ggr
ggr @george
Athens

Μεθαύριο έχει παιδικό πάρτυ η κόρη μου. Προβλέπεται να μαζευτούν στον κήπο μας από δώδεκα έως δεκαπέντε μικρούλια, η προσωποποίηση του “αεικίνητου”. Αλλά και η σύγχρονη εκδοχή του Μαγγελάνου. Και η ευρωπαϊκή του Αττίλα, της “μάστιγας του Θεού”.Αναρωτιέμαι πως θα είναι “μετά” ο κήπος. Τι θα έχει απομείνει από τα λουλούδια και... αμάν, ποιος ξέρει και τι περιμένει τα κορόμηλά μου... Και εγώ που τα καμάρωνα να μεγαλώνουν, να γεμίζουν χυμούς, σάκχαρα, να κοκκινίζουν. Κάτι πρέπει να κάνω. Και να το κάνω άμεσα. Πριν είναι αργά.Έτσι ξεκίνησε η ιδέα των υπέροχων μαρμελάδων (τι πληθυντικός και αυτός !) που θα σας περιγράψω. Έτσι, εάν έχετε και εσείς παιδάκια, εάν ετοιμάζεστε για κανένα παιδικό πάρτυ, μπορείτε να κάνετε κάποια από αυτές. Α, ναι, θα το ξέχναγα... Πρέπει να έχετε και μία κορομηλιά στον κήπο. Ή να έχετε αγοράσει κορόμηλα.Ψάχνοντας, λοιπόν, στο Internet, βρήκα σε ένα παλιό, σκονισμένο, από καιρό εγκαταλελειμμένο, αραχνιασμένο σχεδόν, site, ένα πραγματικό θησαυρό. Εκτός από την μεθυσμένη εκδοχή της με το λικέρ βύσσινο, μπορείτε να βρείτε και μία αρωματισμένη με κανέλλα (!!!) εδώ, αλλά και μία με καρύδια εδώ.

Λίγα μυστικά ακόμα

Μετά το ολονύκτιο “σίτεμα” θα εκπλαγείτε από το πόσο υδαρές είναι το περιεχόμενο του βάζου, πόσα υγρά έβγαλαν τα φρούτα.Τα κουκούτσια, όσο καλά και να τα καθαρίσετε, θα παραμείνει αρκετό φρούτο κολλημένο επάνω τους. Εγώ τα άφησα και αυτά με λίγο νεράκι όλο το βράδυ και το πρωί είχα ένα πολύ πλούσιο σε σάρκα κορόμηλου ζουμάκι, που το προσέθεσα στην κατσαρόλα, στην αρχή της διαδικασίας.Η επιλογή να αφήσω να σιγοβράσουν τα κορόμηλα για 15 λεπτά της ώρας (*) είναι δική μου (η συνταγή έλεγε μισή ώρα). Το ίδιο και η επιλογή να σταματήσω το τελικό βράσιμο στην μία ώρα (**), όταν η συνταγή πρότεινε 2 ώρες. Ταυτόχρονα μείωσα σε ένα ποτηράκι κρασιού το νερό -125 ml (αντί του ενός νεροπότηρου -230 ml που προέβλεπε η συνταγή) και άφησα τα κορόμηλα με τους χυμούς τους που έβγαλαν όλο το βράδυ (στην πραγματικότητα, τους έριξα και λίγο (το 1/3 της ποσότητας) από το λικέρ, να μεθύσουν όλο το βράδυ. Το γράφω, όμως, μόνο εδώ κάτω για να το δουν μόνον όσες έχουν το κουράγιο να φθάσουν μέχρις εδώ...). Το ταχύτερο πήξιμο το ανέλαβαν τα μήλα με την πηκτίνη τους. Αυτό, δε, γιατί θέλω τα φρούτα να κρατούν όσο περισσότερο γίνεται από το άρωμά τους (και όχι απλά να συντηρούνται) και αυτό δεν πετυχαίνεται εάν ο βρασμός κρατάει πολλές ώρες. Εσείς ξέρετε τώρα και τις δύο εκδοχές και κάνετε ότι σας φωτίσει... το φως της κουζίνας σας.Κατά τη διάρκεια του βρασμού, ανακατεύουμε κάθε τόσο με ξύλινο κουτάλι για να μη κολλήσει η μαρμελάδα, αλλά και ξαφρίζουμε όταν υπάρχει ανάγκη.Διάβασα ότι αυτή η μαρμελάδα πρέπει να ανοιχθεί μετά από 6 μήνες. Μετά, δε, από ένα χρόνο “πιάνει κορυφή”, γίνεται εξαίσια. Μη με ρωτήσετε γιατί, θα αφήσω, όμως, τουλάχιστον ένα βαζάκι για να αποκτήσω ίδια άποψη.Η ξινούτσικη γεύση της την κάνει ιδανική “παρέα” σε παγωτά, αλλά και εξαιρετική “συνοδό” πιάτων με κόκκινα κρέατα, ιδιαίτερα από κυνήγι.Και λίγα λόγια για το κορόμηλο (ή τζάνερο), από την ΒικιπαίδειαΚαρπός της κορομηλιάς, το κορόμηλο έχει χρώμα κόκκινο, κιτρινωπό ή πράσινο ανάλογα με την ποικιλία.Η γεύση του είναι γλυκιά και αρωματική, με ελάχιστες διαφορές από ποικιλία σε ποικιλία. Και υπάρχουν αρκετές τέτοιες ποικιλίες.Για παράδειγμα, η μπουρνέλα, με πολύ εύγευστο (και μεγάλο σε μέγεθος καρπό), που γίνεται και λικέρ στις χώρες της Ανατολικής Ευρώπης, το Шљивовица šljivovica. Πως; δεν σας λέει τίποτα; Δεν γνωρίζετε Σερβικά, ε; Καλά, επί το ελληνικότερον, είναι γνωστό με την ονομασία σλίβοβιτς.Τα πράσινα κορόμηλα έχουν αρωματική νόστιμη γλυκόξινη γεύση. Τα κίτρινα, πάλι, είναι τα μικρότερα του είδους αλλά και τα πιο γλυκά.Τα κορόμηλα τρώγονται νωπά σαν φρούτο, αλλά γίνονται και μαρμελάδες (το είδαμε, δεν το είδαμε ; και τι μαρμελάδες !!!) και ζελέδες. Είναι πλούσια σε βιταμίνη C και περιέχουν ακόμα βιταμίνη Α και νικοτινικό οξύ.Πρώτη παγκοσμίως σε παραγωγή κορόμηλων χώρα είναι η Σερβία. Ακολουθούν η Ιαπωνία, η Κίνα , η Πολωνία και η Ιταλία. Κάποια παραγωγή βγάζει και ο κήπος μου. Του χρόνου, γεροί να είμαστε, θα επιχειρήσω να φτιάξω γλυκό του κουταλιού.

Δες περισσότερα
Διόρθωση συνταγής

Υλικά

80 Minutes
  1. 1 κιλό κορόμηλα
  2. 400 γρ. ζάχαρη σκούρα (ίσως και λιγότερη, δεν πρέπει να είναι γλυκιά, το αντίθετο μάλιστα)
  3. 1/2 ποτηράκι του κρασιού λικέρ βύσσινο (60 – 70 ml, ή και λίγο παραπάνω, εάν θέλετε να σας μείνει... αξέχαστη)
  4. 2 ξυλαράκια κανέλλας
  5. 1-2 μήλα golden
  6. χυμός από 1/2 λεμόνι
  7. 1 ποτήρι του κρασιού (125 ml) νερό

Οδηγίες μαγειρέματος

  1. 1

    Η κορομηλιά του κήπου μας, ώρες πριν από το παιδικό πάρτυ. Βήμα πρώτο“Ξαλαφρώστε” το δένδρο σας ή αγοράστε 1 κιλό ώριμα αλλά γερά από αυτά τα φρουτάκια.

  2. 2

    Πλένουμε καλά τα κορόμηλα, τα κόβουμε στα 2 (ή περισσότερα) κομμάτια και αφαιρούμε το κουκούτσι τους.

  3. 3

    Υπολογίστε ότι από το 1 κιλό φρούτα, βγαίνουν περίπου 920 γραμμάρια καθαρής σάρκας. Καθόλου άσχημα...

  4. 4

    Βάζουμε τα καθαρισμένα μας κορόμηλα σε γυάλινο βάζο, μαζί με την καφέ ζάχαρη

  5. 5

    Και την κανέλλα, μαζί με το ποτηράκι του κρασιού νερό αλλά και τους χυμούς που έβγαλαν τα φρούτα όταν τους αφαιρούσαμε τα κουκούτσια, μαζί και... άσε, τα λέμε αργότερα, και τα αφήνουμε να “σιτέψουν” για ένα ολόκληρο βράδυ.

  6. 6

    Την επόμενη ημέρα, αδειάζουμε το περιεχόμενο του γυάλινου βάζου σε μία ευρύχωρη κατσαρόλα, με χοντρό πάτο,

  7. 7

    Και την βάζουμε σε δυνατή φωτιά στην αρχή και μόλις αρχίσει να κάνει επιφανειακές φουσκάλες, χαμηλώνουμε την ένταση και, ανακατεύοντας συχνά με ξύλινο κουτάλι,

  8. 8

    Και ξαφρίζοντας όταν χρειασθεί,

  9. 9

    Σιγοβράζουμε για περίπου 15 λεπτά (*)

  10. 10

    Ξεφλουδίζουμε 1 ή και 2 μήλα (εξαρτάται από το μέγεθός τους, σε κάθε περίπτωση όμως το μήλο του πάει, συνεπώς δεν έχουμε λόγους να είμαστε σε... κόκκινη επιφυλακή),

  11. 11

    Τα κόβουμε σε κομματάκια, τα ρίχνουμε στη κατσαρόλα και αφαιρούμε την κανέλλα.

  12. 12

    Μετά από 3-4 λεπτά (για να μαλακώσουν λίγο και τα μήλα),

  13. 13

    Με ένα μίξερ χειρός πολτοποιούμε το περιεχόμενο της κατσαρόλας, κορόμηλα και μήλα.

  14. 14

    Εάν δεν έχουμε μίξερ χειρός (όπως εγώ), ε, απλά ανατρέχουμε σε συμβατικό μίξερ ή και στον παλιό, πάντα αξιόπιστο, μύλο λαχανικών, όπου και ρίχνουμε ποσότητες από τα φρούτα μας και τα πολτοποιούμε, μέχρι... “εξαντλήσεως των αποθεμάτων”,

  15. 15

    Και μέχρι να πάρουμε ένα πολτό λείο και ομοιογενή.

  16. 16

    Ξαναβάζουμε τα –πολτοποιημένα πλέον– φρούτα στο μάτι και... εξοπλιζόμαστε με υπομονή. Τα αφήνουμε σε πολύ χαμηλή φωτιά (με ξεσκέπαστη κατσαρόλα για να μη δημιουργηθούν υδρατμοί που θα σκουρύνουν την μαρμελάδα)

  17. 17

    Να σιγοβράσουν για άλλη μία ώρα (**), και πάλι ξαφρίζοντας εάν υπάρχει ανάγκη, μέχρις ότου μας φανεί ικανοποιητικά δεμένη η μαρμελάδα μας (να μη ρέει, να πέφτει αργά, από το κουτάλι). Κάνουμε τότε το γνωστό τεστ με το πιατάκι για να ελέγξουμε αν έδεσε η μαρμελάδα και, όταν πετύχουμε την πυκνότητα που θέλουμε (έχοντας κατά νου ότι θα πήξει και άλλο ακόμη όταν κρυώσει),

  18. 18

    Προσθέτουμε τον χυμό του λεμονιού,

  19. 19

    .καθώς και το υπόλοιπο λικέρ βύσσινου, και αφήνουμε να πάρει άλλη μία βράση ανακατεύοντας διαρκώς.

  20. 20

    Αδειάζουμε τη μαρμελάδα μας, έτσι καυτή που είναι (και θεσπέσια αρωματισμένη), σε αποστειρωμένα βάζα.

  21. 21

    Κλείνουμε τα βαζάκια ερμητικά,

  22. 22

    Και τα αναποδογυρίζουμε.

  23. 23

    Όταν κρυώσουν, τα τοποθετούμε σε δροσερό μέρος και έχουμε άλλον ένα λόγο τον χειμώνα για να αναπολούμε το καλοκαίρι. Και την –χαμένη μας, πιά– σιλουέτα. Έμ, μαρμελάδες μου θέλατε...

  24. 24

    Με τον τρόπο αυτό η μαρμελάδα θα κρατήσει, άνετα, για 3-4 ή και περισσότερα χρόνια. Λέμε τώρα...

Αντιδράσεις

Σχόλια (5)

Efi Halvatzi
Efi Halvatzi @EfoulaH
Καταπληκτική συνταγή! Την έφτιαξα χθες και το αποτέλεσμα τους ξετρέλανε όλους! Ευχαριστούμε πολύ!

Από

ggr
ggr @george
στις
Athens