Μαρμελάδα μήλο, με γεύση...strudel

Η εποχή των μαρμελάδων έχει μπει για τα καλά. Φράουλες, κεράσια, ροδάκινα, βερύκοκα, αχλάδια, κορόμηλα, βανίλιες, όλα στη διάθεση της νοικοκυράς. Εγώ όμως, επειδή δεν είμαι και τόσο “νοικοκύρης”, θα σας δώσω μέσα στο κατακαλόκαιρο μία συνταγή για χειμωνιάτικη μαρμελάδα! Απλά, θα φροντίσω να είναι τόσο “ελκυστική” σαν την διαβάζετε και να την φαντάζεστε τόσο νόστιμη μέσα από τις ρίγες της συνταγής, που να πάτε κατακαλόκαιρο να αγοράσετε μήλα για να την φτιάξετε... Ή, να την βάλετε πάνω-πάνω στα “υπ’ όψιν” για φτιάξιμο μόλις έρθει η εποχή τους. Όταν την δοκίμασα πρώτη φορά, η γεύση της μου θύμισε έντονα κάτι, που όμως δεν καταλάβαινα τι ήταν. Κάτι απροσδιόριστο αλλά και ωραίο. Και ξαφνικά ....Ε Υ Ρ Η Κ Α !!! Κατάλαβα ότι ήταν μία σούπερ συμπυκνωμένη γεύση από ... strudel μήλου, επαλείψιμο σε ψωμί. Στην πραγματικότητα, μία μαρμελάδα strudel !! Δεν είναι ωραία ιδέα ;

Λίγα μυστικά ακόμα

[1] Η μαρμελάδα αυτή έχει την ιδιαιτερότητα ότι δεν έχει βράσει πολύ. Για τον λόγο αυτό μπορεί να διατηρηθεί για ένα 15θήμερο στο ψυγείο ή και για ένα ολόκληρο χρόνο εάν αποστειρώσετε τα βάζα. Η αποστείρωση αυτή γίνεται Μ Ε Τ Α από το γέμισμά τους και την επαναφορά στη ορθή θέση και γίνεται με την λεγόμενη “υγρή μέθοδο”, σιγοβράζοντας τα βάζα σε κατσαρόλα με βραστό νερό, για ένα 30λεπτο περίπου. Ένα φακελάκι πηκτίνης συνήθως χρησιμεύει για ένα κιλό φρούτα. Επειδή όμως εδώ πρόκειται για μήλα, που έχουν τη δική τους, φυσική, πηκτίνη, για να μη γίνει πολύ σφικτή η μαρμελάδα, έχουμε αυξήσει λίγο (στο 1,2 κιλά) την ποσότητα των φρούτων. Για την βιομηχανική πηκτίνη φοβάμαι ότι προκύπτουν ανάλογα θέματα με αυτά της ζελατίνης. Εκείνο που έχει να προσφέρει είναι ο πολύ μικρός χρόνος βρασμού της μαρμελάδας, με αποτέλεσμα να διατηρείται καλύτερα το άρωμα των φρούτων. Υπάρχει, όμως, και η υγιεινή λύση. Εάν θέλετε, μπορείτε να φτιάξετε τη δική σας, σπιτική, πηκτίνη. Ανατρέξετε σε κάποια από τις συνταγές που υπάρχουν στο site για “σπιτική πηκτίνη” από τη Phoebe. Διατηρείται για ένα 6μηνο στη κατάψυξη και έτσι μπορείτε να την ετοιμάσετε τον χειμώνα και να σας χρησιμεύσει μέχρι και για τις μαρμελάδες του καλοκαιριού. Το θέμα είναι ότι δεν γνωρίζω (και δεν φαίνεται να προκύπτει και από τη συνταγή) πόση ποσότητα θα χρειασθείτε ανά κιλό φρούτων και πόση θα είναι η ελάχιστη αναλογία φρούτων/ζάχαρης. Ίσως όμως κάποιος να την έχει ήδη δοκιμάσει και να μπορεί πλέον να μας δώσει μία εικόνα. Εκείνο που μπορώ να σας πω είναι ότι σ ί γ ο υ ρ α μειώνει την ποσότητα της απαραίτητης ζάχαρης και σ ί γ ο υ ρ α μειώνει και τον χρόνο βρασμού. Μπορείτε όμως να δείτε και τη δική μου προσέγγιση, για «Σπιτική πηκτίνη από φλούδες και κουκούτσια μήλων». Επίσης, εάν θέλετε περισσότερα στοιχεία, μπορείτε να δείτε ένα σχετικό άρθρο για τη «Σπιτική Πηκτίνη. Από που; Πόση; Με ποιόν τρόπο; » που υπάρχει στο site. Επίσης υπάρχει η λύση με βιομηχανική μεν, φυτική δε, ζελατίνη, την agar agar. Η πηκτική ικανότητά της είναι πολύ μεγάλη και, επιπλέον, δεν έχει ανάγκη ζάχαρης για να πήξει. Ίσως την επόμενη φορά την δοκιμάσω με αυτόν τον τρόπο Μπορείτε και να αποφύγετε εντελώς την πηκτίνη, εάν διαθέσετε χρόνο για κανονικό βράσιμο. Σε αυτή τη περίπτωση, στο τέλος του χρόνου των 4-5 λεπτών έντονου βρασμού (βήμα 4), Δ Ε Ν σβήνουμε το μάτι και δεν αποσύρουμε από αυτό την κατσαρόλα. Κατεβάζουμε την ένταση στο ελάχιστο, προσθέτουμε Μ Ο Ν Ο την κανέλλα, το περιεχόμενο του φασολιού της βανίλιας, αλλά και τον χυμό από ένα λεμόνι, και σ ι γ ο β ρ ά ζ ο υ μ ε για δύο περίπου ώρες, ανακατεύοντας πότε πότε. Μετά το δίωρο, όταν η μαρμελάδα θα έχει δέσει (κάντε και την δοκιμή του κρύου πιάτου), προσθέτουμε όλα τα υπόλοιπα υλικά που περιγράφονται στο βήμα 5 (τη μουσκεμένη και στυμμένη σταφίδα και το κουκουνάρι) και περνάμε στο βήμα 6 και το γέμισμα των βάζων. Σε περίπτωση που θέλετε τη μαρμελάδα λεία και χωρίς να νοιώθετε τα κομμάτια του μήλου, μπορείτε να χρησιμοποιήσετε ένα mixer χειρός και να την πολτοποιήσετε όσο είναι ακόμη ζεστή στη κατσαρόλα. Σε αντίθεση με ό,τι κάνουμε με άλλες μαρμελάδες, δεν τουμπάρουμε τα γεμάτα βάζα μέχρι να κρυώσει η μαρμελάδα, γιατί κρυώνοντας κολλάει στα καπάκια και δεν ξαναπέφτει όταν τα επαναφέρουμε σε όρθια θέση. Προσωπικά δεν με απασχολεί καθόλου, εσάς όμως μπορεί και να σας ενδιαφέρει. Οι ποσότητες των κουκουναριών και της σταφίδας είναι 2 και 3 κουταλιές, αντίστοιχα, ανά κιλό φρούτων. Για τα 1,2 κιλά, αυξάνουμε λίιιγο την ποσότητά τους. Η πρωτότυπη συνταγή έλεγε ότι μπορεί κανείς να αντικαταστήσει κουκουνάρι, σταφίδα και κανέλλα με μερικά φυλλαράκια μ έ ν τ α ς, πολύ ψιλοκομμένα. Διατεινόταν μάλιστα ότι η εκδοχή με την μέντα είναι πιο ανοιξιάτικη-καλοκαιρινή, ενώ αντίθετα εκείνη με τη «γεύση strudel», πιο χειμωνιάτικη. Εγώ, στη μικρότητά μου, να προτείνω, μιάς και κανέλλα, κουκουνάρι, σταφίδα αλλά και μέντα προστίθενται στο τέλος της διαδικασίας, με την μαρμελάδα ήδη έτοιμη, θα μπορούσε κανείς να μοιράσει την όλη ποσότητα στα δύο και να φτιάξει και τις δύο “εκδοχές”, μία χειμωνιάτικη και μία καλοκαιρινή.