κύρια φωτογραφία συνταγής EAT-PRAY-LOVE Pizza Margherita

EAT-PRAY-LOVE Pizza Margherita

Μαγειρεύτηκε 8 φορές
ggr
ggr @george
Athens

Βασισμένο στο ομώνυμο βιβλίο της Elizabeth Gilbert, το φιλμ Eat-Pray-Love (Φάε-Προσευχήσου-Αγάπησε) διηγείται την ιστορίας της ίδιας της συγγραφέως που, με ένα φρέσκο διαζύγιο στην πλάτη, αποφασίζει να αφήσει κατά μέρος την ήρεμη ζωή που έκανε μέχρι τα χθές, όπως και την πολύ καλή δουλειά της και να φύγει σε αναζήτηση του εαυτού της. “Θέλω να πάω σε ένα μέρος όπου θα βρώ κάτι να με αφήσει έκθαμβη, θα με καταπλήξει”.Για να βρει αυτή τη νέα ισορροπία, η Liz (Julia Roberts), αποφασίζει να ξεκινήσει ένα ταξείδι ανά τον κόσμο. Ένα ταξείδι που θα την πάει στην αρχικά Ιταλία όπου και θα εκτιμήσει ιδιαίτερα το καλό φαγητό και θα κάνει καινούργιους φίλους.Αφού θα χορτάσει το στομάχι της, η Liz θα αναζητήσει να “χορτάσει” και το πνεύμα της Θα ακολουθήσει η Ινδία, όπου θα ανακαλύψει τη δύναμη της προσευχής.Τέλος, μετά τις στομαχικές και πνευματικές της απολαύσεις, θα θελήσει να χορτάσει και τη καρδιά της. Αναζητώντας το χωρίς καλούπια συναίσθημα, θα βρεθεί στο Μπαλί, όπου και θα βρει την εσωτερική γαλήνη και τον έρωτα.Όσο βρισκόταν στην Ιταλία, στη Napoli, πείθει την καινούργια της φίλη, Sofi, πως πρέπει να αφήσουν τον εαυτό τους ελεύθερο, γευτούν σε βάθος τη ζωή, ενδίδοντας σε κάθε είδος γαστρονομικής απόλαυσης.... Spaghetti, Panna cotte, vini rossi bianchi, rose, καθετί που προσμετρείται σε θερμίδες, του δίνουν και καταλαβαίνει.Και η απόλαυση της ημέρας είναι η νοστιμότατη pizza Margherita, τόσο ωραία που να παραγγείλουν και μία δεύτερη, με διπλή στρώση mozzarella. Η πίτσα είναι από την Antica Pizzeria “Da Michele” (την Παλιά Πιτσαρία “Στου Michele ”) που κάνει πίτσες "λεπτές, με ζουμερή ζύμη, ελαστικές... και με μία γλυκιά σάλτσα ντομάτας, που κοχλάζει σαν συναντάει την μοτσαρέλα....”Βρε δεν πα’ στο διάολο η “γραμμή” μας !!!

Λίγα μυστικά ακόμα

Τα έχω ξαναγράψει εδώ, εάν μιλήσουμε γενικότερα για πίτσες, το μυστικό μιας καλής πίτσας, καλό είναι να το θυμόμαστε πάντα, βρίσκεται στην απλότητά μιάς προσεκτικά ωριμασμένης, φουσκωμένης και ψημένης ζύμης! Και στα αγνά υλικά που θα πέσουν πάνω της. Τίποτα άλλο.Όσον αφορά στην συγκεκριμένη, είναι από τις πίτσες-ταμπού, δεν μπορείτε, δηλαδή, να αλλάξετε τα υλικά κατά την όρεξή σας. Γιατί τότε δεν θα είναι Margherita. Θα είναι Teresa, Isabella, Antoinette, Josephine, άντε και ..... Άννα Μαρία. Πάντως, Margherita δεν θα είναι.Εάν η θερμοκρασία περιβάλλοντος είναι μεγαλύτερη από 20° με 23 βαθμούς, τους καλοκαιρινούς μήνες για παράδειγμα, η μαγιά μπορεί να μειωθεί αφού η ζύμη φουσκώνει πιο εύκολα..Η επιλογή να γίνει το ζύμωμα μέσα σε δοχείο και όχι με τον γνωστό “χολιγουντιανό” κρατήρα αλευριού πάνω στον πάγκο της κουζίνας είναι γιατί βρίσκω πολύ μικρή τη ποσότητα των 240 γρ. αλευριού κάθε ζύμης για “δικαιολογεί” ολόκληρο βουνό. Εάν όμως σας αρέσει σαν διαδικασία, δεν έχετε παρά να την ακολουθήσετε.Μπορούμε, αφού ετοιμάσουμε τη ζύμη, να της βάλουμε λίγο λαδάκι στην επιφάνεια, να την καλύψουμε με ένα πανί και να την αφήσουμε στο ψυγείο (συντήρηση) για να την ανοίξουμε την επόμενη ημέρα. Όταν την βγάλουμε από το ψυγείο, την δουλεύουμε και πάλι, λίγο, και αρχίζουμε το άνοιγμα.Η διαδικασία της “ωρίμανσης” είναι σαφώς πιο υποτιμημένη από εκείνη του "φουσκώματος" και όμως δεν είναι μικρότερης σημασίας. Μία καλά “ωριμασμένη” ζύμη είναι πολύ πιο ελαφριά, πολύ πιο εύπεπτη, πολύ πιο “εκλεπτυσμένη”. Κατά την “ωρίμανση”, τα σύνθετα οργανικά μόρια που υπάρχουν στη ζύμη μετατρέπονται σε πιο απλά. Οι πρωτεΐνες μετατρέπονται σε γλουτένη. Αυτή η μετατροπή γίνεται σε χαμηλές θερμοκρασίες (από +1°C έως το πολύ +4°C). Είναι αργή (η διάρκειά της είναι συνάρτηση του πόσο δυνατό είναι το αλεύρι, για ένα “ελαφρύ” αλεύρι θα αφήσετε το ζυμάρι 3 με 24 ώρες στο ψυγείο, για τα “φορτσαρισμένα” αλεύρια που πουλάνε για πίτσα θα χρειασθούν 24 !!!) και σε αυτές τις χαμηλές θερμοκρασίες η δράση της μαγιάς, και το προκαλούμενο “φούσκωμα”, σχεδόν σταματούν. Εγγυάται, όμως, άμεση και εύκολη χώνεψη της πίτσας και ειλικρινή συγχαρητήρια από πλευράς συνδαιτυμόνων σας. Όσο πιο καλά “ωριμάσει” η ζύμη μας, τόσοι περισσότερα γευστικά στοιχεία θα περιέχει από την μετατροπή των πρωτεϊνών. Μία πίτσα καλά “ωριμασμένη”, στην κυριολεξία “λιώνει στο στόμα”. Αξίζει να το δοκιμάσετε.Pizza MargheritaΔημιουργήθηκε από τον pizzaiolo (παρασκευαστή πίτσας) Raffaele Esposito, προς τιμήν της βασίλισσας Margherita di Savoia (Μαργαρίτας της Σαβοΐας), όταν η τελευταία είχε επισκεφθεί την Νάπολη το καλοκαίρι του 1889. Τα χρώματα των υλικών της (ντομάτα, μοτσαρέλα και βασιλικός) παραπέμπουν ευθέως σε εκείνα της τρίχρωμης ιταλικής σημαίας.Είναι η πιο διαδεδομένη πίτσα στην χώρα της πίτσας, κάτι ανάλογο με την χωριάτικη, ανάμεσα στις σαλάτες στην Ελλάδα. Έχει όμως πολλούς πιστούς φίλους σε όλον τον κόσμο.Η original συνταγή γίνεται με ντοματίνια San Marzano, μικρά ντοματάκια προέλευσης από το ομώνυμο χωριό στους πρόποδες του Βεζούβιου. Θεωρούνται οι νοστιμότερες, ίσως, ντομάτες στον κόσμο, πιστέψτε με όμως, τα ντοματίνια Σαντορίνης δεν υπολείπονται σε τίποτα (εκτός ίσως από προβολή). Φυσικά εμείς θα χρησιμοποιήσουμε καθημερινές, φρέσκες, ελληνικές ντομάτες, σε κάθε περίπτωση από τα συσκευασμένα ντοματίνια San Marzano και Σαντορίνης που κυκλοφορούν στα ράφια των σουπερμάρκετς.Και πάλι η original συνταγή θέλει η μοτσαρέλα να είναι “fior di latte”, φτιαγμένη από αγελαδινό γάλα (σε αντίθεση με την μοτσαρέλα “di bufala” που γίνεται από γάλα νεροβούβαλων). Εδώ τα πράγματα είναι πιο εύκολα, κάθε σουπερμάρκετ που σέβεται τον εαυτό του φέρνει, πλέον, και από τα δύο είδη.

Δες περισσότερα
Διόρθωση συνταγής

Υλικά

23 Minutes
1 ταψί πίτσας
  1. Υλικά για τη ζύμη της πίτσας
  2. 1/4 του λίτρου (250 ml, ή 1+ νεροπότηρο) νερό
  3. 500 γρ. αλεύρι
  4. 20 γρ. νωπή μαγιά μπύρας (ή ένα φακελάκι ξηρή)
  5. 1 κ.γ. αλάτι
  6. 2-3 κ.σ. παρθένο ελαιόλαδο
  7. 1 κ.γ., κοφτή, ζάχαρη
  8. λίγο αλεύρι για το άνοιγμα της ζύμης
  9. Υλικά για την γέμιση της πίτσας
  10. 400 γρ. ντοματάκια (ξεφλουδισμένα) gr di pomodori pelati
  11. 400 γρ τυρί mozzarella
  12. φύλλα βασιλικού, ανάλογα με τα γούστα
  13. αλάτι, ανάλογα με τα γούστα
  14. παρθένο ελαιόλαδο, όσο χρειασθεί

Οδηγίες μαγειρέματος

  1. 1

    Για να ετοιμάσουμε τη ζύμη θα χρειασθούμε δύο ευρύχωρα δοχεία, στα οποία θα μοιράσουμε ίσες ποσότητες αλευριού. Σε κάθε μία από αυτές δημιουργούμε ένα βαθούλωμα στο κέντρο.

  2. 2

    Μοιράζουμε και το νερό, χλιαρό, σε δύο ίσα μέρη (από 125 ml ή 1/2 του ποτηριού) και διαλύουμε στο μεν ένα το αλάτι και στο άλλο την μαγιά και τη ζάχαρη. Με τον τρόπο αυτό αποφεύγουμε να φέρουμε σε άμεση επαφή αλάτι και μαγιά, τουλάχιστον μέχρι να αρχίσει αυτό η δεύτερη να ενεργεί. Και αυτό γιατί η παρουσία του αλατιού εμποδίζει τη μαγιά να δράσει

  3. 3

    Ρίχνουμε, λίγο κάθε φορά, τη μία ποσότητα νερού στο ένα δοχείο με το αλεύρι και την δεύτερη στο άλλο.

  4. 4

    Δουλεύουμε με τα χέρια, πολύ καλά και τα δύο δοχεία, μέχρι να πάρουμε από ένα “δεμένο”, σφικτούτσικο, ζυμάρι.

  5. 5

    Ενώνουμε τα δύο ζυμάρια σε ένα, προσθέτουμε, μία-μία κουταλιά, το ελαιόλαδο, συνεχίζουμε να δουλεύουμε καλά, πάντα με τα χέρια μας, να ενωθούν οι δύο ποσότητες και σταματάμε το ζύμωμα μόνο όταν έχουμε ένα ζυμάρι λείο, απαλό και ελαστικό (με την κατάλληλη, συνεπώς, υγρασία). Ανάλογα με τον τύπο του αλευριού, ίσως χρειασθεί λίγο περισσότερο ή λίγο λιγότερο νερό, γι’ αυτό φροντίζουμε να έχουμε κοντά μας λίγο χλιαρό κατά το ζύμωμα.

  6. 6

    Εάν έχετε κανένα από εκείνα τα ζυμωτήρια που βλέπω (και ζηλεύω) στα διάφορα τηλεοπτικά γυρίσματα, διαλύστε τη μαγιά στα 200 ml του νερού, προσθέστε το στο αλεύρι και ζυμώστε, το δε αλάτι θα το διαλύσετε στα υπόλοιπα 50 ml και θα το προσθέσετε στη ζύμη μόνο όταν αυτή θα είναι αρκετά σφικτή. Η ζύμη έχει φθάσει στο σωστό σημείο όταν τα τοιχώματα του δοχείου του ζυμωτήριου παραμένουν εντελώς καθαρά (η ζύμη έχει σφίξει όλη γύρω από τον βραχίονα της μηχανής

  7. 7

    Στο σημείο αυτό μπορούμε να είτε να την κρατήσουμε σε ένα ενιαίο κομμάτι (βγάζει περίπου ένα ταψί φούρνου), είτε να προχωρήσουμε στο μοίρασμα της ζύμης σε όσα κομμάτια θέλουμε, ανάλογα και με το τελικό ύψος της ψημένης πίτσας, εάν θέλουμε να φτιάξουμε μικρότερες.

  8. 8

    Πριν από τη διαδικασία του φουσκώματος, θα μπορούσε να προηγηθεί (δεν είναι όμως απαραίτητο) εκείνο της “ωρίμανσης” της ζύμης. Η “ωρίμανση” θέλει κρύο περιβάλλον και εμείς έχουμε..... τι έχουμε ; έχουμε το ψυγείο μας. Βάζουμε, λοιπόν, την ζύμη μας στο ψυγείο για ένα καθόλου ευκαταφρόνητο διάστημα (από 6 με 8 έως και 24 ώρες) για να “ωριμάσει” (δείτε “Μυστικά”)..

  9. 9

    Όταν βγάλουμε τη ζύμη από το ψυγείο, την τοποθετούμε σε ένα βαθύ σκεύος (μη ξεχνάτε ότι, φουσκώνοντας, θα αυξηθεί το μέγεθός της στο διπλάσιο ή και περισσότερο) και τη σκεπάζουμε με μία πετσέτα ή άλλο καθαρό πανί. Την αφήνουμε να ξεκουρασθεί για τουλάχιστον 3 ώρες, σε θερμοκρασία περιβάλλοντος (20° - 23°) και μακριά από ρεύματα. Ο (σβηστός, προσοχή...) φούρνος είναι ένα καλό τέτοιο μέρος.

  10. 10

    Την φουσκωμένη μπάλα ζύμης (ή κάθε ένα από τα μικρότερα μπαλάκια στα οποία την έχουμε χωρίσει ΠΡΙΝ τη διαδικασία φουσκώματος) την τοποθετούμε σε αλευρωμένη επιφάνεια (πάνω στον πάγκο της κουζίνας) και με τη βοήθεια ενός πλάστη την ανοίγουμε, περίπου στο μέγεθος που έχει το ταψάκι όπου θα την ψήσουμε.

  11. 11

    Αφού την ανοίξουμε, την τοποθετούμε μέσα στο ταψάκι, το οποίο το έχουμε λαδώσει ελαφρά, και την στρώνουμε με τα δάκτυλα και κτυπώντας την ελαφρά με τις παλάμες ανοικτές, να απλωθεί και να καλύψει όλη την επιφάνειά του, μέχρι τα τοιχώματα. Το πάχος της ζύμης δεν πρέπει να ξεπερνά το μισό (½) εκατοστό.

  12. 12

    Πάνω στην απλωμένη πια ζύμη ρίχνουμε τα υλικά που την έκαναν..... βασιλική και γνωστή σε όλο τον κόσμο.

  13. 13

    Έχουμε ζεματίσει ελαφρά τις ντομάτες και τους έχουμε αφαιρέσει την φλούδα τους. Τις κόβουμε σε μικρά κομμάτια, τις αφήνουμε σε σουρωτήρι να βγάλουν τα περιττά υγρά τους και στη συνέχεια θα τις απλώσουμε πάνω στη ζύμη της πίτσας. (Οι δουλειές αυτές γίνονται πριν το “άνοιγμα” της ζύμης, ώστε να μην υπάρξει καθυστέρηση όσο η ζύμη είναι απλωμένη στο ταψί και περιμένει).

  14. 14

    Ρίχνουμε τα κομμάτια της ντομάτας πάνω στην απλωμένη ζύμη, σε όλη την επιφάνειά της, και τα αλατίζουμε. Αφήνουμε να ξεκουρασθεί για μία (1) ώρα τουλάχιστον πριν την ψήσουμε. Με τον τρόπο αυτό, πριν μπει στον φούρνο, που θα ψήσει τη ζύμη και θα “κλείσει τα περάσματα”, εμείς έχουμε επιτρέψει στους χυμούς της ντομάτας να “τρουπώσουν” και να τη νοστιμέψουν μέχρι τα μύχια της ύπαρξής της.

  15. 15

    Τελευταία προσθέτουμε την μοτσαρέλα, σε μικρά κομμάτια και αυτή.

  16. 16

    Ρίχνουμε από πάνω, σε ζιγκ-ζαγκ (πως σας φαίνεται το“ζιγκζαγκάρουμε” ;), λίγο ελαιόλαδο, σε πολύ λεπτή ροή και.....έφυγε για τον φούρνο.

  17. 17

    Είναι η τελευταία διαδικασία αλλά όχι λιγότερο σημαντική. Το αντίθετο, μάλιστα.

  18. 18

    Θέλουμε πολύ υψηλή θερμοκρασία στον φούρνο μας και γι’ αυτό, προς το τέλος της φάσης που η πίτσα, αλειμμένη με την σάλτσα ντομάτας, “ξεκουράζεται”, προθερμαίνουμε τον φούρνο στους 250° (φθάνει ο φούρνος και υψηλότερα ; ανεβάστε την θερμοκρασία κι’ άλλο) και ψένουμε.

  19. 19

    Ψένουμε στους 250 βαθμούς, για κανένα 20-λεπτο, μέχρι να δούμε να είναι ψημένη η ζύμη και η μοσταρέλα να έχει λιώσει για τα καλά.

  20. 20

    Στα τελευταία μόνο δύο λεπτά, την τραβάμε από τον φούρνο, την διακοσμούμε με φρέσκα φύλλα βασιλικού και την ξαναφουρνίζουμε, να ολοκληρωθεί το ψήσιμο.

  21. 21

    Την σερβίρουμε ζεστή-ζεστή και, εάν θέλουμε να απολαύσουμε όλη τη νοστιμιά και όλα τα αρώματά της, την τρώμε αμέσως.

  22. 22

    Έχετε ετοιμάσει, πιστέψτε με, μία πίτσα που της ταιριάζει πραγματικά ο τίτλος της “βασιλικής”. Απλή, χωρίς υπερβολές στα υλικά της γέμισης, με εξαιρετική γεύση φρέσκιας ντομάτας και μαστιχωτής μοτσαρέλας, όπως και αξεπέραστο άρωμα βασιλικού.

Αντιδράσεις

Cooksnaps (8)

Σχόλια (22)

litsa d
litsa d @cook_8467308
λεω να ξεκινησω το γαστρονομικο ταξιδι για Ιταλια πρωτα...για Ινδια και Μπαλι θα δειξει...λοιπον τα πιρουνακια γιατι εφαγα στην Ιταλια αυτη την πιτσα και μαλιστα παραγγειλαμε και εμεις δευτερη!τυχαιο?δεν νομιζω!

Από

ggr
ggr @george
στις
Athens