Mini πένες, maxi γεύση_1 (Με κρέμα ψητής πιπεριάς)

 Σήμερα, 25 Οκτωβρίου, γιορτάζουμε οικογενειακώς… Όχι, δεν είμαστε η “Οικογένεια Χρυσάφιου” ή η “Οικογένεια Χρυσάνθη” (είναι οι Άγιοι που γιορτάζουν σήμερα) είμαστε όμως μία οικογένεια .....μακαρονάδων και δεν το κρύβουμε. Σήμερα, λοιπόν, είναι η “Παγκόσμια ημέρα Ζυμαρικών” (κοίτα κάτι ειρωνικές συμπτώσεις !!! μία μόλις μέρα πριν, στις 24 Οκτωβρίου, γιορτάζεται η “Παγκόσμια ημέρα κατά της Παχυσαρκίας” !!! ) Γιορτάζουμε, λοιπόν, και την τιμούμε την ημέρα με κάποιο πιάτο ζυμαρικών, από εκείνα που ευχαριστηθήκαμε πολύ μέσα στη χρονιά που πέρασε. Για φέτος είπαμε να μείνουμε μακριά από τις συνήθεις, “carbonara” , “aglio, olio, peperoncino”, είτε σκέτα, είτε με αντσούγιες  ,“alla Norma”,  “alla puttanesca”, “caccio e pepe”,  “με αχιβάδες” κλπ, κλπ, και να φτιάξουμε μία με σάλτσα κόκκινης πιπεριάς και κρεμμυδιού. Τιμώμενο ζυμαρικό, οι πένες. Μικρές-μικρές (mini penne ή pennette, έχουν όλες οι γνωστές εταιρείες), με μία πολύ-πολύ απλή σάλτσα πιπεριάς (εδώ με “φλωρίνης” (είναι στα καλύτερά τους τέτοια εποχή), μπορείτε όμως να τη φτιάξετε και με άλλους τύπους πιπεριάς). Και μάλιστα σε δύο εκδοχές, περισσότερο και λιγότερο γρήγορη.Εδώ θα δούμε την πιο “σύνθετη” (αν και απλούστατη και αυτή) εκδοχήΜε ψητές πιπεριές, κρέμα γάλακτος και χωρίς ντομάτα. Εάν θέλετε, μπορείτε να βρείτε μία πιο εύκολη / γρήγορη εκδοχή του πιάτου, με τις πιπεριές τηγανισμένες και με προσθήκη ντομάτας, στη συνταγή για “Mini πένες, maxi γεύση_2 (Με κρέμα πιπεριάς)”

Λίγα μυστικά ακόμα

 Όταν ψηθούν οι πιπεριές, θα δούμε αρχικά να “φουσκώνει” η φλούδα και να ξεκολλάει από την σάρκα τους, στη συνέχεια θα αρχίσει να μαυρίζει και να “κάθεται” και πάλι κάτω. Στην πιο χαμηλή θέση του φούρνου τοποθετούμε ένα ταψί με δυό φλυτζάνια νερό μέσα. Αυτό το κάνουμε τόσο για λόγους καθαριότητας του φούρνου (όταν σκάσει σε κάποιο σημείο η φλούδα τους, θα τρέξουν από τα υγρά των πιπεριών, πρέπει συνεπώς να υπάρχει από κάτω κάτι να τα παραλάβει, για να μη πέσουν στο δάπεδο της κουζίνας, λερώνοντάς την όταν θα καούν από την υψηλή θερμοκρασία του φούρνου) όσον και για λόγους καλύτερου ψησίματος, το νερό εξατμιζόμενο θα δημιουργήσει την απαραίτητη υγρασία που θα επιβραδύνει το στέγνωμα της σάρκας της πιπεριάς, λόγω των πολύ υψηλών θερμοκρασιών που αναπτύσσονται. Ίσως μάλιστα χρειασθεί να προσθέσετε λίγο ακόμη νερό στην πορεία του ψησίματος. Έχει, επίσης, σημασία το γύρισμα από όλες τις μεριές (πολύ προσοχή όταν ανοίγετε την πόρτα του φούρνου για να το κάνετε αυτό, οι υδρατμοί που βγαίνουν είναι πολύ ζεστοί) για να ψηθούν ομοιόμορφα από παντού και να είναι εύκολη η αφαίρεση της φλούδας (με σωστό ψήσιμο, πραγματικά αφαιρείται και απομακρύνεται σε λιγότερο από 10 δευτερόλεπτα !!! Αυτός είναι και ο βασικός λόγος που τις ψήνουμε (και λιγότερο η γεύση τους, εκτός και εάν έχετε τη δυνατότητα να τις ψήσετε στα κάρβουνα…). Να αφαιρέσουμε πολύ εύκολα τη φλούδα τους. Διαφορετικά, θα μπορούσαμε να τις βράσουμε εξ’ αρχής σε ένα κατσαρολάκι, κομμένες σε μικρά κομματάκια, μαζί και με το κρεμμύδι, με ένα ποτήρι νερό και ένα λευκό κρασί, λίγο αλάτι και πιπέρι και να τα μαγειρέψουμε σε χαμηλή φωτιά, έως ότου μαλακώσουν οι πιπεριές. Από εκεί και πέρα, συνεχίζουμε κανονικά από το βήμα 7 (άλεση στο mixer) και κάτω. Έτσι όμως δεν θα είχαμε αφαιρέσει την φλούδα και θα ήσαν λίγο πιο βαριές στη χώνεψη.