Πατάτες φούρνου “Έξτρα Πρίμα Γκουντ”

Ξεπλένουμε τις πατάτες όσο ακόμη έχουν τη φλούδα τους. Ενέργεια προαιρετική, δεν έχει καμία επίδραση στο τελικό αποτέλεσμα, θα μας επιτρέψει απλά να μη λερώσουμε την καθαρή σάρκα πατάτας όσο θα τις ξεφλουδίζουμε.

Ξεφλουδίζουμε τις πατάτες μας με το σχετικό εργαλείο. Κρατήστε τα φλούδια για τις κατσικούλες σας, τα λατρεύουν. Πως; Δεν έχετε κατσικούλες; Έ, τότε κάντε τες κομπόστ! Ή παραχώστε τις σε γλάστρες ή στον κήπο, έχετε πολλές πιθανότητες κάποια στιγμή να φάτε δικές σας πατάτες!!

Τις καθαρισμένες πατάτες τις ρίχνουμε αμέσως σε κρύο νερό. Αυτό, εκτός από το γνωστό τοις πάσι “για να μην σκουρύνουν” (κάτι που συμβαίνει επειδή το άμυλο από το εσωτερικό της πατάτας βγαίνει στην επιφάνειά της και εκεί οξειδώνεται από την παρουσία του αέρα), το κάνουμε ΚΑΙ επειδή, ακριβώς λόγω της οξείδωσης, θα χαλάσει η γεύση της πατάτας μας, θα πικρίσουν. Καλυμμένες με νερό συνεπώς.

Θα τις κόψουμε τώρα σε κυβάκια. Και μάλιστα σε πολύ κανονικά κυβάκια, με τις πλευρές τους κάθετα κομμένες, χωρίς “μυτούλες” και “κορυφές”. Θα δούμε στη συνέχεια (βήμα 21 γιατί έχει σημασία αυτό. Αρχικά λοιπόν θα “εξομαλύνουμε” το σχήμα της κάθε πατάτας, κόβοντας και αφαιρώντας τις στρογγυλεμένες επιφάνειές της. Τα κομμάτια αυτά φυσικά και δεν τα πετούμε, τα ρίχνουμε συνεπώς σε ένα δικό τους μπολ με νερό, ακριβώς για να αποφύγουμε την οξείδωση και σε αυτά.

Στο τέλος αυτής της διαδικασίας “καλλωπισμού” τους, θα βρεθούμε με ένα παραλληλεπίπεδου σχήματος κομμάτι πατάτας, το οποίο θα κόψουμε σε μικρότερα κυβάκια, των 2 εκατοστών περίπου. Η ομοιομορφία των κομματιών αλλά και το “κανονικό τους σχήμα” είναι εκείνα που θα κάνουν τις πατάτες μας τραγανές εξωτερικά και πολύ-πολύ μαλακές στο εσωτερικό τους. ΔΕΝ έχει και ιδιαίτερη σημασία εάν κάποια από τα κυβάκια είναι ελαφρά μεγαλύτερα από τα άλλα, τις μεγάλες διαφορές να αποφύγετε.

Με το που τελειώνουμε με την κάθε πατάτα, ρίχνουμε και πάλι τα κομμάτια πίσω στο μπολ με τις άκοπες πατάτες, για προστασία. Συνεχίζουμε με μία επόμενη. Πάντα μία τη φορά θα βγάζουμε, εντάξει;

Όταν πια τις κόψουμε έτσι μικρές όλες, τις ξεπλένουμε καλά κάτω από τρεχούμενο νερό, αλλάζοντας το υπάρχον μέχρι να δούμε το νερό να είναι διαυγές, όχι γαλακτερό. Αυτό το κάνουμε για να απομακρυνθεί το επιπλέον άμυλο που, με το κόψιμο της κάθε πατάτας σε μικρότερα κομμάτια, έχει βγει επιφανειακά και που μπορεί να έχει αποφύγει την οξείδωση χάρη στο νερό, αλλά μόλις βγουν και πάλι στον αέρα (για να τις βάλουμε στο ταψί και από εκεί στο φούρνο), η οξείδωση παραμονεύει…

Βάζουμε μπόλικο νερό σε μία κατσαρόλα και ρίχνουμε μέσα τα κυβάκια της πατάτας.

Προσθέτουμε 1 κουταλάκι χοντρό αλάτι (για να αλατισθούν και νοστιμίσουν αργά-αργά οι πατάτες, όσο θα βράζουν),

Αλλά και 2 κουταλιές ξύδι. Απλό λευκό ξύδι, το οποίο θα λευκάνει τις πατάτες και συνεπώς θα διατηρήσουν το ωραίο λευκό τους χρώμα.

Ανάβουμε το μάτι, φέρνουμε το νερό σε βρασμό και, από τη στιγμή που θα αναταράσσεται, ένδειξη βρασμού, αφήνουμε τις πατάτες να ζεματισθούν, να μισο-βράσουν, για 5 λεπτά. Το μάτι δεν χρειάζεται να είναι στο πολύ δυνατό τώρα, μπορούμε και να το χαμηλώσουμε λίγο (για λόγους οικονομίας), πρέπει όμως απαραίτητα να διατηρεί το βρασμό σε ικανοποιητικό βαθμό.

Μετά από ένα 5λεπτο, αφαιρούμε τα κυβάκια πατάτας, με τη βοήθεια κάποιας τρυπητής κουτάλας και τις ρίχνουμε σε ένα μπολ. Οι πατάτες ΔΕΝ είναι ακόμη βρασμένες, θα τις νοιώθετε σκληρές ακόμη, όμως εσωτερικά έχουν ενυδατωθεί και έχει ξεκινήσει η διαδικασία που θα τις κάνει να είναι μαλακές μέσα, ακόμη και μετά το πέρασμα από το φούρνο.

Τις αλατίζουμε και να τις περιχύσουμε με το ελαιόλαδο, ανακατεύοντας πολύ καλά με ένα κουτάλι, ώστε να αλατισθούν αλλά –κυρίως– να αλειφθούν πολύ καλά τα κομμάτια πατάτας σε όλες τις επιφάνειές τους.

Τις ρίχνουμε σε ένα ταψί καλυμμένο με λαδόκολλα, τις ραντίζουμε και με λίγο επιπλέον ελαιόλαδο (να υπάρχει δηλαδή κάποια (λίγα) “υγρά” στο ταψί),

Προσθέτουμε και τα αρώματα και τα μυρωδικά που μας αρέσουν (τους ταιριάζουν πολύ το σκορδάκι (βάλτε 2 σκελίδες κομμένες στη μέση ανάμεσα στις πατάτες), το δενδρολίβανο (ρίξτε και 1-2 κλαδάκια ανάμεσά τους, αλλά και πασπαλίστε τες με κάμποσα φυλλαράκια), το θυμάρι ή η μαντζουράνα), πασπαλίζουμε και με λίγο ακόμη αλάτι από πάνω τους

Και τις βάζουμε σε προθερμασμένο φούρνο στους 200 βαθμούς, να ψηθούν για 20 με 25 λεπτά.

Κατά τη διάρκεια του ψησίματος θα ανοίξουμε 2-3 φορές την πόρτα του φούρνου και θα ανακατέψουμε τα κομμάτια πατάτας, να γυρίσουν και με τις άλλες επιφάνειες προς τα πάνω, για να ψηθούν κατά το δυνατόν ομοιόμορφα.

Μετά από αυτόν το χρόνο (από το 20λεπτο και πέρα ρίχνουμε ματιές στο εσωτερικό του φούρνου για να δούμε πότε οι πατάτες θα έχουν πάρει το επιθυμητό χρωματάκι εξωτερικά (για το εσωτερικό μην ανησυχείτε, θα έχει γίνει ήδη “λουκούμι”), και ξεφουρνίζουμε.

Ανασηκώνουμε τη λαδόκολλα και αφήνουμε τις πατάτες να κυλήσουν απαλά σε ένα ευρύχωρο πιάτο. Ναι, τόσο απλά, θα κυλήσουν χωρίς πρόβλημα επειδή δεν θα έχει κολλήσει καμία τους. Μαζί τους, περισώστε και όσο λαδάκι έχει απομείνει (ΕΑΝ έχει απομείνει) πάνω στη λαδόκολλα, είναι εξαιρετικό σε γεύση! ΥΠΕΡΟΧΕΣ!!!

Δεν με πιστεύετε; Κάντε μία δοκιμή αμέσως μόλις τις ξεφουρνίσετε. Πάρτε μία στα χέρια σας, κόψτε την στη μέση και δοκιμάστε την. Προσοχή, αστειεύομαι, ζεματάνε σαν διάολοι!!! Αφήστε λίγο να κρυώσουν και δοκιμάστε τες, είναι πραγματικά εξαιρετικές! Τις μοιράζουμε σε πιάτα έτσι καυτές όπως είναι και τις σερβίρουμε. Καλή όρεξη!

Α, ξέχασα, σας χρωστώ μία εξήγηση γιατί πρέπει να κόβετε τις πατάτες σε κανονικό σχήμα, σε κυβάκια, χωρίς να αφήσουμε “μυτούλες”. Μία από τις πατάτες, λοιπόν, την έκοψα, σε μικρά μεν κομματάκια, σε “σχεδόν κυβάκια”, ΧΩΡΙΣ όμως να αφαιρέσω τα καμπύλα τμήματά τους. Η κοπή αυτή, λοιπόν, δημιούργησε κομμάτια που είχαν “κορυφές”, σημεία όπου η πατάτα ήταν πολύ πιο λεπτή από το υπόλοιπο σώμα της.

Όπως λοιπόν φαίνεται και στις φωτογραφίες, τα σημεία μικρότερου πάχους καίγονται πιο εύκολα, μαυρίζουν, γίνονται πολύ πιο ξεροψημένα και σκληρά και είναι λιγότερο εμφανίσιμα, σε περίπτωση που θέλετε να τις εμφανίσετε σε ένα πιο επίσημο τραπέζι. Διότι ο χρόνος ψησίματος και η θερμοκρασία του φούρνου είναι τέτοια που θα τις κάψει, δεν το αποφεύγετε… Εάν είναι για “σπιτική κατανάλωση” δεν τρέχει και τίποτα, γιατί όμως να μην ξέρετε τί να κάνετε και σε μία πιο ιδιαίτερη περίσταση;

Και, ιδιαίτερη ξε-ιδιαίτερη η περίσταση, με τις κομμάτια που περισσεύουν τί κάνουμε; θα μου πείτε. Λογική και εύλογη η ερώτηση. Και η απάντηση εύκολη. Δείτε τη συνταγή για “πατάτες Duchesse” για μία διαφορετική ιδέα, που μπορείτε να αξιοποιήσετε την ίδια εκείνη ημέρα, χρησιμοποιώντας τον ήδη ζεσταμένο φούρνο σας.