κύρια φωτογραφία συνταγής Λουκουμαδάκι μου (με κολοκύθα) εσύ!

Λουκουμαδάκι μου (με κολοκύθα) εσύ!

10 μάγειρες σκοπεύουν να τη μαγειρέψουν
ggr
ggr @george
Athens

Κάποτε, μία βόλτα στο κέντρο της Αθήνας, ήταν σαν ένα “Ταξείδι στο Κέντρο του Κόσμου”. Η τότε (φτωχική αναμφίβολα) Αθήνα, είχε τόσα πολλά να σου δείξει, να σου μάθει, να σε ενθουσιάσει. Είχε μεγάλα μαγαζιά, είχε φώτα, είχε διάκοσμο, είχε ευγενικούς μαγαζάτορες και ταπεινούς μικροπωλητές που λέγαν μεταξύ τους καλημέρα, είχε προθήκες με φανταχτερά πράγματα “από την Ευρώπη”…Είχε παιχνίδια που μόνο να τα χαζέψουν μπορούσαν οι περισσότεροι (αλλά, όμως, τα χάζευαν... Και τα απολάμβαναν... Σε όμορφα στολισμένες και γεμάτες φώτα, βιτρίνες). Είχε ευρωπαϊκά υφάσματα, για να ντυθείς (πουκάμισα, ταγεράκια και κουστούμια sur mesure), αλλά και να νοικοκυρευθείς (υφάσματα επίπλων, κουρτινών).Είχε σπουδαία βιβλιοπωλεία, όπου περνώντας απ’ έξω μύρισε άκοπο χαρτί βιβλίου και μελάνι (κάποιοι θα το θυμούνται ακόμη και θα καταλαβαίνουν τι λέω...) Είχε και σπουδαία καφεκοπτεία (σε αυτά, όταν περνούσες απ’ έξω ήταν άνισος και ανώφελος ο “αγώνας” να μη παρασυρθείς και μπεις μέσα...)Είχε και στέκια με παπούληδες κουλουράδες αλλά και χοντρά (και χοντροκομμένα) ντυμένους καστανάδες, σαν έπιαναν τα κρύα...Είχε και τον ...”Κρίνο”. Θρυλικό λουκουματζίδικο στην οδό Αιόλου. Πρώτα μύριζες την κανέλλα, σαν πλησίαζες. Μπαίνοντας, αναζητούσες ελεύθερο μαρμάρινο στρογγυλό τραπεζάκι, με έστω μία ελεύθερη ξύλινη καρέκλα. Σαν τα εύρισκες και ακουμπούσες κάτω τις τσάντες με τα ψώνια από το “Μινιόν”, τον “Κατράντζο” ή και τον “Βάρδα” (ανάλογα με ποιόν ήσουν στην αγορά, με την μητέρα ή τον πατέρα), έτσι και πλησίαζες στη γωνιά με τα καζάνια, στο βάθος του μαγαζιού, οι τραγανοί λουκουμάδες, με την τρύπα στη μέση, που έβγαιναν από το καυτό λάδι, για να πέσουν επάνω τους καταρράκτες από ρευστό μέλι και στη συνέχεια σύννεφο η κανέλλα.Αυτά, με την ματιά ενός (τότε) παιδιού. Εάν σήμερα ένα παιδί κατέβει στο κέντρο της Αθήνας, θα τα βρεί όλα αυτά. Θα συναντήσει κάθε τι που αναφέρω πιο πάνω. Αλλά και δεν θα βρει τίποτα... Τίποτα από εκείνα που θα μπορούσαν να κάνουν την Αθήνα “κέντρο του κόσμου” του. Λίγα είναι πλέον τα πράγματα που θα το έκαναν να ενθουσιασθεί. Όχι να “μπουχτίσει”, να ενθουσιασθεί με εκείνο τον ενθουσιασμό που σε κάνει να χαίρεσαι με κάτι τόσο απλό, όσο μια φθηνή λιχουδιά.Όπως ένα πιατάκι, μεταλλικό και τετράγωνο, με ζεστούς λουκουμάδες μέσα του, περιχυμένους με άφθονο μέλι και πασπαλισμένους με κανέλα.Προχθές επιχείρησα να φτιάξω λουκουμάδες στο σπίτι. Ακόμη και αν δεν είχαν τρύπα στο κέντρο, ακόμη και αν τους πρόσθεσα κίτρινη κολοκύθα, ακόμη και χωρίς μέλι και κανέλλα αλλά με άχνη ζάχαρη, ακόμη και χωρίς μαρμάρινο στρογγυλό τραπεζάκι, οι θύμισες “ξεχύθηκαν” μέσα σε μια στιγμή.

Λίγα μυστικά ακόμα

Ασφαλώς και υπάρχουν παραδοσιακές συνταγές για λουκουμάδες, υπάρχει μία μάλιστα από τη Sitronella (“Λουκουμάδες”)πολύ πετυχημένη. Σε αυτή εδώ, το μόνο “παραδοσιακό” είναι οι αναμνήσεις που μου ξύπνησε και που ελπίζω να μη σας κούρασαν. Είναι όμως εύκολη, γρήγορη, με απλά υλικά συνταγή, με πολύ νόστιμο αποτέλεσμα.[1] Τυλίγουμε την κολοκύθα σε λαδόκολλα πριν την τυλίξουμε σε αλουμινόχαρτο για να μην έρχεται σε απευθείας επαφή με αυτό. Θέλει μάλιστα δύο αλουμινόχαρτα διότι σε άλλη περίπτωση, με τις θερμοκρασίες που αναπτύσσονται, η κολοκύθα θα καιγόταν.

Δες περισσότερα
Διόρθωση συνταγής

Υλικά

50 λουκουμαδάκια
  1. …για τα λουκουμαδάκια
  2. ξύσμα από φλούδα 2 πορτοκαλιών
  3. 250 γρ αλεύρι
  4. 8 γρ backing powder
  5. 3 μέτρια αυγά
  6. 500 γρ καθαρή “ψίχα” κολοκύθας
  7. 160 γρ ζάχαρη
  8. …για το τηγάνισμα
  9. κάποιο ελαφρύ σπορέλαιο, όσο χρειασθεί
  10. …για το πασπάλισμα
  11. ζάχαρη άχνη, όσο χρειασθεί (μία επιλογή)
  12. μέλι, ελαφρά αραιωμένο για να είναι ρευστό και κανέλλα, και πάλι όσο χρειασθούν (μία άλλη επιλογή)

Οδηγίες μαγειρέματος

  1. 1

    Κόβουμε ένα κομμάτι από την κολοκύθα (γιατί κολοκύθα(ς) ή είσαι ή δεν είσαι !!! Δεν υπάρχουν μικρές), το καθαρίζουμε από την φλούδα αλλά και από τους σπόρους, κρατούμε και ζυγίζουμε 500 γρ καθαρής σάρκας και την κόβουμε σε φέτες πάχους 1 με 1,5 εκατοστά (δείτε και “Μυστικά” [1]).

  2. 2

    Τυλίγουμε αυτά τα κομμάτια της κολοκύθας αρχικά σε λαδόκολλα και στη συνέχεια σε δύο φύλλα αλουμινόχαρτο.

  3. 3

    Κλείνουμε το αλουμινόχαρτο σε “πουγκάκι” και το βάζουμε στον φούρνο να ψηθεί στους 200 βαθμούς για 1 ώρα (για να μειώσετε αυτόν τον χρόνο ψησίματος, δείτε στα “Μυστικά” [1]).

  4. 4

    Αφού περάσει ο χρόνος ψησίματος, αφήνουμε την κολοκύθα, με ανοικτό πια το “πουγκί”, να κρυώσει.

  5. 5

    Στη συνέχεια τη ρίχνουμε στον κάδο που blender, μαζί με τη ζάχαρη, τα αυγά, και το ξύσμα των πορτοκαλιών και τα πολτοποιούμε όλα μαζί.

  6. 6

    Αδειάζουμε τα πολτοποιημένα και ομογενοποιημένα υλικά σε ένα ευρύχωρο μπολ, όπου προσθέτουμε το αλεύρι (μαζί με το backing powder) κοσκινισμένο.

  7. 7

    Ανακατεύουμε καλά, μέχρι να πάρουμε ένα μείγμα που θα είναι λείο και με ομογενοποιημένα εντελώς τα υλικά

  8. 8

    Από αυτό το μείγμα, είτε μεταφέροντάς το σε χωνί ζαχαροπλαστικής, είτε με τη βοήθεια δύο κουταλιών (ένα για να παίρνουμε ποσότητες από το μείγμα και ένα για να τις σπρώχνουμε να κυλήσουν στο καυτό λάδι), φτιάχνουμε μικρές μπαλίτσες (μεγέθους μεγάλου-μεγάλου φουντουκιού, διαμέτρου περίπου 2 εκ.) και τις ρίχνουμε να τηγανισθούν στο καυτό λάδι. Για τη περίπτωση που θα χρησιμοποιήσετε χωνί ζαχαροπλαστική, δεδομένου ότι το ζυμάρι είναι μαλακό αλλά και λίγο...κολλώδες, ας έχετε δίπλα σας ένα μαχαιράκι, θα σας βοηθήσει να ξεκολλάτε τις ποσότητες που θα βγάζετε πιέζοντας, από τη μύτη του χωνιού.

  9. 9

    Οι μπαλίτσες αυτές της ζύμης, όταν πέσουν μέσα στο καυτό λάδι, θα φουσκώσουν και θα φθάσουν σε μέγεθος αυτό ενός καρυδιού. Περιμένουμε έως ότου φουσκώσουν και σταθεροποιηθεί το μέγεθός τους και, με τη βοήθεια τρυπητής κουτάλας και πολύ προσεκτικά (θα τις ακουμπάει μόνο από κάτω, που είναι ψημένες, αλλιώς …ωιμέ, θα κολλήσει η άψητη ζύμη πάνω της), τις ανατρέπουμε, τις γυρίζουμε, να τηγανισθούν και από την άλλη πλευρά. Εάν χρειασθεί, τις γυρίζουμε και κανα-δυό φορές ακόμη, έως ότου τις δούμε να έχουν χρυσίσει καλά (όχι όμως και να “αρπάξουν”, να καούν) σε όλη τους την επιφάνεια.

  10. 10

    Συνεχίζουμε με τον ίδιο τρόπο έως ότου τηγανισθούν όλοι οι λουκουμάδες. Κάθε δόση που βγάζουμε, την τοποθετούμε πάνω σε ένα πιάτο καλυμμένο με χαρτί απορροφητικό κουζίνας, για να πάρει το παραπανίσιο λάδι.

  11. 11

    Τώρα μπορούμε να ακολουθήσουμε δύο διαφορετικούς δρόμους. Να τους πασπαλίσουμε με άχνη ζάχαρη, ή, εάν τους θέλουμε πιο παραδοσιακούς, να τους περιχύσουμε με μέλι και στη συνέχεια να τους πασπαλίσουμε με κανελλίτσα. Σε κάθε περίπτωση, τους σερβίρουμε ζεστούς.

Αντιδράσεις

Cooksnaps

Έφτιαξες αυτή τη συνταγή; Μοιράσου μια φωτογραφία του πιάτου σου!

Γκρίζα χειροποίητα σχέδια από μια φωτογραφική μηχανή, ένα τηγάνι και αστέρια που αναδύονται από το τηγάνι

Από

ggr
ggr @george
στις
Athens