κύρια φωτογραφία συνταγής Κοτόπουλο με άρωμα δαμάσκηνου

Κοτόπουλο με άρωμα δαμάσκηνου

17 μάγειρες σκοπεύουν να τη μαγειρέψουν
ggr
ggr @george
Athens

Σας το έχω ξαναπεί; Μπορεί. Με κάποια ευκαιρία θα το έχω ξαναπεί. Ας είναι, ακόμη και εάν μπορεί να φαίνεται ότι επαναλαμβάνομαι, έχω καλές προθέσεις. Γι’ αυτό και θα μου το συγχωρέσετε αν σας το ξαναπώ.Μου αρέσει πολύ, με “κεντρίζει”, με κάνει να ξεχνώ τους καλούς τρόπους και να μουγκρίζω από ευχαρίστηση, με το στόμα γεμάτο, να είμαι –περισσότερο απ’ ότι συνήθως– λαίμαργος, με “ταξειδεύει” ο συνδυασμός “γλυκού-αλμυρού”. Το τέλειο ζευγάρι.Τον λατρεύω... Θέλετε παραδείγματα ; Η δροσιά ενός γλυκού κασεριού με την σπιρτάδα μιας στρώσης πικάντικης μουστάρδας πάνω σε μία φέτα ζεστό ψωμί. η διάφανη γλυκύτητα ενός μελιού πάνω σε φρυγανισμένα στον φούρνο ψωμάκια με φέτα. Ένα καλό, ψαχνό, κομμάτι χοιρινού, “στεφανωμένου” με μια κορώνα από βερύκοκα και μόλις βγαλμένου από τον φούρνο...Δεν έπεισα κανένα σας;Λοιπόν, για να δούμε εάν αυτή η συνταγή σας κάνει να αλλάξετε ιδέα...

Λίγα μυστικά ακόμα

Όταν πρωτοείδα την συνταγή, το μάτι μου έμεινε σε εκείνο το “ήρεμο κρασί”. Τι πράγμα είν’ ετούτο, αναρωτήθηκα. Και που θα μπορέσω εγώ (που η σχέση μου με το κρασί είναι ίδια με εκείνη των Ισπανών κονκουιστατόρες, κατακτητών, με τα θαυμαστά πλούτη του Νέου ΚόσμουΑπολαμβάνω την αίσθηση να το κάνω δικό μου, να το “αρπάζω” με βουλιμία, χωρίς όμως να ξέρω ή να θέλω να μάθω κάτι περισσότερο για αυτό) να το βρώ αυτό το κρασί; Και η σύγχυση ήταν μεγαλύτερη, δεδομένου ότι η πρώτη μου επαφή ήταν με τον αμετάφραστο όρο, "vin tranquille", ή “vino fermo”. Τι πάει, δηλαδή, να πει “ήσυχο” ή “ακίνητο” κρασί; Στη συνέχεια (και αφήνοντας στην άκρη τον “μανδύα” του αδιάφορου κονκουιστατόρες) ανακάλυψα ότι “ήσυχο” ή “ήρεμο” είναι το κρασί που δεν έχει καθόλου έως ελάχιστο διοξείδιο του άνθρακος (λιγότερο από 1 γραμμάριο ανά λίτρο). Εάν θέλετε, υπάρχει ένα ενδιαφέρον “Οινικό λεξικό” και άλλα περί “Οίνου θωριάς” (έτσι για να θυμηθώ, μετά τον Νέο Κόσμο, τα αρχαία Άβδηρα και τους “πανέξυπνους” κατοίκους τους) εδώ  ή εδώ.Οι σκελίδες του σκόρδου μπαίνουν ακαθάριστες (!) για λόγους πρακτικούς. που έχουν να κάνουν με την γνωστή ρήση “Παν μέτρον άριστον”. Πράγματι, η υπέροχη μυρωδιά που αναδύει το σκόρδο, “απολαμβάνοντας” την θερμότητα μέσα σε ένα τηγάνι (όποιες αντιρρήσεις και αν φέρουν μερικοί δεν θα μου αλλάξουν γνώμη) καταστρέφεται και καταλήγει να γίνει ενοχλητική στις πολύ υψηλές θερμοκρασίες ή όταν παραμείνει για πολύ ώρα στο τηγάνι και καεί. Για τον λόγο αυτό το αφήνουμε να μαγειρευθεί μέσα στην πανοπλία του, μέσα στο εσωτερικό τσόφλι που το περιβάλει σαν “εφαρμοστό πουκάμισο”. Πουκάμισο; Αααα, γι’ αυτό το λένε οι chef  “ail en chemise” και οι cuocchi “aglio in camicia”... Μας επιτρέπουν, περίπου, να τρυπώσουμε στα “ιδιαίτερα διαμερίσματά του” και να δούμε το σκόρδο σχεδόν με τα εσώρουχα... Μόνο οι... νερόβραστοι (ξέρετε ποιους λέω) το υποβιβάζουν σε ένα απλό“an unpeeled clove of garlic” Τι λέτε μωρέ...Ρίξτε 2 φρέσκα φυλλαράκια φασκόμηλου (αν δεν έχετε, κάνει και αυτό του σουπερμάρκετ) και ένα κλαδάκι δενδρολίβανο και κάντε το υπαρξιακό ερώτημα “μπούτι ή στήθος” να αποκτήσει καθαρά φιλολογική διάσταση. Φυσικά μπούτι, λοιπόν, όπως θα σας διαβεβαίωνε άλλωστε και ο...ευνοημένος Καρεμπέ

Δες περισσότερα
Διόρθωση συνταγής

Υλικά

  1. 6 μπουτάκια κοτόπουλου
  2. 1/2 ποτήρι λευκό, ήρεμο (;), κρασί
  3. 250 γρ. ξερά δαμάσκηνα, χωρίς κουκούτσι
  4. 5 σκελίδες σκόρδο ακαθάριστες (!)
  5. προαιρετικάπατατούλες κομμένες σε κυβάκια, καρότα σε ροδέλες
  6. παρθένο ελαιόλαδο, όσο χρειασθεί
  7. αλάτι, ανάλογα με τα γούστα σας
  8. πολύ υπομονή...

Οδηγίες μαγειρέματος

  1. 1

    Εάν θέλουμε να έχουμε ένα εξαιρετικό αποτέλεσμα, που μεταφράζεται σε ένα πολύ τρυφερό, μαλακό σαν βούτυρο, κρέας, πρέπει να έχουμε στα “ντουλάπια” μας πολύ από το τελευταίο υλικό. Πράγματι, αυτό είναι ένα πιάτο που πρέπει να μαγειρευθεί για πολύ-πολύ ώρα και με πολύ-πολύ αγάπη. Τα υπόλοιπα βήματα, 2 ως και 4, είναι απλούστατα στην εκτέλεση.

  2. 2

    Βάζουμε όλα τα υλικά, πλην του κρασιού, σε μία ευρύχωρη χαμηλή κατσαρόλα (ή τηγάνι με ψηλά τοιχώματα), σε μέτρια προς χαμηλή φωτιά.

  3. 3

    Μόλις το κρέας αρχίζει να ροδίζει ελαφρά, το καταβρέχουμε με το κρασί και το αφήνουμε μέχρι το κρασάκι μας να εξατμισθεί.

  4. 4

    Χαμηλώνουμε ακόμη περισσότερο την φωτιά, σκεπάζουμε με το καπάκι για να “φυλακίσουμε” τα αρώματα που έχουν την τάση –και ούτως ή άλλως θα τα καταφέρουν σε κάποιο βαθμό– να σκορπισθούν στην κουζίνα μας, και αφήνουμε το φαγητό να μαγειρευθεί για τουλάχιστον 2 γεμάτες ώρες (να η ΥΠΟΜΟΝΗ), φροντίζοντας κάθε τόσο να γυρίζουμε προσεκτικά (να και η ΑΓΑΠΗ) τα μπουτάκια, για να γίνουν από όλες τις πλευρές.

Αντιδράσεις

Cooksnaps

Έφτιαξες αυτή τη συνταγή; Μοιράσου μια φωτογραφία του πιάτου σου!

Γκρίζα χειροποίητα σχέδια από μια φωτογραφική μηχανή, ένα τηγάνι και αστέρια που αναδύονται από το τηγάνι

Από

ggr
ggr @george
στις
Athens