοκομμένο μαϊντανό και βασιλικό, ανακατεμένους (αυτά τα βρίσκετε εύκολα στο σουπερμάρκετ ακόμη και το χειμώνα).

Ανακατεύουμε καλά, μαγειρεύουμε λίγο να δέσει και έχουμε μία ωραία, νόστιμη, δροσιστική και αρωματική σάλτσα για να γαρνίρουμε τα γιουβαρλάκια.

Βάζουμε από αυτή τη σάλτσα καπάκι, πάνω από κάθε γιουβαρλάκι,

Αφήνουμε να κυλήσει και λίγη (κανά δυό κουταλιές) ανάμεσά τους,

Ρίχνουμε και λίγο τριμμένο parmigiano από πάνω (προαιρετικά) και σερβίρουμε.

ΠΑΡΑΛΛΑΓΗΔοκίμασα να πλησιάσω περισσότερο στα παραδοσιακά γιουβαρλάκια (στα οποία το ρύζι είναι απαραίτητο) και ταυτόχρονα να ενισχύσω τη γεύση τους, προσθέτοντας μία ποσότητα ρυζιού στο μείγμα του σπανακιού με τα αυγά και τα τυριά. Μια και ετοιμάζαμε ρύζι Thai (έξοχα αρωματική και απολαυστικά κολλώδης ποικιλία ρυζιού, ιδανική για βρασμένο, στεγνό ανατολίτικο ρύζι),

Προσέθεσα δύο κουταλιές στο μισό –περίπου– από το μείγμα,

Το ανακάτεψα με τα υπόλοιπα υλικά,

Του έριξα και μία καλή ποσότητα curry και έτοιμη και αυτή η εκδοχή τους