ggr
ggr @george
Athens

Η σαλτσούλα που συνοδεύει αυτό το πιάτο, γνωστή και σαν “τριπλό βούτυρο”, βασίζεται σε υλικά απλά, που πρέπει να είναι πολύ φρέσκα και πολύ καλής ποιότητας και που... μπα, τίποτα άλλο.Είναι μία πολύ εύκολη συνταγή, ελαφριά παραλλαγμένη από την παραδοσιακή (με την προσθήκη και κρέμας γάλακτος), που όμως θα σας κάνει να “επιστρέψετε” πίσω στη Ρώμη και στα στενά σοκάκια του ιστορικού της κέντρου, για να “ξαναγευθείτε” εκεί, στη via della Scrofa και στην “Trattoria Alfredo”  το πεντανόστιμο αυτό πιάτο.Πως ; Δεν έχετε πάει ποτέ στη Ρώμη ; Ή δεν έχετε δοκιμάσει αυτά τα ζυμαρικά ; Ευκαιρία να το κάνετε, με αυτά σαν αφορμή προγραμματίστε ένα ταξείδι και απολαύστε, μεταξύ άλλων εξαιρετικών πιάτων και αυτές τις εξαιρετικές, σπιτικές, φετουτσίνε. Ένα πιάτο “άξιο για Δούκισσες”, όπως μπορείτε να δείτε στη συνέχεια, στα “Μυστικά”. Και, θυμηθείτε, μη κάνετε το λάθος των πολλών και τις ζητήσετε σαν Fetuccini (φετουτσίνι), στο αρσενικό τους..... “Κορδελίτσες” είναι, θηλυκού γένους, ακόμη και στα ελληνικά.....Εάν θέλετε να τις φτιάξετε μόνοι σας, μπορείτε να βρείτε τη συνταγή για σπιτικές φετουτσίνε με αυγά στα“Tα “Μεγάλα Μεγέθη”Tagliatelle και Fettuccine” .

Λίγα μυστικά ακόμα

[1] Ελλείψει τριμμένου parmigiano, ψιλόκοψα (σε πολύ-πολύ μικρά κυβάκια, για να διευκολύνω το λιώσιμο) μία πολύ καλή γραβιέρα που είχαμε σπίτι. Έλιωσε πολύ ωραία και έδωσε και μία ωραία γεύση στο φαγητό, ελπίζω ισάξια (ή περίπου) με εκείνη που θα έδινε το parmigiano. Εσείς επιδιώξτε να την κάνετε τη συνταγή με την κλασσική επιλογή.[2] Η ποσότητα του βούτυρου, για τα δικά μου τα γούστα, πιστεύω ότι είναι αρκετά μεγάλη. Όχι ότι υπάρχει κάποιο πρόβλημα, απλά ένα μέρος της παραμένει αναπορρόφητο από τις φετουτσίνε. Οα μπορούσε κάλλιστα να είναι 120-150 γρ, αντί για 200. Αλλά ίσως είναι προσωπικό το θέμα. Πρέπει όμως να το σημειώσω, όπως πρέπει και να αναφέρω την ποσότητα της αυθεντικής συνταγής.Οι φετουτσίνε (fettuccine) είναι ένα φρέσκο ζυμαρικό (φτιαγμένο με αλεύρι, αυγά, νερό και λίγο αλάτι) που μοιάζει με μικρές κορδέλες (αυτό σημαίνει και το όνομά τους, κορδελίτσες), τυπικό της περιοχής της κουζίνας της Ρώμης, πολύ κοντά σε εμφάνιση, αν και φαρδύτερο, από τις πιο γνωστές ταλιατέλες (tagliatelle) που (προ)έρχονται από την περιοχή της Μπολόνια.Οι fettuccine Alfredo, τώρα, είναι ένα πιάτο εμπνευσμένο, κάπου στις αρχές του 20ου αιώνα, στο –διάσιμο πια– εστιατόριο “Da Alfredo” (από το όνομα του αρχικού του ιδιοκτήτη, Alfredo di Lelio, ο οποίος θέλησε να φτιάξει ένα πιάτο για την έγκυο γυναίκα του, το 1914), στο ιστορικό κέντρο της Ρώμης, σαν μία παραλλαγή (προσθήκη τριμμένου parmigiano, σε αρκετή ποσότητα) του ήδη γνωστού από τότε φετουτσίνε με βούτυρο (“fettuccine al burro”), και είναι φτιαγμένες με μία απλή κρέμα τυριού και βούτυρου.Η γεύση των “fettuccine Alfredo” (και ακόμη περισσότερο εκεί των “προγόνων” τους, “fettuccine al burro”, θα θυμίσουν στους παλαιότερους γνωστές από παλιά γεύσεις και αρώματα, την εποχή που στα σπίτια φτιάχνανε συχνά λευκές μακαρονάδες, με μόνο καυτό βούτυρο πάνω τους.Το πιάτο έγινε διάσημο –λέει η παράδοση– όταν το ερωτεύθηκαν ο Ντάγκλας Φέϊρμπανκς (Douglas Fairbanks), γνωστός αμερικανός ηθοποιός της εποχής (“Ο κλέφτης της Βαγδάτης”, “Ρομπεν των Δασών”, “το Σημάδι του Ζορό”, κ.α.) και η Μαίρη Πίκφορντ (Mary Pickford), διάσημη ηθοποιός του βωβού κινηματογράφου και “κρυφός” δεσμός, αρχικά, του Φέϊρμπανκς και σύζυγός του κατόπιν, σε ένα πέρασμά τους από την Ευρώπη και τη Ρώμη, με την ευκαιρία του μήνα του μέλιτός τους, το 1929.Αμερικανοί τουρίστες στη Ρώμη μετέφεραν, μαζί με τις εντυπώσεις και τις αναμνήσεις τους από την ιταλική πρωτεύουσα, και τη συνταγή για αυτό το νόστιμο πιάτο “πίσω στην πατρίδα”, και έτσι σήμερα είναι ένα πολύ διαδεδομένο πιάτο στην Αμερική, στα Στέιτς..... Με τις αλλαγές και τις προσθήκες, βέβαια, που η δική τους κουζίνα επιβάλει. Έτσι, πέραν της προσθήκης της κρέμας γάλακτος –που πρέπει να είναι ιταλικής εμπνεύσεως– βρίσκουμε στην άλλη πλευρά του Ατλαντικού (αχ, πόσο καλό μας κάνει αυτός ο Ατλαντικός, να ήξερε.....), Φετουτσίνε Αλφρέντο με γαρίδες, με κοτόπουλο, με σκόρδο, με μαϊντανό, με μπρόκολο… !!! Αλλά και με προσθήκη αλευριού ή και r o u x (το μείγμα αλεύρι-βούτυρο στο αρχικό στάδιο της παρασκευής της μπεσαμέλας), για “να πήζει πιο εύκολα”, λένε οι αθεόφοβοι !!!Εάν θέλετε να μείνετε στις αυθεντικές “fettuccine Alfredo”, αφαιρέστε από τα υλικά την κρέμα γάλακτος, διπλασιάστε το βούτυρο και φτάξτε την κρεμούλα μόνο με αυτό και το τυρί parmigiano. Απλώστε σε ένα ζεσταμένο πιάτο το βούτυρο σε κομματάκια, ρίξτε από πάνω τους τις φετουτσίνε, σκεπάστε τες με το τυρί parmigiano και αρχίστε να ανακατεύετε με προσεκτικές αλλά γρήγορες κινήσεις, να λιώσουν και να ομογενοποιηθούν βούτυρο και parmigiano και να καλύψουν τα ζυμαρικά με ένα λεπτό στρώμα κρεμούλας. Δείτε στα γρήγορα με πόση τέχνη την φτιάχνουν, ακόμη και σήμερα στην “Trattoria Alfredo”. Σας φαίνεται πιο δύσκολο ; Ε, γι’ αυτό και προστίθεται η κρέμα γάλακτος, που βοηθάει στην εύκολη δημιουργία της κρέμας...Θέλετε να εκνευρίσετε για τα καλά ένα κάτοικο της Ρώμης ; Πείτε του ότι το διάσημο πιάτο τους ΔΕΝ είναι και τόσο δικό τους, αλλά έχει ρίζες στον ιταλικό βορρά. Υπάρχει λοιπόν μία ιστορία (μπορείτε να τη βρείτε δημοσιευμένη στους New Work Times) που θέλει τη συνταγή αυτή, με τις κίτρινες (από την ύπαρξη των αυγών) “κορδελίτσες”, να σερβιρίσθηκε για πρώτη φορά στο παλάτι Δούκα της Φεράρα, το μακρινό-μακρινό 1501, όταν η Λουκρητία Βοργία, αδελφή του Πάπα Αλέξανδρου του VI, έκανε την πρώτη εμφάνισή της σαν σύζυγος του Δούκα της Φεράρα, Alfonso d'Este. Το χρυσαφί χρώμα, αλλά και το σχήμα των ζυμαρικών παρέπεμπε, λέει η ιστορία, ακριβώς στα μαλλιά της πανέμορφης (όσο και δολοπλόκας) Λουκρητίας. (Κάθε ομοιότητα με κάθε άλλη .....ΛΟΥΚΡΗΤΙΑ πρέπει να θεωρηθεί εντελώς τυχαία)

Δες περισσότερα
Διόρθωση συνταγής

Υλικά

18 Minutes
4 άτομα
  1. 400 γρ σπιτικά ζυμαρικά φετουτσίνε (fettuccine).
  2. 200 γρ φρέσκο βούτυρο (δείτε “Μυστικά” [2])
  3. 200 γρ τριμμένο τυρί parmigiano (προτιμήστε να πάρετε κάποιο “ώριμο”, ψημένο κομμάτι και να το τρίψετε μόνοι σας, στο χέρι)
  4. αλάτι, ανάλογα με τα γούστα
  5. πιπέρι, ανάλογα με τα γούστα

Οδηγίες μαγειρέματος

  1. 1

    Όσο βράζει το νερό (αλατισμένο και αρκετό) για τις φετουτσίνε,

  2. 2

    Σε ένα ευρύχωρο τηγάνι με ψηλά τοιχώματα λιώνουμε το βούτυρο μέσα στην κρέμα γάλακτος, ανακατεύοντας κάθε τόσο και προσθέτοντας μία μικρή τσιμπιά μοσχοκάρυδο.

  3. 3

    Ρίχνουμε τα φρέσκα ζυμαρικά στη κατσαρόλα με το βραστό νερό και τα βράζουμε, ανακατεύοντάς τα στην αρχή και ανά κάποια διαστήματα στη συνέχεια. Είναι φρέσκα ζυμαρικά, θα βράσουν πολύ γρήγορα.

  4. 4

    Διακόπτουμε (όπως πάντα, ακαριαία, απότομα, ρίχνοντας ένα ποτήρι κρύο νερό βρύσης στην κατσαρόλα) τον βρασμό των φετουτσίνε, όταν αυτές “κρατούν” ακόμη αρκετά στα δόντια, να είναι αρκετά “al dente”, δηλαδή.

  5. 5

    Τις σουρώνουμε (κρατώντας λίγο νερό από τον βρασμό),

  6. 6

    Και τις ρίχνουμε στο τηγάνι με το βούτυρο και την κρέμα γάλακτος.

  7. 7

    Ανακατεύουμε καλά να απλωθεί η κρέμα γάλακτος παντού, καλύπτοντας τα ζυμαρικά με ένα λεπτό στρώμα κρέμας,

  8. 8

    Προσθέτουμε το τριμμένο τυρί parmigiano (δείτε “Μυστικά” [1]), και ανακατεύουμε και πάλι τις φετουτσίνε. Όπως το τυρί θα λιώνει, θα γαλακτοματοποιηθεί με τα υγρά (κρέμα γάλακτος, λιωμένο βούτυρο) και θα σχηματίσουν μία απαλή και πλούσια κρεμούλα, που θα αγκαλιάσει τις φετουτσίνε. Αλατίζουμε ανάλογα με τα γούστα (αφού δοκιμάσουμε, υπάρχει και το parmigiano, έτσι ;)

  9. 9

    Τρίβουμε πάνω από τα ζυμαρικά φρέσκο πιπεράκι,

  10. 10

    Και σερβίρουμε αμέσως, να μην κρυώσει και πήξει η κρεμούλα.

Αντιδράσεις

Cooksnaps

Έφτιαξες αυτή τη συνταγή; Μοιράσου μια φωτογραφία του πιάτου σου!

Γκρίζα χειροποίητα σχέδια από μια φωτογραφική μηχανή, ένα τηγάνι και αστέρια που αναδύονται από το τηγάνι

Σχόλια (3)

Σουλτάνα
Σουλτάνα @cook_8463724
η συνταγη για τα φετουτσινε δεν ειναι διαθεσιμη και φαινονται τοσο λαχταριστα τα μακαρονια

Από

ggr
ggr @george
στις
Athens