Vai a fa'

“Moglie, vai a fa' "fancù"!!! “.... Όσοι γνωρίζουν, έστω και λίγα, ιταλικά, ας μη βιαστούν να με παρεξηγήσουν. Κι ας προσφέρομαι τόσο συχνά για κάτι τέτοιο. Όχι, όμως, σήμερα, όχι εδώ...Η αλήθεια είναι ότι είναι πολύ πιθανό να προκαλέσουν παρεξήγηση αυτά τα λόγια. Υπάρχει μία ιστορία πίσω από αυτή τη συνταγή που είναι αρκετά διασκεδαστική. Ανάγεται στα χρόνια του μεταναστευτικού κύματος, από κάθε γωνιά της Ευρώπης, προς την Γερμανία, κάποιες δεκαετίες πριν. Και συνδέεται με ένα πιάτο της γερμανικής κουζίνας, τα “Pfannkuchen”. Κάτι ανάμεσα σε ομελέτα, κρέπα και pancake, που “γέρνει” περισσότερο σε κάποιο από αυτά τα πιάτα, ανάλογα με τα υλικά που επιλέγει κανείς.Ήταν τότε που οι Ιταλοί μετανάστες, στη συντριπτική τους πλειοψηφία από τον ιταλικό νότο, με την έντονη προφορά και το “κόψιμο” ολόκληρων συλλαβών από τις λέξεις, δεν κατάφερναν να προφέρουν σωστά το “Pfannkuchen” και το κατακρεουργούσαν, σε “Fancù”. Που μαζί με την προτροπή«Γυναίκα, πάνε να κάνεις...» παρέπεμπε σε μία φράση-βρισιά της ιταλικής γλώσσας.Το ίδιο το πιάτο, όμως, κάθε άλλο παρά “ύβρις στη μαγειρική” είναι. Η κλασσική του εκδοχή, γλυκιά και αρωματισμένη, είναι με μήλα και κανέλλα. Μπορείτε όμως να παίξετε και με άλλα υλικά, τόσο γλυκά όσο και αλμυρά. Μπορείτε και να τα “ελληνικοποιήσετε”, χρησιμοποιώντας φέτα και κομμάτια ελιές. Αλήθεια, μπορεί να μας πει κάποια από τις κυρίες που ζουν στη Γερμανία, εάν τα φτιάχνουν έτσι; Όλες οι εκδοχές έχουν το ίδιο μείγμα, χωρίς ζάχαρη και με πολύ λίγο αλατάκι, την διαφορά στη γεύση την κάνει η επιφανειακή κάλυψη, με τα πρόσθετα υλικά.

Λίγα μυστικά ακόμα

Έκανα σήμερα την μισή ποσότητα, σε τηγάνι 16 εκατοστών. Βγήκαν δύο κρέπες, αφράτες και παχιές. Εάν τις θέλετε πιο λεπτές, περνάτε σε 20άρι τηγάνι.Μπορεί να γίνουν και με αλεύρι ολικής άλεσης. Με αυτό, και με μαρμελάδα ή μερέντα (που στη περίπτωση αυτή μπαίνουν επάνω στο, έτοιμο πια, Pfannkuchen, και όχι όσο τηγανίζεται) μπορούν να γίνουν ένα θαυμάσιο πρωινό, για μικρούς αλλά και για μεγάλους. Αυτοί οι τελευταίοι μπορούν να βάλουν, μέσα στο μείγμα σε αυτή τη περίπτωση, ένα καπνιστό ζαμπόν σε χοντρά κομμάτια, κομμένο λουκάνικο, ακόμη και αντσούγιες, και να έχουν ένα καλό κυρίως πιάτο. Και οι μεν και οι δε, μπορούν να τα απολαύσουν με μπαλίτσες παγωτού. Ίσως και με κάποιο σιρόπι