ggr
ggr @george
Athens

8η Μαρτίου. Λανθασμένα, αναφέρεται σαν «η γιορτή της γυναίκας»... Ίσως εν τη ρύμη του λόγου, ίσως γιατί σήμερα πλέον, με πολλά από τα προβλήματα του παρελθόντος λυμένα, θέλουμε να τη βλέπουμε περισσότερο σαν μία ευκαιρία για απόδοση αναγνώρισης σε όσα προσφέρει και λιγότερο ανάμνησης στα όσα εμείς οι άνδρες ΔΕΝ της προσφέρουμε, ίσως και σαν ένα είδος εξορκισμού (από τις ίδιες τις γυναίκες) σε σκιές και φαντάσματα του όχι πολύ μακρινού χθες…Είναι, όμως, κάτι πολύ πιο σημαντικό. Θεσπίσθηκε σαν η «παγκόσμια ημέρα της γυναίκας», και υπήρξε μία ευκαιρία, σε χρόνους ...παρελθόντες (νομίζω ότι έχουν συμπληρωθεί ήδη πάνω εκατό χρόνια από τον πρώτο εορτασμό της) να αναδεικνύονται τα, υποτυπώδη τότε, δικαιώματα της γυναίκας, και μέσα από το δικαίωμα στη ψήφο, αρχικά, να διεκδικούνται μία σειρά από άλλα δικαιώματα που αποτελούσαν ανδρικό και μόνο προνόμιο.Αρχικά, λοιπόν, είπα να ντυθώ ανάλογα. Πιο επίσημα. Και να πάρω τις καλές μου να κάνουμε ένα περίπατο με το μόνιππο. Να βάλουν τα κρινολίνα τους, να πάρουν στο χέρι τα ομπρελίνα τους, να βάλουν τα γαντάκια τους, να ρίξουν και μία ζακετούλα στους ώμους (μια ψυχρούλα την κάνει ακόμη...) και να βγούμε να κάνουμε μία βόλτα εις τα εξοχάς.Όταν τους το είπα, και οι δύο με κοίταξαν με ένα βλέμμα, μα με ένα βλέμμα... Βρε, μπας και δεν πάω καλά... Μα τι τους είπα;Τελικά, “ντύσαμε” επίσημα ένα γλυκάκι που φτιάξαμε μαζί με την Έρρικα, το απόγευμα. Τους φορέσαμε ένα σκούρο άμπιτο, τους βάλαμε και από ένα ...ημίψηλο καπέλο, και ιδού (πριν τα ...εξολοθρεύσουμε)...

Λίγα μυστικά ακόμα

Στο βήμα 5, εκεί που κτυπούμε τα ασπράδια σε σταθερή μαρέγκα, πρέπει να προσέξουμε ένα-δύο πράγμα. Αρχικά, να είναι αρκετά σταθερή.. Αλλά αυτό το είπαμε ήδη...Εκείνο που δεν είπαμε είναι ότι, για να παραμείνει σταθερή (και να μην αρχίσει να βγάζει τα νερά του ασπραδιού), θα πρέπει να περάσουμε στο επόμενο στάδιο, σε εκείνο του βήματος 6, όπου χύνουμε μέσα τους το σιρόπι, Χ Ω Ρ Ι Σ κ α θ υ σ τ έ ρ η σ η. Αυτό σημαίνει πως πρέπει να κτυπάτε τα ασπράδια όσο ετοιμάζεται το σιρόπι και να μη καθυστερήσει αυτό το δεύτερο όταν θα είναι πλέον καλά κτυπημένα τα δεύτερα.Και τρίτον, πρέπει να αφήσετε το σιρόπι να δέσει αρκετά και να πιάσει μία θερμοκρασία 120 βαθμών. Με τον τρόπο αυτό, και την λεπτή ροή με την οποία θα χύνεται το σιρόπι μέσα στα ασπράδια, παράλληλα με το συνεχιζόμενο κτύπημα, τα ασπράδια.

Δες περισσότερα
Διόρθωση συνταγής

Υλικά

30 Minutes
8 μεγαλούτσικα κεκάκια
  1. ...για τα κεκάκια
  2. 70 γρ μαλακό αλεύρι
  3. 10 γρ σκόνη άγλυκο κακάο
  4. 100 γρ ζάχαρη
  5. αλάτι, στη μύτη ενός μικρού κουταλιού (ας πούμε, 1/4 κ.γ., περίπου)
  6. σόδα, στη μύτη ενός μικρού κουταλιού (ας πούμε, 1/4 κ.γ., περίπου)
  7. 1/2 κ.γ. baking powder
  8. 40 γρ βούτυρο
  9. 40 ml γάλα
  10. ...για την επικάλυψη
  11. 115 γρ ζάχαρη
  12. 30 ml νερό
  13. 3 σωληνάρια βανίλιας

Οδηγίες μαγειρέματος

  1. 1

    Ανακατεύουμε σε ένα μπολ αλεύρι, σόδα, baking powder, και κακάο. Προσθέτουμε το βούτυρο (λιωμένο σε μπεν μαρί ή απευθείας στην εστία, σε κατσαρολάκι με χοντρό πάτο και σε πολύ χαμηλή ένταση). Ανακατεύουμε καλά.

  2. 2

    Προσθέτουμε τη ζάχαρη, ανακατεύουμε, κατόπιν προσθέτουμε το γάλα, το αυγό (ολόκληρο) και το αλάτι και ανακατεύουμε καλά με το mixer.

  3. 3

    Αδειάζουμε το μίγμα σε χάρτινες φορμίτσες (όχι ότι και οι μεταλλικές δεν κάνουν –εάν έχετε αυτού του μικρού μεγέθους...), γεμίζοντάς τες μέχρι τη μέση περίπου του ύψους τους.

  4. 4

    Ψήνουμε τα κεκάκια σε προθερμασμένο φούρνο, στους 180 βαθμούς για περίπου 15 λεπτά. Τα βγάζουμε από τον φούρνο και τα αφήνουμε να κρυώσουν.

  5. 5

    Εν τω μεταξύ, ετοιμάζουμε την μαρέγκα. Ιταλική αυτή τη φορά, γίνεται πολύ σταθερή και χωρίς ψήσιμο μάλιστα. Υπάρχει μία συνταγή για ιταλική μαρέγκα στο site από την Ερμιόνη αλλά είναι τόσο απλή στην προετοιμασία της που θα την επαναλάβω εδώ. Σε ένα κατσαρολάκι διαλύουμε τη ζάχαρη με το νερό και, αφού το ανεβάσουμε στο μάτι, το φέρνουμε σε βρασμό, ετοιμάζοντας ένα σιρόπι ζάχαρης. Κτυπούμε τα ασπράδια με mixer, να γίνουν σταθερή μαρέγκα (πρέπει να είναι πολύ σταθερή, μπορείτε να προσθέσετε στην αρχή δύο-τρεις σταγόνες χυμό λεμονιού, θα βοηθήσει να γίνει γρήγορα ικανοποιητικά σταθερή). Προσθέτουμε το σιρόπι, καυτό-καυτό και σε λεπτή ροή, μέσα στα κτυπημένα ασπράδια, συνεχίζοντας το κτύπημα με το mixer.

  6. 6

    Στύβουμε τη ζελατίνη (την οποία προηγουμένως την έχουμε μαλακώσει για λίγα λεπτά σε κρύο νερό) και την προσθέτουμε στο καυτό μίγμα ασπραδιών-σιροπιού για να λιώσει και να διαλυθεί. Προσθέτουμε και τη σκόνη βανίλιας. Συνεχίζουμε το κτύπημα με το mixer έως ότου η μαρέγκα μας κρυώσει εντελώς.

  7. 7

    Βάζουμε την ιταλική μαρέγκα σε ένα χωνί ζαχαροπλαστικής και, χωρίς να αφήσουμε να χαθεί χρόνος, διακοσμούμε κάθε κεκάκι, δημιουργώντας με κυκλικές κινήσεις ένα βουναλάκι στην επιφάνειά του. Τα τοποθετούμε σε δίσκο και τα βάζουμε στο ψυγείο να κρυώσουν.

  8. 8

    Όσο τα κεκάκια κρυώνουν, λιώνουμε την κουβερτούρα σε μπε μαρί, μαζί με τις δυό κουταλιές σπορέλαιο (εάν έχετε σησαμέλαιο, ακόμη καλύτερα). Ανακατεύουμε έως ότου η σοκολάτα λιώσει εντελώς. Τη μεταφέρουμε τότε σε ένα φλυτζάνι (θέλουμε με τον τρόπο αυτό να αποκτήσει βάθος και ταυτόχρονα να χωράει από το στόμιο ένα κεκάκι).

  9. 9

    Γιατί; Διότι, όταν θα έχει κρυώσει εκεί μέσα η σοκολάτα (θα πάρει ένα 10λεπτο, ανακατεύοντας κάθε τόσο), θα πιάσουμε ένα-ένα κεκάκι από τη βάση του και, αναποδογυρίζοντάς το, θα βουτάμε τη λευκή διακόσμησή του με τη μαρέγκα μέσα στη λιωμένη σοκολάτα. Με τον τρόπο αυτό θα καλυφθεί η λευκή μαρέγκα (αλλά μόνο αυτή, όχι και το κεκάκι από κάτω) με σκούρα σοκολάτα.

  10. 10

    Όταν θα έχει λιγοστέψει η σοκολάτα στην κούπα, αντί να βουτάτε τα κεκάκια στη σοκολάτα, μπορείτε να χρησιμοποιήσετε ένα κουταλάκι και με αυτό, αφού γυρίσετε σε οριζόντια θέση το κάθε κεκάκι, να το καλύψετε με σοκολάτα που θα του την αδειάζετε ενώ το περιστρέφετε για να πάει παντού και να το καλύψει όλο.

  11. 11

    Βάζουμε και πάλι τα καλυμμένα με σοκολάτα κεκάκια στον δίσκο και τα ξαναβάζουμε στο ψυγείο, να κρυώσουν και να σφίξει η επικάλυψη της σοκολάτας.

  12. 12

    Όταν η σοκολάτα θα έχει στερεοποιηθεί εντελώς, μπορούμε να τα σερβίρουμε. Πηγαίνετέ τα στο τραπέζι όλα μαζί, σε δίσκο, έχοντας κόψει στη μέση, με μαχαίρι, ένα από αυτά, για να φαίνεται το εσωτερικό τους. Εάν έχετε και κανένα εγγλέζο φίλο, θα αναφωνήσει“S p e c t a c u l a r” !!