ggr
ggr @george
Athens

Τώρα, στα τέλη Μαΐου και τον Ιούνιο είναι που ωριμάζουν τα μούρα. Όποιος έχει ζήσει την Ελλάδα πριν την ανεξέλεγκτη ανοικοδόμηση, θα μπορεί να φέρει στη μνήμη του συστάδες ολόκληρες δέντρων μουριάς στους δρόμους, που τέτοια εποχή γέμιζαν από λευκά ή μαύρα φρούτα τους. Και η πιτσιρικαρία, σκαρφαλωμένη στις φυλλωσιές τους να παίζει κρυφτό, ή να χουζουρεύει στον αδιατάρακτο ίσκιο τους, απολαμβάνοντας ατέλειωτες ποσότητες από τα ζουμερά και γλυκά φρουτάκια τους. Τι κι αν οι μανάδες …έφριτταν μπροστά στην εικόνα των “βαμμένων” ρούχων στο τέλος της ημέρας…Λευκά ή μαύρα, προσφέρονται και τα δύο είδη σχεδόν για κάθε ώρα της ημέραςΜέσα στα muesli του πρωινού, σαν συνοδευτική σάλτσα κυρίως πιάτων ή σαν προσθήκη στη φρουτοσαλάτα το μεσημέρι, ή μέσα στο βραδινό γιαουρτάκι.Και, βέβαια, δίνουν μία εξαιρετική μαρμελάδα, από μόνα τους ή και σε συνδυασμούς με άλλα φρούτα.Μια μαρμελάδα σχεδόν ξεχασμένη, επειδή –δυστυχώς– δεν είναι ανάμεσα στις προτιμήσεις των βιομηχανιών που παρασκευάζουν μαρμελάδες. Αλλά πραγματικά Ε-ΞΑΙ-ΡΕ-ΤΙ-ΚΗ!Λόγω του ότι τα μούρα, όταν είναι ώριμα, περιέχουν πολλά σάκχαρα, είναι λοιπόν γλυκά, η αναλογία του φρούτου μέσα στη μαρμελάδα είναι κυρίαρχη σε σχέση με τη ζάχαρη.Αντίθετα, η περιεκτικότητα των μούρων σε πηκτίνη είναι πολύ μέτρια. Έτσι, για να δέσει σωστά, θα χρειασθεί λίγη βοήθεια. Είτε προσθέτοντας λίγη πηκτίνη (του εμπορίου ή σπιτική), είτε προσθέτοντας και κάποιο άλλο φρούτο με μεγάλη περιεκτικότητα σε φυσική πηκτίνη (λίγο τριμμένο ή πολτοποιημένο μήλο ή κυδώνι, μικρά κομματάκια φλούδας ή χυμός εσπεριδοειδών), είτε, τέλος, ξαναβράζοντας και σε μία δεύτερη φάση, την επόμενη ημέρα, την μαρμελάδα μας. Εγώ, έχοντας μία ποσότητα από φρουτάκια κουμ-κουάτ, χρησιμοποίησα αυτά (κομμένα σε μικρά κομματάκια και καθαρισμένα από τα κουκούτσια τους.

Λίγα μυστικά ακόμα

Στη σημερινή μας μαρμελάδα, η ποσότητα της ζάχαρης είναι πολύ μικρή σε σχέση με αυτήν των φρούτων και αυτό λόγω της γλυκύτητας των (ώριμων) φρούτων. Ακόμη όμως και εάν δεν χρειάζεται η ζάχαρη σαν γλυκαντικό, ο ρόλος της στις μαρμελάδες είναι σημαντικός και για άλλους δύο λόγους. Αυτόν του συντηρητικού αλλά και του αποστειρωτικού της μαρμελάδας (αλληλένδετα αυτά τα δύο). Εδώ λοιπόν, τον πηκτικό αλλά και τον αποστειρωτικό της ρόλο θα τον αναλάβει η πηκτίνη που προσθέτουμε. (και που δεν είναι άλλο από έναν πολυσακχαρίτη).Βάζοντας τα φρούτα να “σιτέψουν” το προηγούμενο βράδυ, σε ένα μπολ με ένα μεγάλο μέρος από τη ζάχαρη, τα υγρά που θα βγάλουν θα διαλύσουν τη ζάχαρη (είδατε ότι βοηθούμε και εμείς με κάποια ανακατέματα ενδιάμεσα) και θα δημιουργήσουν ένα “σιρόπι”. Το πρώτο μέρος του βρασμού των φρούτων όταν φτιάχνουμε μαρμελάδα “ξοδεύεται” στο να βγάλουν τα φρούτα τα υγρά τους και να δημιουργηθεί το σιρόπι, με τη βοήθεια της ζάχαρης. Ε, εδώ το σιρόπι το έχουμε έτοιμο και ο βρασμός διοχετεύεται όλος στο να μαλακώσει τα φρούτα και να δέσει το σιρόπι. Αυτό σημαίνει μικρότερος χρόνος βρασμού, άρα λιγότερη “ταλαιπωρία” των φρούτων, τα οποία διατηρούν σε μεγαλύτερο βαθμό το άρωμα και τη γεύση τους.Η ποσότητα της ζάχαρης, αναπόφευκτα, εξαρτάται από το πόσο γλυκά είναι “από φυσικού τους” τα μούρα. Εάν λοιπόν αυτά είναι πολύ ώριμα και γλυκά και δεν θα τη χρειασθούμε ούτε για τις γλυκαντικές, αλλά ούτε και για τις πηκτικές ούτε για τις αποστειρωτικές της ιδιότητες, μπορούμε να την περιορίσουμε άνετα στα 300 γραμμάρια. Εγώ εδώ χρησιμοποίησα 360 γραμμάρια). Εάν θέλετε να διαβάσετε παραπάνω πληροφορίες σχετικά, δείτε ένα άρθρο με τίτλο “Σπιτική Πηκτίνη. Από πού; Πόση; Με ποιόν τρόπο;” που υπάρχει στο site.Εάν δεν χρησιμοποιήσετε κάποιο είδος πηκτίνης (σπιτική ή εμπορίου) αλλά ούτε και προστρέξετε στην προσθήκη κάποιου άλλου, πλούσιου σε φυσική πηκτίνη. Φρούτου, η λύση είναι το βράσιμο σε δύο δόσεις.Την πρώτη θα ακολουθήσετε ό,τι αναφέρει η συνταγή, ΠΛΗΝ της προσθήκης του χυμού του λεμονιού και προσθέτοντας μόνον τα 3/4 της ποσότητας της ζάχαρης. Βράζετε για 15 λεπτά.Το υπόλοιπο 1/4 της ζάχαρης θα το κρατήσετε και με αυτό θα ξαναβράσετε την την επόμενη ημέρα την μαρμελάδα (η οποία θα έχει κατεβάσει ήδη ό,τι υγρά είναι να βγάλει), πάντα σε χαμηλή φωτιά, για άλλα 15 λεπτά από την πρώτη βράση. Και τότε, αφού την αποσύρετε από τη φωτιά, θα προσθέσετε το χυμό του λεμονιού.Προσωπικά προτιμώ την ευεργετική παρουσία φυσικής πηκτίνης, με την προσθήκης των λεπτών “μπαστουνιών” λεμονόφλουδας, επειδή μας αρέσει πολύ η ξινούτσικη γεύση που δίνει στη μαρμελάδα.Μπορείτε να αποφύγετε τον χρονοβόρο καθαρισμό τους από τα κοτσανάκια τους εάν, αφού βράσουν για έν 5λεπτο, τα αφαιρέσουμε από την κατσαρόλα, τα περάσουμε από τον μύλο των λαχανικών (στο δίσκο με την ψιλή διάτρηση), ο οποίος θα κατακρατήσει κάθε τι σκληρό, ακόμη και τα σποράκια, θα αφήσει να περάσει μόνον ο πολτός των φρούτων και έτσι θα συνεχίσουμε το βράσιμο μόνο με αυτόν.

Δες περισσότερα
Διόρθωση συνταγής

Υλικά

26 Minutes
3+ βαζάκια των 250 γρ
  1. 1 κιλό μούρα (αυτή τη φορά τα “υπεξέρεσα” από μαύρη μουριά)
  2. 300-400 γρ ζάχαρη
  3. 1 λεμόνι, τον χυμό του
  4. 1 λεμόνι τη φλούδα του, κομμένη σε πολύ λεπτά “μπαστουνάκια”
  5. 3 κ.γ. κανέλα σε σκόνη
  6. …στα προαιρετικά
  7. λίγες φράουλες, για πιο …“τσαχπίνικη” γεύση
  8. κάποιο εσπεριδοειδές, μήλο, κυδώνι, άλλο για τις πηκτικές τους ιδιότητες

Οδηγίες μαγειρέματος

  1. 1

    Κατ’ αρχήν, εάν τα φρούτα δεν τα αγοράσετε (ποιος αγοράζει σήμερα μούρα…) αλλά τα μαζέψουμε από κάποια μουριά, φροντίζουμε να είναι ώριμα αλλά όχι παραγινωμένα, να μην είναι από …την διαχωριστική λωρίδα της Αλεξάνδρας ή της Κηφισίας, και να μην τα μαζέψετε σε πολύ μεγάλες ποσότητες με τη μία. Τα κάτω-κάτω θα λιώσουν από το βάρος των από πάνω. Καλύτερα να κάνετε δύο-τρεις διαδρομές ή να τα μεταφέρετε σε διαφορετικά δοχεία (όχι σακούλες). Λίγα-λίγα λοιπόν. Α, και φορώντας κάτι πρόχειρο, “βάφουν” τα άτιμα…

  2. 2

    Ξεπλένουμε τα μούρα κάτω από τρεχούμενο νερό για να απομακρυνθούν τυχόν ξένα σώματα αλλά και σκόνες, καυσαέριο κλπ.

  3. 3

    Τα καθαρίζουμε από τα πράσινα κοτσανάκια τους. Εάν έχουμε επιλέξει πολύ ώριμα φρούτα, είναι ίσως η πιο μπελαλίδικη και βαρετή δουλειά, για 1 κιλό μούρα εμένα μου πήρε 25 ολόκληρα λεπτά!!! Και άλλα 3 για να καθαρίσω τα βαμμένα μωβ δάκτυλά μου…

  4. 4

    Από εδώ και μπρος όλα είναι εύκολα πια! Τα βάζουμε σε ένα ευρύχωρο μπολ και τα καλύπτουμε με τη ζάχαρη.

  5. 5

    (TIP_1) Εκτός από τον χυμό του λεμονιού (που τον προσθέτουμε προς το τέλος του βρασμού), σε αυτήν τη φάση πρόσθεσα και λίγες παγοκυψέλες με χυμό από στυμμένα φρέσκα λεμόνια (έχουμε στην κατάψυξη ακριβώς για κάτι τέτοιες περιπτώσεις). Εσείς μπορείτε απλά (εάν σας αρέσει η λεμονένια γεύση) να προσθέσετε εδώ λίγο απλό χυμό.

  6. 6

    Τα βάζουμε στο ψυγείο και τα αφήνουμε να μείνουν έτσι μέχρι την επομένη, να “σιτέψουν” και να βγάλουν λίγα υγρά. (εάν δεν κάνει πολύ ζέστη, μπορείτε να τα αφήσετε να σιτέψουν και σε θερμοκρασία περιβάλλοντος. Τους ρίχνετε και κανένα ανακάτεμα πότε-πότε, απαραίτητο για να διαλυθεί καλά η ζάχαρη).

  7. 7

    (TIP_2) Αυτή είναι μία διαδικασία που, ειδικά σε φρούτα με λίγη πηκτίνη όπως τα μούρα, βοηθά να βγάλουν ένα μέρος των υγρών τους πριν καν αρχίσει το βράσιμο, οπότε μπορεί κανείς να μειώσει (σε μεγάλο βαθμό) τον απαραίτητο χρόνο του μετέπειτα βρασμού (δείτε γιατί). Έτσι, δεν θα βρεθούμε προ εκπλήξεως, η μαρμελάδα μας, προφανώς όχι σωστά δεμένη, να βγάλει τα υγρά αυτά όταν πια θα έχουμε γεμίσει τα βάζα.

  8. 8

    Την επομένη πια, αφού ξεφλουδίσουμε το λεμόνι και αφαιρέσουμε το λευκό υπόστρωμα της φλούδας του, την κόβουμε σε πολύ λεπτά μπαστουνάκια. Πέραν της βοήθειας που θα προσφέρουν στο δέσιμο της μαρμελάδας, εμάς (και σε άλλους υποθέτω) αρέσει να τα νοιώθουμε μέσα στη μαρμελάδα. Είναι δε λεπτά για να μαλακώσουν, σχεδόν θα χαθούν με το βράσιμο.

  9. 9

    Βάζουμε τα μούρα σε κατσαρόλα με ψηλά τοιχώματα (αν και δεν θα προλάβει να αρχίσει να πιτσιλάει έντονα),

  10. 10

    Και προσθέτουμε και τα “μπαστουνάκια” της φλούδας του λεμονιού,

  11. 11

    (TIP_3) Αντί πηκτίνης (θα την χρειασθείτε υποχρεωτικά, εκτός και αν προτιμήσετε να καταπονήσετε τα φρούτα σας βράζοντας τα για πάρα πολύ ώρα (οπότε “άντε γεια” βιταμίνες) και προσθέσετε και μεγαλύτερη ποσότητα ζάχαρης) χρησιμοποίησα τις πηκτικές ικανότητες των εσπεριδοειδών, προσθέτοντας στη μαρμελάδα μία ποσότητα κου-κουάτ,

  12. 12

    Τα οποία, αφού τα έπλυνα και τα καθάρισα από τα κουκουτσάκια τους (όχι όμως και από τη μεμβράνη που τα περικλείει) τα έκοψα σε μικρά κομματάκια και τα πρόσθεσα στη μαρμελάδα. Εσείς, βέβαια, μπορείτε να χρησιμοποιήσετε για τον ίδιο σκοπό τριμμένο ή πολτοποιημένο μήλο ή κυδώνι, μεγαλύτερη ποσότητα από τη φλούδα λεμονιού. Ή και πηκτίνη που έχετε φτιάξει στο σπίτι ή την έχετε αγοράσει στο σουπερμάρκετ.

  13. 13

    (TIP_4) Εάν θέλετε, μπορείτε να προσθέσετε στη μαρμελάδα και λίγες φράουλες. Θα προσφέρουν με το αξεπέραστο άρωμά τους και τη γλύκα τους στην μαρμελάδα.

  14. 14

    Αφού τις κόψουμε και αυτές σε κομμάτια, τις προσθέτουμε στη μαρμελάδα μας

  15. 15

    Πασπαλίζουμε και με την κανέλα (η ποσότητα -3 κουταλάκια– μπορεί και να σας φαίνεται μεγάλη, πιστέψτε με όμως δεν είναι, εκ του αποτελέσματος λέω ότι θα έβαζα ένα ακόμη! Προσφέρει ένα υπέροχο άρωμα το οποίο δένει πολύ καλά με τη γεύση της μαρμελάδας) και,

  16. 16

    Την αφήνουμε, σε δυνατή φωτιά, να πάρει μία-δύο βράσεις.

  17. 17

    Χαμηλώνουμε τότε την ένταση (φωτιά σιγανή, όχι πάνω από το 3,5 με 4) και αφήνουμε να σιγοβράσουν μέχρι να μαλακώσουν και να βγάλουν τα υγρά τους. Υπολογίστε περίπου 15 με 20 ή 25 λεπτά (ή, όταν η θερμοκρασία της πιάσει τους 104 με 105 βαθμούς, για όσες χρησιμοποιούν θερμόμετρο). Ανάλογα με το εάν έχετε προσθέσει (και πόση) πηκτίνη.

  18. 18

    Αφαιρούμε τον αφρό που θα σχηματισθεί (και μαζί του πολλά από τα σπόρια των φρούτων. Επειδή λοιπόν αυτά είναι πλούσια σε φυτικές ίνες, εάν δεν μας ενοχλούν, μπορούμε και να αποφύγουμε αυτό το βήμα ή να ξαφρίσουμε προσεκτικά, χωρίς να αφαιρούμε σπόρια. Άλλωστε, ποιος προτιμά μία μαρμελάδα εντελώς “ζελατοποιημένη”;

  19. 19

    Λίγο πριν είναι έτοιμη, ρίχνουμε και το χυμό λεμονιού και ανακατεύουμε καλά.

  20. 20

    Βλέπουμε εάν η υφή της μαρμελάδες είναι η επιθυμητή και, ανάλογα, είτε παρατείνουμε το σιγοβράσιμο, είτε την αδειάζουμε έτσι καυτή όπως είναι σε αποστειρωμένα βάζα.

  21. 21

    Κλείνουμε με το καπάκι και τα αναποδογυρίζουμε, θέση στην οποία τα αφήνουμε έως ότου κρυώσουν και έχει δημιουργηθεί κενό αέρα στο εσωτερικό τους.

  22. 22

    Φυλάσσουμε σε δροσερό και στεγνό μέρος, σε κάποιο ντουλάπι.

  23. 23

    Η γεύση της μαρμελάδας είναι Ε-ΞΑΙ-ΡΕ-ΤΙ-ΚΗ! (όχι που δεν θα δοκίμαζα αμέσως…). Το κακό είναι ότι δεν ξέρω σε ποιό βαθμό οφείλεται στην προσθήκη του κουμ-κουάτ και της φράουλας. Και καλά αυτές τις τελευταίες, τις βρίσκει κανείς πολύ εύκολα, τα πρώτα όμως όχι και τόσο. Εάν δεν βρείτε, βάλτε λίγη από τη φλούδα ενός πορτοκαλιού, τι να πω… Και μη ξεχάσετε την κανέλα, ακόμη και πάνω από τα 3 κουταλάκια! Εμένα με ξετρέλανε!!

  24. 24

    (TIP_5) Έχοντας πλέον δοκιμάσει τη γεύση της μαρμελάδας, οφείλω να …αποτίσω φόρο τιμής στο ταπεινό λεμόνι. Κακομούτσουνο, κακοσχηματισμένο, μέτριο σε μέγεθος, το λεμόνι που χρησιμοποίησα, πεσκέσι στη Λουίζα από μία συνάδελφό της, είχε ένα υπέροχο άρωμα και μία τόσο τρελιάρα γεύση που …το ανακηρύσσω σαν “το υλικό της συνταγής”!

Αντιδράσεις

Cooksnaps

Έφτιαξες αυτή τη συνταγή; Μοιράσου μια φωτογραφία του πιάτου σου!

Γκρίζα χειροποίητα σχέδια από μια φωτογραφική μηχανή, ένα τηγάνι και αστέρια που αναδύονται από το τηγάνι

Σχόλια (2)

giannakouti
giannakouti @cook_8476349
Και μόνο η περιγραφή σου, σε κάνει να θες να φτιάξεις αυτή την συνταγή! Μπράβο σου! Έγινε πάρα πολύ ωραία! Για την πηκτινη, εγώ έβαλα ένα τριμμένο μήλο. Χρειάστηκε να την βράσω περίπου 45 λεπτά.

Από

ggr
ggr @george
στις
Athens