Ντοματάκια σε κρούστα σφολιάτας. Délicieux!

Ανοίγουμε τη διπλωμένη ζύμη της σφολιάτας πάνω στον πάγκο μας και κόβουμε λεπτές λωρίδες, φάρδους 2 εκατοστών.

Πλένουμε καλά τα ντοματάκια, χωρίς να αφαιρέσουμε τα φυλλαράκια τους (θα τα χρειασθούμε για την εμφάνισή τους στο τέλος).

Τα αφήνουμε να στραγγίσουν και τα στεγνώνουμε εντελώς ταμπονάροντάς τα με καθαρή πετσέτα.

Κόβουμε ένα μικρό κομμάτι σφολιάτας και καλύπτουμε το κάτω μέρος της ντομάτας, φροντίζοντας να την κλείνει μέσα του ελαφρά, σαν να την “χουφτώνει”. Από μόνο του δεν μπορεί να στηριχθεί, να μείνει σταθερό σε εκείνη τη θέση,

Αυτό θα γίνει περιτυλίγοντας το ντοματάκι με μία από τις λωρίδες σφολιάτας που έχουμε κόψει, φροντίζοντας να καλύψει λίγο και το μικρό κομματάκι στο κάτω μέρος, ενσωματώνοντάς το σε κάτι τώρα πια που μοιάζει με καλαθάκι.

ΣΗΜΑΝΤΙΚΟΔΕΝ θα ανοίξουμε καθόλου τις λωρίδες σφολιάτας με τον πλάστη, θα αφήσουμε τη σφολιάτα στο πάχος που έχει στη συσκευασία της. Επίσης, ΔΕΝ τις κόβουμε στη μέση, θα χρησιμοποιήσουμε μία ολόκληρη λωρίδα σε κάθε ντοματάκι. Δείτε στα “Μυστικά” για ποιόν λόγο.

Στερεώνουμε την ελεύθερη άκρη της λωρίδας, αλείφοντάς την με λίγο νερό.

Κάθε ένα ντοματάκι λοιπόν που τυλίγουμε έτσι με τη σφολιάτα, το τοποθετούμε σε ένα χαμηλό ταψί φούρνου που έχουμε καλύψει προηγούμενα με λαδόκολλα.

Περιχύνουμε τα τυλιγμένα ντοματάκια με λίγο (αλλά λίγο, να μην κολυμπήσουν…) καλό ελαιόλαδο, που να πέφτει σε λεπτή ροή, σαν κλωστή

Και τα πασπαλίζουμε με λίγο αλατάκι και φρέσκια ρίγανη. Εδώ το αλατάκι είναι εκείνο που θα δώσει “χαρακτήρα” στις ντοματούλες, διαλέξτε να βάλετε κάποιο ημίχοντρο, που να το νοιώθεις στο δόντι.

Με το φύλλο σφολιάτας του Lidl (γύρω στα 40 εκατοστά μήκος) και κάνοντας το λάθος να κόψω τις λωρίδες στα δύο, έφτιαξα 23 “καλαθάκια”. Όσα και τα ντοματίνια που είχα. Περίσσεψε λοιπόν και λίγη κομμένη σφολιάτα. Εάν και εσάς σας περισσέψει καμιά λωρίδα μπορείτε να φτιάξετε και κανένα υποτυπώδες λουκανικοπιτάκι ή κάτι άλλο σχετικό και να το ψήσετε μαζί με τα ντοματίνια.

Βάζουμε το ταψί στο φούρνο και ψήνουμε στους 180 βαθμούς για 15 λεπτά (εάν είναι ήδη θερμός) ή λίγο περισσότερο (εγώ τα άφησα ένα 20λεπτο, αλλά μάλλον το παράκανα ελαφρώς), εάν δεν τον προθερμάνουμε προηγουμένως. Τα ντοματάκια στο τέλος θα πρέπει να φαίνονται ψημένα, ελαφρά μαλακωμένα και ζαρωμένα αλλά όχι και να έχουν κάτσει, να έχουν αφυδατωθεί εντελώς και βουλιάξει μέσα στη σφολιάτα.

Η σφολιάτα μέσα σε αυτόν το χρόνο θα έχει προλάβει να πάρει ένα ωραίο χρυσαφί χρώμα. Έτοιμα! Στη φωτογραφία μπορείτε να δείτε και το αποτέλεσμα των δύο λαθών που έκαναΤης όχι καλής στερέωσης της σφολιάτας πάνω στα ντοματίνια αλλά και του ότι έβαλα περισσότερο λάδι από ότι έπρεπε. Σε λεπτή ροή, αλλά περισσότερο. Αυτά τα δύο (ίσως και σε συνδυασμό με την ποιότητα της σφολιάτας, αλλά αυτό δεν το ξέρω) είχαν σαν αποτέλεσμα να αυτή να “καταρρεύσει”, να μη μείνει στερεωμένη πάνω στις ντομάτες.

Εάν τα αποφύγετε αυτά τα λάθη, το αποτέλεσμα θα είναι σαν τις φωτογραφίες που μπορείτε να δείτε εδώ, όπου και είδα τη συνταγή.

Σε κάθε περίπτωση όμως, η γεύση τους ήταν ε-ξαι-ρε-τι-κή!

Να σας παρουσιάσω τους “πρωταγωνιστές”ντοματίνια “baby”, και φύλλο σφολιάτας, και τα δύο από τα Lidl.

Τα σερβίρουμε ζεστά ή και χλιαρά. Όχι όμως κρύα. Θα σας εκπλήξουν ευχάριστα με τις δύο διαφορετικές υφές που περικλείει η κάθε μπουκίτσα!