Tiramisù με απαλή κρέμα λεμονιού (και limoncello)

Αρχίζουμε ετοιμάζοντας την κρέμα λεμονιούσε ένα κατσαρολάκι ρίχνουμε τους κρόκους του αυγού και τη ζάχαρη,

Και τους κτυπούμε με τον αυγοδάρτη, να γίνουν μία λεία κρέμα.

Όταν τα αυγά ασπρίσουν (το χρώμα τους θα αλλάξει σε υποκίτρινο),

Αρχίζουμε να προσθέτουμε, λίγο λίγο, τον χυμό του λεμονιού (για καλό και για κακό περάστε τον και από μία σήτα, να κατακρατήσει κανένα κουκουτσάκι που σας ξέφυγε) και ανακατεύοντας πάλι τον ενσωματώνουμε στην κρέμα των αυγών

Προσθέτουμε και το ξύσμα του λεμονιού και το ενσωματώνουμε και αυτό (προτιμήστε, αν γίνεται, λεμόνια βιολογικά και σίγουρα ακέρωτα και αστίλβωτα),

Ανεβάζουμε το κατσαρολάκι στο μάτι και μαγειρεύουμε την κρέμα για 4-5 λεπτά, ανακατεύοντας με ένα κουτάλι.

Αποσύρουμε το κατσαρολάκι από το μάτι και προσθέτουμε το βούτυρο. Ανακατεύουμε με δυνατές κινήσεις να λιώσει το βούτυρο και να ενσωματωθεί στην κρέμα.

Αφήνουμε την κρέμα να έρθει σε θερμοκρασία περιβάλλοντος

Και κατόπιν τη σκεπάζουμε με μία μεμβράνη και τη βάζουμε στο ψυγείο να κρυώσει και να σφίξει.

(TIP_1)(δείτε πόσο πηκτή θα είναι ήδη πριν τη βάλουμε στο ψυγείο)

Περνούμε να ετοιμάσουμε το “μπάνιο” των μπισκότωνΒάζουμε σε ένα άλλο κατσαρολάκι το νερό με τη ζάχαρη, το ξύσμα αλλά και το χυμό του λεμονιού,

Να βράσουν μαζί για 2 λεπτά περίπου, μέχρι να λιώσει η ζάχαρη.

Μόλις λοιπόν λιώσει η ζάχαρη, τραβούμε το κατσαρολάκι από τη φωτιά και αδειάζουμε το αρωματισμένο ζαχαρόνερο σε ένα ευρύχωρο σκεύος, για κρυώσει. Το θέλουμε ευρύχωρο για να μπορούμε να βουτάμε εύκολα και γρήγορα τα μπισκότα μας στο “μπάνιο” τους. Θα δείτε παρακάτω γιατί είναι σημαντικό αυτό.

Αφήνουμε στην άκρη το νερό να χλιαρύνει (τόσο που να βάζουμε εύκολα τα χέρια μας μέσα),

Και τότε προσθέτουμε και το λικέρ limoncello. Εδώ, σε αυτό το σημείο, θα προσθέσετε και την εσάνς λεμονιού, ΟΣΕΣ δεν έχετε θέμα. Εμείς τα αποφεύγουμε, ακόμη και αν έκανε πολύ πιο αισθητή την παρουσία του λεμονιού στο γλυκό. Δε βαριέσαι…

Σε μία λεκανίτσα ρίχνουμε το mascarpone και, αφού βγάλουμε την κρέμα λεμονιού που έχουμε ετοιμάσει προηγουμένως από το ψυγείο, την προσθέτουμε και αυτή. Ανακατεύουμε να ενωθούν τα δύο υλικά.

Κτυπούμε με το mixer την κρέμα γάλακτος να “ανέβει” και να γίνει σαντιγύ.

Την προσθέτουμε στο μείγμα mascarpone/κρέμα λεμονιού και,

Ανακατεύοντας απαλά (με κινήσεις που θα φέρνουν κρέμα από τα τοιχώματα του σκεύους και από τον πάτο προς το κέντρο και την επιφάνεια, θα “διπλώνουν” σαν να λέμε την κρέμα πάνω στη σαντιγύ),

Την ενσωματώνουμε στην κρέμα. Θα βρεθούμε με μία λεία, αφράτη και ευωδιαστή κρέμα, πιο λευκή από εκείνη που ξέρουμε από την κλασσική tiramisù, λόγω της ύπαρξης της κρέμας γάλακτος και του περιορισμένου αριθμού κρόκων αυγού.

Παίρνουμε ένα παραλληλόγραμμου δοχείο (περίπου 35x20 εκατοστά) και απλώνουμε λίγη από την κρέμα mascarpone/λεμόνι στον πάτο του.

Περνώντας με γρήγορες κινήσεις και ένα-ένα τα σαβουαγιάρ από το χλιαρό “μπάνιο” με το ζαχαρο-λεμονό-νερο, τα μουσκεύουμε, φροντίζοντας όμως να μη μας μαλακώσουν. Εάν απορροφήσουν πολύ υγρό, το πρόβλημα δεν είναι μόνο ότι …παπαριάσουν, αλλά και ότι θα το αποβάλουν στη συνέχεια και το γλυκό μας θα γεμίσει όλο υγρά δεν θα μπορέσει να πήξει ούτε η κρέμα λεμονιού όταν το βάλετε στο ψυγείο. Ίσα ίσα 1 δευτερόλεπτο, λοιπόν, το πέρασμα του κάθε μπισκότου.

Με τα νωτισμένα μπισκότα στρώνουμε μία πρώτη στρώση, καλύπτοντας τον πάτο του σκεύους μας.

(TIP_2)Τα βάζουμε όσο πιο στριμωχτά μπορούμε, για να περιορίσουμε τα κενά ανάμεσά τους (μπορείτε να χρησιμοποιήσετε και κομματάκια σαβουαγιάρντ για να κλείσετε τα κενά). Με τον τρόπο αυτό περιορίζουμε τις “απώλειες” της κρέμας που, όπου βρει κενό, πάει και χάνεται εκεί μέσα…

Από πάνω τους στρώνουμε μία στρώση κρέμας. Περίπου τη μισή ποσότητα, ίσως και λίγο περισσότερη

(TIP_3)Προτιμώ να βάζω λίγο περισσότερη εδώ, αφού έχει να υγράνει δύο στρώσεις μπισκότων, και από πάνω και από κάτω της.

Συνεχίζουμε με τον γνωστό τρόπο που ακολουθούμε για την …ορίτζιναλ tiramisuΑπό πάνω στρώνουμε μία δεύτερη στρώση μπισκότων (και πάλι ελαφρά μουσκεμένων στο “μπάνιο” με άρωμα λεμόνι και πάλι όσο πιο στριμωγμένα μπορούμε)

Και πάνω σε αυτά απλώνουμε μία δεύτερη στρώση κρέμας. Μία σκέψη είναι να αλλάξουμε τη φορά τώρα στον τρόπο που τοποθετούμε τα σαβουαγιάρ, βοηθάει τα κομμάτια του γλυκού να στέκουν πιο …“ευθυτενή” όταν θα σερβιρισθούν στα πιάτα.

Τελειώνοντας, καλύπτουμε το σκεύος με μία μεμβράνη (εγώ το ξέχασα αυτή τη φορά, αλλά εσείς να θυμάστε να βάζετε μερικές οδοντογλυφίδες όρθιες, σε διάφορα σημεία του γλυκού, κρατούν τη μεμβράνη σε απόσταση από την επιφανειακή στρώση)

Και το βάζουμε στο ψυγείο για μερικές ώρες να κρυώσει και να σφίξει η κρέμα. Για να το απολαύσετε περισσότερο, η tiramisù (όχι μόνο αυτή με το λεμόνι, αλλά και η ορίτζιναλ, με τον καφέ και το κακάο) πρέπει να μείνει αρκετές ώρες στο ψυγείο. Ακόμη καλύτερα και ένα ολόκληρο βράδυ.

Τη βγάζουμε από το ψυγείο, κόβουμε τα κομμάτια μας και σερβίρουμε. Κάποιοι υποστηρίζουν ότι πρέπει να μείνει για ένα 5λεπτο σε θερμοκρασία περιβάλλοντος, για να την απολαύσει κανείς καλύτερα. Δεν έχω άποψη, δεν θα κατάφερνα ποτέ να κάνω όλη αυτήν την υπομονή…