Castagnaccio (Baldino ή Ghirighio)

Τόσο απλό, τόσο παχυντικό, τόσο χορταστικό που θα έπρεπε να είναι παράνομο! Mία κλασική χειμωνιάτικη συνταγή, ανεβασμένη κατακαλόκαιρο αφού ο ggr εν αγνοία του μου την έφερε ψες βράδυ στο μυαλό. Να του την αφιερώσουμε λοιπόν. Σ'εκείνον και στη θεία Elbana που την φτιάχνει θεϊκά!

Λίγα μυστικά ακόμα

Αφήστε το γλυκό να κρυώσει καλά πριν το σερβίρετε και προς Θεού μη το βάλετε στο ψυγείο!Η γνήσια συνταγή περιέχει κουκουνάρι ή/και καρύδι. Τα έχω αφαιρέσει διότι κατά τη γνώμη μου προσθέτουν μία τσαγκίλα που δεν εκτιμώ. Καθόλου δεν εκτιμώ και τις εκδοχές με αποξηραμένα φρούτα, πορτοκαλόφλουδες κλπ, όμως δοκιμάστε το, ίσως το εκτιμήσετε σεις.Η ζάχαρη μπορεί να λείψει από τη συνταγή αν το αλεύρι μας είναι σωστό. Από μόνο του είναι αρκετά γλυκό όμως μπαγιατεύοντας (το παθαίνει γρήγορα) αποκτά μια υπόξινη γεύση.Αν δεν βρίσκετε αλεύρι από κάστανα μην δοκιμάσετε αυτή τη συνταγή. Αντικαταστήστε με λευκή πολέντα φτιάχνοντας patona.To castagnaccio δεν είναι γλυκό (κέικ), ούτε ψωμί. Είναι η “μαμά” (=τροφή) του φτωχού οδοιπόρου.Θα μου πείτε “ποιού φτωχού ? Ξέρεις πόσο κοστίζουν οι ξηροί καρποί?” Κάποτε διασχίζοντας την Αππία οδό ,τότε που όλοι οι δρόμοι οδηγούσαν στη Ρώμη (πολύ πριν το μουντιάλ ! ), οι οδοιπόροι έβαζαν στο δισάκι τους castagnaccio για το δρόμο.Ήταν η φθηνή λύση καθώς οι καστανιές (άγριες) έδιναν αλεύρι στους φτωχούς ,το αρισμαρί φύτρωνε παντού και τα κουκουνάρια ήσαν άφθονα. Αν σκεφτώ πως η Αππία οδός ξεκινούσε από το Brundisium (Brindisi) για να καταλήξει στη Ρώμη, θα απορήσω πώς στις μέρες μας το castagnaccio θεωρείται παραδοσιακό της Τοσκάνης.Βέβαια, τελευταία, όλοι οι δρόμοι οδηγούν μακρυά απ'τη Ρώμη όπως λένε στον Βορρά)Αν “αντέχετε” δοκιμάστε το με τυρί σε κρέμα (και μέλι),αφού πρώτα του ρίξετε αρκετό πιπεράκι. Σε αυτή την περίπτωση, ”παρκαράρετε” τα παιδιά στη γιαγιά ή στην κουμπάρα, ανοίξτε το κρασάκι σας (vin Santo ή όποιο ημίγλυκο σας βρίσκεται) και απολαύστε μια θερμότατη χειμερινή νύκτα.