κύρια φωτογραφία συνταγής Οι χαραμέλες του κυρίου Πανταλόν

Οι χαραμέλες του κυρίου Πανταλόν

Μαγειρεύτηκε 6 φορές
ggr
ggr @george
Athens

 «Πάντα μου άρεσαν τα μουσεία. Έχω πάει σε μουσεία και μουσεία, σε ολόκληρο τον κόσμο. Αφού επισκέφθηκα χίλια διακόσια εξήντα εννιά μουσεία, έγραψα και το βιβλίο «1.269 μουσεία σε μόλις 1.269 μέρες». Πίστευα ότι είχα γυρίσει όλα τα μουσεία του κόσμου και πως δε μου έμενε τίποτα πια να μάθω. Μέχρι τη μέρα που έφτασε στην πόρτα μου εκείνο το περίεργο γράμμαΑγαπητέ Άγνωστε Φίλε, Λέτε πως έχετε επισκεφθεί όλα τα μουσεία του κόσμου ετούτου. Και πως όλες οι γνώσεις είναι πια δικές σας. Μάθατε ιστορία, ζωγραφική, ζωολογία, αστροφυσική. Μάθατε ακόμη όλες τις ξένες θρησκείες, τις ξένες γλώσσες και τα ξένα φαγητά. Λυπούμαι που σας το λέω, κύριε, αλλά δεν έχετε δει και δεν έχετε μάθει τίποτα. Μήπως ξεχάσατε ένα μουσείο; Σας περιμένουμε». Υπογραφήκύριος Παντελόν.«Παράξενο» σκέφτηκα. «Ποιο μουσείο μπορεί να ξέχασα και τι γνώσεις να έχω χάσει; Είναι δυνατόν ένας άγνωστος να λέει πως δεν έχω δει και δεν έχω μάθει τίποτα; »Έτσι ξεκινάει ένα από τα πιο ωραία παιδικά διηγήματα που έχω διαβάσει. Και μακράν το καλύτερο των τελευταίων χρόνων. Γραμμένο από την Κερκυραία Αλεξάνδρα Κ., η “πιο παράξενη ιστορία του κόσμου” μου θύμισε «πως μπορείς να “το σκάσεις από κάδρο σου” και να γυρίσεις τον κόσμο μέσα σε μία νύκτα, καβάλα σε ένα ξύλινο αλογάκι».Τι συμβαίνει όμως τα βράδια όταν τα φώτα σβήνουν, σε αυτό το Μουσείο; Πως οι Ξεχασμένες Πριγκίπισσες έπεσαν σε κατάθλιψη και γιατί τα Πεφταστέρια απεργούν; Τι είναι οι “χαραμέλες του κυρίου Παντελόν ;Όλα αυτά θα σας αφήσω (ή θα σας παρακινήσω) να τα ανακαλύψετε διαβάζοντας το βιβλίο. Και αν έχετε και ένα μικρό παιδί να του διηγηθείτε την ιστορία, τόσο το καλύτερο... Χωρίς να είναι απαραίτητο. Και των πιο μεγάλων οι ψυχές έχουν ανάγκη, για μια νύκτα έστω, να “γυρίζουν τον κόσμο με το ξύλινο αλογάκι τους”. Και, αν δεν συναντήσουμε ποτέ μας τον κύριο Πανταλόν, μπορούμε πάντα να δούμε μαζί πως φτιάχνονται χαραμέλες από εκείνες “τις παλιές”, της εποχής που φορούσαμε.... κοντά παντελόν.

Λίγα μυστικά ακόμα

[1] Η αναλογία όγκου κρέμας γάλακτος και ζάχαρης είναι 11. Έτσι, δεν έχει καμία σημασία το μέγεθος του φλυτζανιού, χρησιμοποιήστε όποιο θέλετε αρκεί να είναι το ίδιο και για τα δύο υλικά. Οι ποσότητες που σας δίνω (σε γραμμάρια και σε ml) είναι ενδεικτικές. Για παράδειγμα, στη περίπτωση που θα χρησιμοποιήσετε ψιλή κρυσταλλική ζάχαρη αντί για άχνη, το φλυτζάνι θα ζυγίζει αρκετά περισσότερο, γύρω στα 200-215 γρ. Δεν σας όμως απασχολεί καθόλου αυτό. Μόνο στη περίπτωση που θα χρησιμοποιήσετε κάποιο φλυτζάνι πολύ, υπερβολικά, έξω από τα συνηθισμένα (πολύ μεγαλύτερο ή πολύ μικρότερο) ε, εκεί τροποποιήστε ανάλογα και τις ποσότητες μελιού και βούτυρου.[2] Το μέγεθος των φορμών (ή και μίας ενιαίας, εάν το προτιμάτε) να είναι τέτοιο που πολλαπλασιάζοντας τις δύο πλευρές τους το αποτέλεσμα να είναι γύρω στο 360 τετρ. εκατ. Για παράδειγμαμία τετράγωνη φόρμα με πλευρές 19 εκατοστά. Ή δύο παραλληλόγραμμες των 18 x 10 εκατ. Ή τρεις μικρότερες των 12 x 10 εκατ. Κάνει και μία των 25 x 15 εκατ. Οτιδήποτε, δηλαδή, δίνει γινόμενο κοντά στο 360. Εναλλακτικά, τώρα, αντί για τις φόρμες μπορούμε να χρησιμοποιήσουμε μία κρύα μαρμάρινη επιφάνεια, αρκεί να περιορίσουμε την καραμέλα από το να απλωθεί πολύ ή ανεξέλεγκτα. Την θέλουμε να έχει πάχος, είπαμε, περίπου 1 εκατ. Πέραν της μαρμάρινης επιφάνειας, μπορούμε να χρησιμοποιήσουμε παγοκύστες (οπότε και θα έχουμε έτοιμες τις καραμέλες όταν κρυώσουν), δεν πρέπει όμως να ξεχάσουμε να τις λαδώσουμε ελαφρά εσωτερικά. Σε αυτή τη περίπτωση, χρησιμοποιήστε ένα ελαφρά λαδωμένο πανί που θα το περάσετε μέσα από όλες.Η παρασκευή καραμέλας θα έπρεπε να γίνεται, κανονικά, χρησιμοποιώντας θερμόμετρο για να παρακολουθούμε διαρκώς τη θερμοκρασία ώστε να μη μας ξεφύγει, παραβράσει η καραμέλα και σκληρύνει πολύ. Η σωστή θερμοκρασία είναι στους 120-122 βαθμούς. Θέλουμε να παραμείνει ευχάριστα μαστιχωτή. Εάν δεν έχουμε θερμόμετρο, ένας εύκολος τρόπος για να διαπιστώσουμε πότε είναι έτοιμη (έχει φθάσει στο σωστό σημείο για να κατέβει από το μάτι), είναι να ρίξουμε μερικές σταγόνες από το μείγμα σε ένα ποτήρι με παγωμένο νερό, με μερικά παγάκια μέσα. Με τα δάκτυλα (αντίχειρα και δείκτη) και πάντα μέσα στο παγωμένο νερό, προσπαθούμε να τις συγκεντρώνουμε, ενώνοντάς τες σε μία μικρή μπαλίτσα. Τραβούμε τα δάκτυλά μας έξω από το νερό. Εάν η μπαλίτσα γίνει αμέσως πολύ μαλακιά, που να προβάλει καμία πίεση στο παραμικρό άγγιγμα, είμαστε σε κατάσταση “μικρής φυσαλίδας” Εάν είναι μαλακιά και υποχωρεί, στην πίεση, είμαστε σε κατάσταση “μέσης φυσαλίδας” Εάν είναι σφικτή, ανθεκτική στην πίεση, είμαστε ήδη σε κατάσταση “μεγάλης φυσαλίδας”. Εάν πάλι, δεν καταφέρετε καν να ενώσετε τις στάλες που θα ρίξετε μέσα στο παγωμένο νερό σε μία μπαλίτσα, γυρίστε πίσω στο βράσιμο της καραμέλας, απέχετε αρκετά ακόμη από το σωστό σημείο.Η σωστή υφή είναι εκείνη της “μέσης φυσαλίδας”. Πιέζοντάς την μπαλίτσα ανάμεσα στα δάχτυλά μας, θα καταλάβουμε πόσο σκληρή ή μαλακιά θα είναι η καραμέλα μας όταν κρυώσει. Μας κάνει; Σταματάμε εκεί. Δεν μας κάνει, την θέλουμε πιο σφικτή; συνεχίζουμε ακόμη, φροντίζοντας να επαναλάβουμε το “πείραμα” μετά από όχι πολύ ώρα.Οι χαραμελίτσες αυτές γίνονται κολλώδεις εάν παραμείνουν εκτεθειμένες στον αέρα. Γι’ αυτό κλείστες τες σε μεταλλικά κουτάκια ή γυάλινα βαζάκια, που να κλείνουν ερμητικά, αφήνοντας τον αέρα απ’ έξω, χωρισμένες μεταξύ τους σε στρώσεις με τη βοήθεια λαδόκολλας.Διατηρούνται (εκτός ψυγείου) για δυό εβδομάδες. Εάν τις βάλετε στο ψυγείο δεν έχετε πρόβλημα συντήρησης, σκληραίνουν όμως τόσο που θα δυσκολέψουν τα παιδικά σας (μην το ξεχνάτε) δοντάκια.Εδώ τελειώνει η “ιστορία” με τις καραμέλες μας. Η άλλη, η “πιο παράξενη ιστορία” τελειώνει εξήντα επτά ολόκληρα χρόνια μετά την αρχή της, Με μια γιαγιά κι’ ένα παππού που επιστρέφουν στο περίεργο Μουσείο.... Μια γιαγιά που φοράει στα μαλλιά της ένα αστέρι. Και έναν παππού που από τις τσέπες του κρέμεται μία σφεντόνα ...Υ.Γ.Το βιβλίο «Η πιο παράξενη ιστορία του κόσμου» διατίθεται από τις εκδόσεις Πατάκη, σε ένα κόστος 9,5 € (και 8,5 €, εάν αγορασθεί από το βιβλιοπωλείο). Όσο μία χοιρινή μπριζόλα. Και δεν ανεβάζει τα τριγλυκερίδια....

Δες περισσότερα
Διόρθωση συνταγής

Υλικά

γύρω στις 60 χαραμέλες
  1. 1 φλυτζάνι κρέμα γάλακτος
  2. 1 φλυτζάνι ζάχαρη άχνη
  3. 2 κ.σ. (30-35 γρ) φρέσκο βούτυρο
  4. 3 κ.σ. (60-65 γρ) μέλι
  5. 1 κ.γ. ελαιόλαδο

Οδηγίες μαγειρέματος

  1. 1

    Τοποθετούμε μία κατσαρόλα με πολύ χοντρό πάτο, πάνω σε πολύ δυνατή φωτιά.

  2. 2

    Ρίχνουμε ένα φλυτζάνι κρέμα γάλακτος και ένα φλυτζάνι ζάχαρη άχνη (ή ψιλή κρυσταλλική, αν δεν υπάρχει άχνη στο σπίτι.) (δείτε “Μυστικά” [1])

  3. 3

    Προσθέτουμε δύο κουταλιές βούτυρο και δύο κουταλιές μέλι. Ανακατεύουμε να διαλυθούν και να ενωθούν τα υλικά.

  4. 4

    Όταν αρχίσει και βράζει το μείγμα, χαμηλώνουμε πολύ τη φωτιά και αφήνουμε να σιγοβράσει για 20 λεπτά, ανακατεύοντας κατά διαστήματα με μία ξύλινη κουτάλα, και ας λένε ότι δεν θέλει ανακάτεμα... Προσέχουμε όμως να μην απλώνουμε με το ανακάτεμα το υγρό στα τοιχώματα της κατσαρόλας όπου –από την ζέστη– θα καεί και θα κολλήσει

  5. 5

    Στο 20λεπτο ανεβάζουμε λίγο την ένταση στο μάτι και αφήνουμε την κατσαρόλα για άλλα 10 λεπτά, ανακατεύοντας πάντα πότε-πότε.

  6. 6

    Αλείφουμε ελαφρά με λίγο ελαιόλαδο (1 κουταλάκι του γλυκού) 2 παραλληλόγραμμες φόρμες και ρίχνουμε εκεί μέσα το καυτό μείγμα. Το ύψος στο οποίο θα ανέβει η στάθμη θα πρέπει να είναι περίπου 1 εκατ. (δείτε “Μυστικά” [2])

  7. 7

    Αφήνουμε την καραμέλα να κρυώσει και να σκληρύνει, να σφίξει. Θα πάρει κανένα 2ωρο... Όταν κρυώσει και σφίξει η καραμέλα μας, με τη βοήθεια ενός μικρού μαχαιριού (βοηθάει να είναι λίγο βρεγμένο) την κόβουμε σε μικρά, ελαφρά παραλληλεπίπεδα, κομματάκια (για παράδειγμα, 1 x 2 x 3 εκατ)

Αντιδράσεις

Cooksnaps (6)

Από

ggr
ggr @george
στις
Athens