Θα τη μεθύσουμε τη Φύση : “Frutta in guazzo”

Τα “frutta in guazzo”, παλιά ιταλική συνταγή (αποδίδεται σε ένα διάσημο ιταλό μάγειρα, τον Pelegrino Artusi), αν θα θέλαμε να είμαστε σύντομοι, περιεκτικοί (αλλά και λίγο ...επιφανειακοί), θα λέγαμε ότι είναι ένας παραδοσιακός τρόπος συντήρησης των φρούτων σε αλκοόλ. Φρούτα + αλκοόλ + ζάχαρη. Εάν όμως θέλουμε να διηγηθούμε όλη την αλήθεια, οφείλουμε να αναφέρουμε ότι επρόκειτο (στα χρόνια του, τώρα πια είναι ανάμνηση μόνο) για μία πραγματική ...ιεροτελεστία.Η προετοιμασία είναι μακριά σχεδόν σαν .....εγκυμοσύνη !! Πράγματι, αρχίζει κανείς να ετοιμάζει το βάζο του την Άνοιξη, το ολοκληρώνει το Φθινόπωρο, για να απολαύσει το περιεχόμενό του στις γιορτές των Χριστουγέννων και της Πρωτοχρονιάς. Παρ’ όλα αυτά, η απασχόληση που απαιτεί είναι πραγματικά ελάχιστη. Και τι περιλαμβάνει αυτή η προετοιμασία ; Εδώ είναι και το ενδιαφέρον μέρος της συνταγής. Βάζουμε, λοιπόν, μέσα στο ίδιο βάζο, διαδοχικά φρούτα εποχής, αρχίζοντας από τα ανοιξιάτικα και φθάνοντας μέχρι τα φθινοπωρινά ή και τα χειμερινά, περιμένοντας ενδιάμεσα το πέρασμα από τη μία εποχή στην άλλη και αφήνοντας τον χρόνο “να κάνει το θαύμα του”. Και μόνο αυτή η σκέψη, ότι μέσα σε εκείνο το δοχείο υπάρχει κλεισμένη όλη η σοφία της φύσης και με το πέρασμα των μηνών μετατρέπεται σε κάτι διαφορετικό, κάτι το πραγματικά ξεχωριστό, με έκανε να ξεκινήσω το εγχείρημα χωρίς δεύτερη σκέψη. Αλλά και να βιαστώ να σας το παρουσιάσω, για να προλάβετε –όσοι ενδιαφερθείτε– μερικά από τα ωραιότερα φρούτα της εποχής που αφήσαμε πίσω (φράουλες, κεράσια), αλλά και αυτής που μόλις αρχίζει (βερύκοκα, πεπόνια, βύσινα, γιαρμάδες, κ.α.). Έχω αρχίζει να βγάζω και φωτογραφίες, ελπίζω μέχρι το Φθινόπωρο (γεροί να ‘μαστε) να τις έχω συμπληρώσει, θα βοηθήσει και η Διαχείριση να ξαναστήσουμε (σε παρόντα χρόνο) το κείμενο της συνταγής και να προστεθούν και οι φωτογραφίες και, ίσως, τα Χριστούγεννα να έχετε άλλο ένα “γερό χαρτί” για να εκπλήξετε τους καλεσμένους σας. Θα τη μεθύσουμε τη Φύση, ω, σίγουρα ναι !!!

Λίγα μυστικά ακόμα

Ο τρόπος αυτός συντήρησης των φρούτων σε αλκοόλ έχει διατηρηθεί μέχρι και σήμερα στη Γερμανία, όπου είναι γνωστός με το όνομα “R u m t o p f” (ακριβώς επειδή σαν αλκοολούχο ποτό χρησιμοποιείται το ρούμι). Οι τύποι, μάλιστα, έχουν και ειδικά βάζα των 5 λίτρων, για αυτήν ακριβώς τη δουλειά. Εμείς μπορούμε να κάνουμε τη δουλειά μας και με μικρότερα δοχεία, έστω και αν χρειασθεί να βάλουμε μικρότερες ποσότητες από κάθε φρούτο μέσα. Ο κανόνας (προκύπτει και από την περιγραφή στα υλικά, αλλά ας το κάνω ακόμη πιο σαφές) θέλει για κάθε ποσότητα φρούτου (συνήθως 50 ή 100 γραμμάρια) το μισό της σε ζάχαρη (για τα πρώτα 2-3 φρούτα). Στη συνέχεια, είναι προτιμότερο να δοκιμάζουμε λίγο από το υγρό που ήδη υπάρχει από την τελευταία φορά που προσθέσαμε φρούτα και ζάχαρη και να κανονίζουμε την ποσότητα που θα συνοδέψει την καινούργια προσθήκη μας, όχι “τυφλά”, με τον κανόνα του 11/2 αλλά ανάλογα με το πόσο γλυκό είναι ήδη και το είδος του φρούτου που θα προσθέσουμε. Πριν την κάθε προσθήκη φρούτου και ζάχαρης, η διαδικασία είναι η ίδια. Βάζουμε τα φρούτα σε ένα μπολ, τα καλύπτουμε από πάνω με τη ζάχαρη (είπαμε, την μισή τους ποσότητα), τα αφήνουμε ένα βράδυ σε κάποιο δροσερό μέρος να λιώσει η ζάχαρη, και την επομένη μόνο τα βάζουμε στο βάζο, πάνω από τις προηγούμενες προσθήκες. Ακόμα, η ποσότητα του ποτού που προσθέτουμε είναι τόση ώστε, κάθε φορά να καλύπτει τα φρούτα που είναι μέσα στο γυάλινο δοχείο. Εάν, το στόμιο του βάζου είναι αρκετά μεγάλο και το επιτρέψει, περάστε ένα πιατάκι του καφέ μέσα που, με το βάρος του, θα εξασφαλίσει ότι τα φρούτα θα παραμένουν σκεπασμένα από το ποτό. Τώρα, επειδή η εποχή είναι προχωρημένη (η Άνοιξη είναι πια πίσω μας) μπορούμε να αρχίσουμε με πολλά φρούτα ήδη. Φράουλες υπάρχουν ακόμη, τα κεράσια είναι στα καλύτερά τους, τα βερύκοκα το ίδιο, πεπόνια μπορούμε να βρούμε “μέλια” (και θα τα κόψουμε σε, μάλλον μεγάλα, κυβάκια, σε λίγο θα κυκλοφορήσουν και πολύ ωραία μυρωδάτα ροδάκινα (όχι τα “αγγούρια” που βρίσκει κανείς αυτές τις ημέρες) που θα τα καθαρίσουμε και θα τα κόψουμε σε φέτες, συνεπώς, μπορούμε κάθε δυό-τρεις ημέρες να προσθέτουμε και ένα φρούτο. Δεν ξέρω εάν έχω δίκιο, πιστεύω όμως πως είναι προτιμότερο να μην τα προσθέσουμε όλα μαζί, αλλά σε στρώσεις, γι’ αυτό και λέω “κάθε δυό-τρεις ημέρες”. Μπορεί όμως και να μην έχει σημασία. Αργότερα, θα ακολουθήσουν τα κορόμηλα (τα προσθέτουμε αφού αφαιρέσουμε τα κουκούτσια), μπορούμε πάντα να βάλουμε ανανά (και αυτόν σε χοντρά κυβάκια), αλλά και αχλάδια (καθαρισμένα και σε φέτες). Ακόμη αργότερα σταφύλια (ποικιλίες χωρίς κουκούτσι) αλλά και σύκα. Σχεδόν ό,τι παράγει σε φρούτο η φύση (για το καρπούζι έχω κάποια επιφύλαξη), μπορεί να μπει στο βάζο. Αν έχετε πρόσβαση σε κούμαρα, σε μούρα σε φρούτα του δάσους, χρησιμοποιήστε τα. Η ποικιλία κάνει τη διαφορά !! Μην υπερβάλετε με το ποτό. Όταν είναι έτοιμο το βάζο, η νότα του αλκοόλ είναι τόσο περιορισμένη αλλά και το αποτέλεσμα τόσο ευχάριστο, που σίγουρα θα το αγαπήσετε. Και δεν θα βλέπετε την ώρα να ξανάρθει η Άνοιξη και να αρχίσετε από την αρχή, αυτή τη φορά από τα πρώτα φρούτα εποχής που θα βγουν στους πάγκους...