ggr
ggr @george
Athens

Πόσες φορές δεν έχουμε ακούσει να μιλούν για αυτή τη περίφημη κρέμα σοκολάτας, άλλοι να τη λένε μερέντα, άλλοι νουτέλα, που είναι πολύ νόστιμη αλειμμένη σε ψωμί ή σαν γέμιση σε αφράτα τσουρεκάκια ή κρουασάν (αλλά και σκέτη, θυμάμαι κάτι ….. καταδύσεις που έκανα μικρός, με μικρό κουτάλι που όμως είχε μακριά λαβή). Και πόσες φορές δεν έχουμε αναρωτηθεί “μα πως μπορούν και φτιάχνουν αυτό το υπέροχο γλυκό στο σπίτι ;”. Δοκίμασα και εγώ μια-δύο φορές, το αποτέλεσμα ήταν αρκετά καλό αλλά όχι τόσο που να με ενθουσιάσει. Εδώ μέσα είδα τη συνταγή της mama, παρακαταθήκη για νέες μαμάδες που θέλουν να φτιάξουν κάτι νόστιμο στα παιδιά τους. Πως θα ήταν, όμως, αυτός ο “σοκολατένιος πειρασμός”, εάν ..... δεν ήταν σοκολατένιος ;

Λίγα μυστικά ακόμα

Τα μυστικά τώραΤα φουντούκια που βρίσκουμε στα καταστήματα ξηρών καρπών είναι, δυστυχώς, εισαγωγής. Από τα πιο απίθανα μέρη του κόσμου. Χαρουπάλευρο θα βρείτε σε κάποια καταστήματα ντελικατέσεν, ή και σε σουπερμάρκετ που διαθέτουν τέτοιο τμήμα. Είναι, δυστυχώς, μόνον εισαγωγής. Εγώ βρίσκω μία γερμανική συσκευασία στον Θανόπουλο. Το γάλα στην αρχή της διαδικασίας θα το ρίχνεται με μέτρο, ελέγχοντας πάντα τη σύσταση της κρέμας, να μην είναι πολύ νερουλή. Αν αντίθετα, μετά τη προσθήκη του χαρουπάλευρου γίναι πολύ σφικτή, την επαναφέρετε με επιπλέον γάλα. Η χαρουπιά, γνωστή και σαν Κεραθιά ή Κερωνιά, μπορεί σιγά-σιγά να γίνεται μουσειακό είδος, έχει αφήσει όμως πίσω τεράστια κληρονομιά πίσω της που δεν πρόκειται να ξεχασθεί. Ιδιαίτερα όσο υπάρχουν ….. γυναίκες. Οι ξεραμένοι σπόροι της (που ακόμα και στη Μάνη έχουν το όνομα “Τσεράτσι”, προσέξτε το λίγο παραπάνω…..) χρησίμευαν παλαιότερα για να ζυγίζουν μπαχαρικά αλλά χρυσό και πετράδια. Από αυτούς, λοιπόν, προέρχεται η μονάδα βάρους "καράτι" (αααα, τώρα ξύπνησαν οι κοπέλες), που μέχρι σήμερα χρησιμοποιείται για τα κοσμήματα. Το βάρος του σπόρου της χαρουπιάς κυμαίνεται ομοιόμορφα μεταξύ 189 και 205 χιλιοστών του γραμμαρίου και το σημερινό καράτι έχει επίσημα καθορισθεί στα 200 χιλιοστά του γραμμαρίου.

Δες περισσότερα
Διόρθωση συνταγής

Υλικά

10 Minutes
  1. Μιά χουφτιά καβουρδισμένα φουντούκια (ελλάδος)
  2. λίγο φρέσκο γάλα (ελληνικό)
  3. 1 γεμάτη κ.σ. μέλι (ελληνικό)
  4. Τρεις κ.σ. χαρουπάλευρο (ελληνικό)

Οδηγίες μαγειρέματος

  1. 1

    Λοιπόν, αν είστε λίγο περίεργες (ή σας αρέσουν οι “νέες” γεύσεις), ελάτε μαζί να δούμε πως η ελληνική φύση μπορεί να μας δώσει όλα εκείνα τα υλικά για να κάνουμε μία κρέμα που, μέσα σε εισαγωγικά, θα μπορούσαμε να την λέμε και αυτή “σπιτική μερέντα”. Εγώ για της κάνω το όνομα λίγο πιο ελκυστικό, θα την πω “μερέντα από σπίτι”.

  2. 2

    Το πρώτο υλικό είναι τα φουντούκια. Τα βρίσκουμε σε αρκετά μέρη της βόρειας Ελλάδας (μέχρι και εδώ, μέσα στη parea, υπάρχει ….. μία ΦΟΥΝΤΟΥΚΙΤΣΑ), όπου θα μπορούσε κανείς να μαζέψει σε μια εκδρομή του φουντούκια (μόνο που θα έπρεπε να την κάνει κάπου στη Δράμα τη Ξάνθη, την Καβάλα, την Πέλα), να τα καθαρίσει, να τα ψήσει στο φούρνο (να τα “καβουρδίσει” νομίζω είναι ο σωστός όρος) και να έχει ένα νόστιμο (και πάρα πολύ υγιεινό) snack. Μπορεί, όμως, να τα βρει και σε κάθε γωνιά του δρόμου, σε ένα καταστήματα ξηρών καρπών.

  3. 3

    Αυτά, λοιπόν, τα καβουρδισμένα φουντούκια (ας ξεκινήσουμε από μία χούφτα, όχι γεμάτη) τα ρίχνουμε στο μίξερ και τα αλέθουμε. Άλλοι τα προτιμούν λίγο αλεσμένα, να τα νοιώθουν στο στόμα, άλλοι τα θέλουν σκόνη, να μην αισθάνονται στη κρέμα παρά μόνο το άρωμά τους. Εξαρτάται από τον χρόνο και την ένταση του αλέσματος. Εγώ δεν έχω καταφέρει ποτέ κάτι περισσότερο από μία ενδιάμεση κατάσταση.

  4. 4

    Έχουμε και λέμε, λοιπόντα φουντούκια του δάσους μας, το πρώτο βασικό συστατικό αυτής της κρέμας, της “μερέντας” μας.

  5. 5

    Μεταφέρουμε τα αλεσμένα φουντούκια μας σε γουδί. Εδώ μέσα θα τους προσθέσουμε άλλα δύο βασικά συστατικά.

  6. 6

    Αρχικά, το γάλα. Προσθέτουμε λίγο γάλα (στην αρχή πολύ διστακτικά, ελάχιστο, κατόπιν λίγο-λίγο και θα κανονίσουμε τη ποσότητα με το μάτι ώστε το αποτέλεσμα να είναι τόσο κρεμώδες όσο και η γνωστή μας μερέντα). Για τη ποσότητα των φουντουκιών που αλέσαμε θα χρειασθούμε κάτι λιγότερο από 1/5 ποτηράκι του κρασιού γάλα αγελάδας, προτιμήστε από τους βοσκότοπους της Μακεδονίας (κι’ ας μου θυμώσουν όλοι οι υπόλοιποι).

  7. 7

    Στη συνέχεια, χρειαζόμαστε κάτι που να του δώσει γλυκιά γεύση. Μέλι. Μέλι από τις εξαιρετικές ποικιλίες που μας δίνει η ελληνική ύπαιθρος. Και πάλι με το μάτι, αλλά για τη ποσότητα των φουντουκιών μας θα χρειασθούμε ένα γεμάτο κουτάλι της σούπας.

  8. 8

    Συνεπώς, μετά τα φουντούκια, άλλα δύο βασικά συστατικά που προέρχονται από την ελληνική ύπαιθρογάλα κι μέλι.

  9. 9

    Με το γουδοχέρι δουλεύουμε καλά τα υλικά μας μέχρι να ομογενοποιηθούν σε μία –αρκετά υδαρή ακόμα, είναι η αλήθεια– κρέμα. Που όμως, ακόμα, δεν θυμίζει και πάρα πολύ (σχεδόν καθόλου) τη γνωστή -και επιθυμητή σαν μελαχρινή εξωτική καλλονή-, μερέντα.

  10. 10

    Πάμε τώρα να πάρουμε ένα άλλο δώρο της ελληνικής υπαίθρου, ιδιαίτερα των νότιων περιοχών της χώρας, παραμελημένο αυτό, απομεινάρι μιάς άλλης εποχής, ενός άλλου τρόπου αξιοποίησης των φυσικών πόρων. Σε αυτές τις περιοχές, λοιπόν, συναντά κανείς μέχρι και στις ημέρες μας ένα δένδρο που οι καρποί του στο παρελθόν έθρεψαν λαούς ολόκληρους σε περιόδους πείνας. Την χαρουπιά. Ο καρπός, λοιπόν, της χαρουπιάς, με την άσχημη, ζαρωμένη και σκουρόχρωμη σάρκα, αλεσμένος δίνει ένα πολύ ψιλό αλεύρι, το χαρουπάλευρο. Να λοιπόν και το τελευταίο βασικό μας υλικό, χαρουπάλευρο από τις τελευταίες χαρουπιές της νότιας Ελλάδας.

  11. 11

    Προσθέτουμε, λοιπόν, τρεις κουταλιές της σούπας χαρουπάλευρο στο γουδί μας. Ανακατεύοντας, θα διαπιστώσουμε ότι, ξαφνικά, η κρέμα μας τείνει να πάρει ένα χρώμα τέτοιο που μας θυμίζει έντονα σοκολάτα.

  12. 12

    Λοιπόν ; Γιατί όχι ; Γιατί, με τη χρήση δύο συστατικών που μας δίνει η ελληνική φύση, τα φουντούκια και τα χαρούπια, με ένα τρίτο που παίρνουμε από τα υγιή μας ζώα, το γάλα, και ένα τέταρτο, το καλύτερο όλων, το μέλι, που παράγουν άφθονο και εξαιρετικό οι μέλισσές μας, γιατί να μη κάνουμε τη δική μας “μερέντα” ;

  13. 13

    Μία “μερέντα” πολύ πιο υγιεινή (δεν έχει τον θερμιδο-πρωταθλητή κακάο, δεν έχει τη “λευκή σκόνη” (για να μη χρησιμοποιήσω κάποιον άλλο, γνωστότερο, όρο) ζάχαρη, χωρίς ζωικά ή υδρογονωμένα λίπη. Αντ’ αυτών προσφέρει, μέσα από το αλεύρι των χαρουπιών, μεγάλο αριθμό ιχνοστοιχείων και αλάτων, σίδηρο, ασβέστιο, φώσφορο, πρωτεΐνη, βιταμίνες.

  14. 14

    Τι λέτε, σας εμπνέει η “μερέντα από σπίτι” που φτιάξαμε ;

Αντιδράσεις

Από

ggr
ggr @george
στις
Athens