Κοτόπουλο από τη χώρα των Βάσκων. Με πολύχρωμες πιπεριές

Κόβουμε το κοτόπουλό μας σε κομμάτια. Ασφαλώς και μπορείτε να χρησιμοποιήσετε μέρη κοτόπουλου. Εδώ θα δείτε τη συνταγή με κοπανάκια κοτόπουλου (12 κομμάτια).

Βάζουμε σε μία κατσαρόλα το ελαιόλαδο να ζεσταθεί πάνω από μέτρια φωτιά και προσθέτουμε το κοτόπουλο, με την πέτσα προς τα κάτω. Φροντίζουμε μετά από λίγο να τα κουνήσουμε με ένα ξύλινο κουτάλι για να μη κολλήσουν. Εάν τα κουνήσουμε στην αρχή και δεν κολλήσουν, δεν θα κολλήσουν καθόλου

Και, κάπου στα μισά του χρόνου για τα επόμενα 3 βήματα, θα φροντίσουμε να το γυρίσουμε και από την άλλη πλευρά, να ροδίσουν τα κομμάτια ομοιόμορφα.

Την ίδια ώρα, θα βάλουμε σε ένα κατσαρόλι νερό να ζεσταθεί (σε δυνατή φωτιά και σκεπασμένο, καθαρά και αποκλειστικά για μείωση του χρόνου, άρα οικονομία ενέργειας) και μόλις αρχίσει να βράζει ρίχνουμε τις ντομάτες, σχισμένες σταυρωτά στο πίσω μέρος τους, για να ζεματισθούν για 1 λεπτό και να σκάσει η φλούδα τους (δείτε αναλυτικές οδηγίες στο site),

Ώστε στη συνέχεια, και αφού τις περάσουμε πρώτα από ένα δοχείο με κρύο νερό, για να διακόψουμε ακαριαία το βράσιμό τους, να διατηρήσουν το χρώμα τους και να κρυώσουν γρήγορα, να τις ξεφλουδίσουμε πολύ πολύ εύκολα. Με ένα μικρό μαχαιράκι αφαιρούμε τη σκληρή λευκή βάση στήριξης του κοτσανιού.

Ψιλοκόβουμε το κρεμμύδι σε πολύ μικρά κομματάκια.

Όλη αυτήν την ώρα, τα κομμάτια του κοτόπουλου είχαν τον χρόνο τους να ροδίσουν, καλά μάλιστα, και από τις δύο πλευρές. Δεν έχετε ξεχάσει να τα γυρίσετε και από την άλλη πλευρά, έτσι; Το αφαιρούμε από την κατσαρόλα και τοποθετούμε τα κομμάτια του σε ένα πιάτο.

Το λίπος που έχει μείνει στην κατσαρόλα το κρατούμε, εκτός και αν δεν το πολύ-θέλετε, οπότε αφαιρέστε ένα μέρος. Εγώ δεν το πετάω πάντως…

Ρίχνουμε εκεί μέσα το ψιλοκομμένο κρεμμύδι,

Προσθέτουμε και τα 4 σκόρδα, λιωμένα στην πρέσα σκόρδου ή πολύ-ψιλοκομμένα με μαχαιράκι, και αφού τα ανακατέψουμε όλα μέσα στο ευωδιαστό λίπος από το κοτόπουλο, αφήνουμε να μαλακώσουν και να πάρουν ένα ελαφρύ χρώμα (όχι όμως και να καούν, προσοχή!).

Κόβουμε τις καθαρισμένες ντομάτες σε μικρά μικρά κυβάκια, τις προσθέτουμε στην κατσαρόλα, προσθέτουμε και τον συμπυκνωμένο πελτέ ντομάτας (διαλυμένο σε λίγο νερό),

Ανακατεύουμε καλά και αφήνουμε τα μαγειρευθούν για 5 λεπτά, στην ίδια πάντα μέτρια φωτιά.

Προσθέτουμε το κρασί (ή τον ζωμό. Αυτός μπορεί να είναι σχεδόν οτιδήποτε, λαχανικών, κοτόπουλου, κρέατος, όλοι έχουν να προσφέρουν κάτι στη γεύση). Όπως φαίνεται στις φωτογραφίες, προσέθεσα το κρασί πριν τις ντομάτες… Γράψτε λάθος…

Επιστρέφουμε στην κατσαρόλα τα κομμάτια του κοτόπουλου. Τα βυθίζουμε μέσα στα υγρά, χαμηλώνουμε ακόμη λίγο την ένταση στο μάτι (γύρω στο 4-4,5 σε κλίμακα που φθάνει μέχρι το 9),

Σκεπάζουμε την κατσαρόλα και σιγομαγειρεύουμε για ένα 20λεπτο.

Καταπιανόμαστε τώρα με τις πιπεριές. Τις κόβουμε (αφού τις πλύνουμε φυσικά και αφαιρέσουμε από το εσωτερικό τους σπόρους και τα λευκά στηρίγματά τους) σε λεπτές λωρίδες (ή και σε μικρά κομμάτια).

Βγάζουμε τα κομμάτια του κοτόπουλου (πρέπει τώρα πια να είναι σχεδόν έτοιμο αλλά, επειδή θα έχουν μόνο ένα 10λεπτο ακόμη χρόνο μαγειρέματος, θα τα δοκιμάσετε κιόλας πριν τα αφαιρέσετε) και τα αφήνουμε σε ένα πιάτο στην άκρη.

Συνεχίζουμε τα μαγείρεμα μόνης της σάλτσας του, μέχρι να δέσει περισσότερο. Αυτό μπορεί να πάρε ένα 10λεπτο ή και λίγο παραπάνω.

Προσθέτουμε τώρα τις κομμένες πιπεριές. Αλατίζουμε και πιπερώνουμε

Και προσθέτουμε (πέρα από το πιπέρι που θα πέσει έτσι κι’ αλλιώς, έτσι;) και ένα κουταλάκι κοφτό μπούκοβο,

Μαζί με δύο κουταλάκια, φουσκωτά αυτά, καπνιστή πάπρικα. Εκτός από την επιπλέον σπιρτάδα και το εξαιρετικό καπνιστό άρωμα, θα κάνουν και πιο έντονο το χρώμα του φαγητού. (δείτε “Μυστικά” [1].

Ξανασκεπάζουμε την κατσαρόλα και σιγο-μαγειρεύουμε, στη ίδια χαμηλούτσικη φωτιά, για ένα 20λεπτο.

Όταν οι πιπεριές είναι σχεδόν έτοιμες (ρίχνετε και καμιά ματιά στο φαγητό, προσθέστε ενδεχομένως και λίγο ζεστό ζωμό ή κρασί ακόμη εάν χρειασθεί, αλλά λίγο, ελάχιστο, δεν θέλουμε να νερώσουμε τη σάλτα μας),

Ξαναβάζουμε στην κατσαρόλα (για τελευταία φορά, το υπόσχομαι) τα κομμάτια του κοτόπουλου,

Μαζί με ό,τι “χυμό” έχει βγάλει,

Και συνεχίζουμε το μαγείρεμα, σκεπασμένη κατσαρόλα πάντα, για άλλο ένα 10λεπτο.

Δοκιμάζουμε για να διορθώσουμε, εάν είναι ανάγκη, το αλάτι του και το πιπέρι και σερβίρουμε. Σκέτο, είναι από μόνο του πολύ χορταστικό φαγητό,

Ή και με ρύζι… Γιατί όχι; Δείτε το εδώ, βαλμένο σε ένα γυάλινο ταπεράκι,

Και με την απαραίτητη ποσότητα σαλτσούλας (αυτό το υπέροχο (!), νοστιμότατο (!), τόσο ευωδιαστό (!) και όλο χρώματα(!) “πράγμα”, θα έπρεπε να έχει ένα άλλο, ολοδικό του όνομα!!!), να ετοιμάζεται για...εκδρομή. Μεσημεριανό για το σχολείο της Έρρικα.