ggr
ggr @george
Athens

“Ουκ εά με καθεύδειν το του Κωνσταντίνου τρόπαιον”. “Δε με αφήνει να κοιμηθώ (να ησυχάσω) η δόξα του Κωνσταντίνου”.Παραμονή Καθαρής Δευτέρας και είμαι σε αναζήτηση συνταγής για ταραμοσαλάτα. Ανάμεσα σε αυτές που είδα στο site υπάρχει και μία ιδιαίτερα ψηφισμένη (Ταραμοσαλάτα ), και μάλιστα με πολύ μεγάλο μέσο όρο. Ανεβασμένη από την... από τον... από τον koyan; Ανεβάζει και ο koyan συνταγές;Λοιπόν, όχι μόνο ανεβάζει αλλά στο διάστημα που “πετάχτηκα” να δω και καμία άλλη συνταγή, οι ψήφοι είχαν αυξηθεί κατά τέσσερις... Τι γίνεται εδώ, ρε παιδιά;Το πήρα απόφαση. Θα έφτιαχνα μία “δική” μου. Που θα είχε στοιχεία από αυτήν, αλλά και από μία ακόμη που μου “έκανε κλικ”, τον “Ταραμά της μαμάς” της ΤSOFAGR). Που θα είχε ψίχα ψωμιού αλλά και πατάτα. Που, εκτός από γεύση θα είχε και αρώματα, με την προσθήκη αρωματικών. Που θα διεκδικούσε τον τίτλο της πιο “βελούδινης”, αλλά δεν θα έλεγε όχι και σε εκείνον της πιο “αφράτης” ταραμοσαλάτας.Ποιος ξέρει, μπορεί να την πέτυχα....

Λίγα μυστικά ακόμα

[1] Σε κάποιες από τις συνταγές είδα να έχουν ψίχα ψωμιού. Σε άλλες πατάτα. Πουθενά δεν είδα και τα δύο μαζί. Έτσι, είπα να το δοκιμάσω και να “πατεντάρω” την ιδέα ...[2] Διάβασα σε μία συνταγή στο site (στον “Ταραμά της μαμάς” της ΤSOFAGR), ότι η προσθήκη ανθρακούχου νερού (ή σόδας) “Ζωντανεύει τον ταραμά, τα αυγουλάκια γίνονται καλύτερα και βγάζουν νοστιμιά”. Είπα να το προχωρήσω λίγο παραπάνω και να δοκιμάσω να “γλυκάνω” λίγο περισσότερο τη γεύση του. Έτσι, αντί για ανθρακούχο νερό έβαλα ένα φλυτζάνι.... αναψυκτικό. Έκανε, στ’ αλήθεια, τη διαφορά. Βελούδινη υφή και μία ελαφριά γλυκιά απόχρωση που “έσπαγε” ιδανικά την ένταση της γεύσης του ταραμά.[3] Σε αυτό το τελευταίο σίγουρα συνεισέφερε και η μαγιονέζα. Αυτήν πάλι, την “ψάρεψα” από ένα σχόλιο στη συνταγή του koyan. Υποτίθεται ότι, μπαίνοντας στη θέση του ψωμιού, κάνει την ταραμοσαλάτα πιο βελούδινη. Ναι, αλλά εγώ ήθελα και τον όγκο που δίνει η ψίχα (και η πατάτα). Και δεν ήθελα να έχω στο τέλος μια “αλοιφή”, που λένε οι συμπατριώτες μου στη Θεσσαλονίκη. Την ήθελα πιο “μεστή”. Βελούδινη αλλά και μεστή. Και έτσι προέκυψε η “συμβίωση”Μαγιονέζα, πατάτα και ψωμί, σε ένα “τρίο” που τελικά με ενθουσίασε.[4] Οι συνταγές που είδα είχαν (κάποιες) ξερό κρεμμύδι. Άλλες από την αρχή, άλλες στο τέλος, στην ώρα του σερβιρίσματος, “για να μη μυρίζει άσχημα στο ψυγείο”. Εγώ επέλεξα το πιο “ελαφρύ” και πιο αρωματικό φρέσκο κρεμμυδάκι, κομμένο σε λεπτές ροδέλες. Έτσι, μετά από το πέρασμα από το multi, στο τέλος μάλιστα της διαδικασίας, ένα μεγάλο μέρος διαλύθηκε, ελευθερώνοντας αρώματα, ένα άλλο όμως, μεγάλο και αυτό, έμεινε σχεδόν ακέραιο, δίνοντας μία ευχάριστη χρωματική νότα στον ταραμά.Ο ταραμάς σε κάθε βήμα θέλει πολύ καλό χτύπημα, όλοι συμφωνούν σε αυτό, για να ενσωματώνεται το κάθε πρόσθετο υλικό πολύ καλά στο ήδη κτυπημένο μείγμα.Επίσης, θέλει δοκιμές. Δοκιμάζοντας ελέγχουμε την γεύση και, εάν χρειασθεί, προσθέτουμε λίγο ακόμη ψωμί ή πατάτα για να σφίξει, μαγιονέζα για να γίνει πιο αφράτος, λεμόνι για να γίνει πιο.... προκλητικός, λίγο ψιλοκομμένο μάραθο για το άρωμα.Επειδή η γεύση είναι διαφορετική απ’ ό,τι γνωρίζατε (δεν θα περιμένατε, βέβαια, να καταλήξετε με την, νοστιμότατη μεν αλλά συνηθισμένη, καθημερινή, ταραμοσαλάτα....) οι δοκιμές αυτές έχουν μεγαλύτερη σημασία. Με αυτές μπορείτε “να τον πάτε” προς όποια κατεύθυνση θέλετε. Πιο αλμυρό, πιο ξινό, πιο αφράτο. Πιο μυρωδάτο, με περισσότερο μάραθο (ή με τζίντζερ, αυτή θα είναι η επόμενη δοκιμή μου).Έχοντας περάσει όλα τα τεστ του τραπεζιού της Καθαρής Δευτέρας, αποφάσισα ότι μπορώ να την βγάλω και παραέξω. Τώρα είναι στη διάθεσή σας να την αξιολογήσετε και εσείς. Αυτή τη σαλάτα που μοιάζει τόσο πολύ με ταραμοσαλάτα, αλλά επιδιώκει να ξεφύγει από την “παραδοσιακή”. Εάν, μάλιστα, κάποιος θελήσει να προτείνει ένα όνομα, θα είμαι πολύ χαρούμενος να το ακούσω.

Δες περισσότερα
Διόρθωση συνταγής

Υλικά

25 Minutes
500 ml ταραμοσαλάτας (περίπου)
  1. 2 μέτριες πατάτες (στα 200 γραμμάρια)
  2. 100 γρ ψίχα ψωμιού
  3. 3-4 κ.σ. μαγιονέζα
  4. 1 1/2 φλυτζάνι ελαιόλαδο
  5. 4 φρέσκα κρεμμυδάκια (μέτρια)
  6. 1 1/2 κ.σ. μάραθο
  7. 1 φλυτζάνι αναψυκτικού (χωρίς χρώμα, sprite ή seven up)
  8. χυμό από 2 λεμόνια

Οδηγίες μαγειρέματος

  1. 1

    Οι “συνένοχοί” μου σε αυτό το..... “ανοσιούργημα”.

  2. 2

    Από το προηγούμενο βράδυ έβρασα τις πατάτες. Διάβασα ότι πρέπει να χρησιμοποιηθούν κρύες και λιωμένες, με πιρούνι, σε πουρέ.

  3. 3

    Την επομένη, έβαλα τον ταραμά στο multi και τον κτύπησα για ώρα, προσθέτοντας λίγο-λίγο, ένα μέρος (περίπου το ¼) από το ελαιόλαδο. Κτυπούσα και πρόσθετα, συνέχιζα να κτυπάω και πρόσθετα και πάλι λάδι (για να μη κολλάει). Ήρθαν κι’ έσπασαν τα αυγουλάκια και ήσαν έτοιμα να “δέσουν” με την ψίχα και την πατάτα. Το “ουδέτερο υλικό” που θα δώσει όγκο, θα μετριάσει την ένταση της γεύσης του ταραμά, θα τον κάνει πιο αφράτο.

  4. 4

    Κατόπιν, λοιπόν, προσέθεσα την ψίχα του ψωμιού, μουσκεμένη και καλά στραγγισμένη, εναλλάξ με τις λιωμένες πατάτες (δείτε “Μυστικά” [1]). Και εδώ η προσθήκη έγινε σιγά-σιγά, όχι όλα μαζί, αλλά σε 3 ή και 4 δόσεις. Προσέθετα και κτυπούσα, για να προσθέσω και άλλες και να κτυπήσω ξανά, πάντα “τη συνοδεία” λαδιού. Μέχρι να “πάψει να ζητάει” από αυτό το τελευταίο.

  5. 5

    Προσέθεσα την μαγιονέζα. Όλη μαζί αυτή και συνέχισα το κτύπημα. (δείτε “Μυστικά” [3])

  6. 6

    Προσέθεσα τότε και το αναψυκτικό. Αργά αργά αυτό, να προλαβαίνει να ενσωματώνεται στο μείγμα και η υφή του να διατηρείται λεία και ομοιογενής. (δείτε “Μυστικά” [2])

  7. 7

    Έριξα και το μάραθο, πολύ-πολύ ψιλοκομμένο (δεν ήμουν και πολύ σίγουρος ότι θα μπορούσε να κάνει το multi αυτή τη δουλειά),

  8. 8

    Καθώς και τα φρέσκα κρεμμυδάκια, κομμένα σε λεπτές ροδέλες. Συνέχισα το κτύπημα (δείτε “Μυστικά” [4])

  9. 9

    Στο τέλος έριξα και τον χυμό των δύο λεμονιών, και αυτόν αργά αργά, δούλεψα για λίγο ακόμη το multi και,

  10. 10

    Όταν διαπίστωσα ότι είχε πλέον την επιθυμητή υφή, άδειασα το περιεχόμενο του σε τάπερ. Στη φωτογραφία φαίνεται η ποσότητα που βγήκε.

  11. 11

    Από εκεί, σερβιρισμένος με φρέσκο μυρωδάτο μαϊντανό, όχι και πολύ ψιλοκομμένο, εμφανίσθηκε στο τραπέζι, βελούδινος, με μία γεύση που κινιόταν ανάμεσα στο ξινό του λεμονιού, στο ανάλαφρα γλυκό του αναψυκτικού και στο πικάντικο του ταραμά. Ίσως με αυτήν του τελευταίου να είναι η πιο διακριτή από τις τρεις. Αλλοίμονο, πρόκειται πάντα για μία... “παραδοσιακή” ταραμοσαλάτα !!!

Αντιδράσεις

Cooksnaps

Έφτιαξες αυτή τη συνταγή; Μοιράσου μια φωτογραφία του πιάτου σου!

Γκρίζα χειροποίητα σχέδια από μια φωτογραφική μηχανή, ένα τηγάνι και αστέρια που αναδύονται από το τηγάνι

Σχόλια (9)

Ρηνιώ
Ρηνιώ @cook_8451008
Μόνο εσείς ggr θα μπορούσατε να είστε εμπνευστής αυτής της συνταγής! Άκουσον άκουσον! Sprite στην ταραμοσαλάτα... Δε μένει παρά να δοκιμαστεί... Καλή Σαρακοστή!

Από

ggr
ggr @george
στις
Athens