ggr
ggr @george
Athens

Η σχέση μου με τα χταπόδια είναι πολύ ιδιαίτερη. Και ας μη το ξέρουν τα χταπόδια... Τα αναζητώ παντού. Σε μικρά, ταπεινά, ταβερνάκια, στα πιο μακρινά, ξεχασμένα, νησιά. Σε παραδοσιακά... θαλασσινο - στέκια, Αττικής και περιχώρων. Σε μεσαία έως και μεγάλα βάθη (εκεί, γύρω στα... δυόμιση μέτρα κάτω από την επιφάνεια (τι “ποιαν επιφάνεια ;”, τι “ποιαν επιφάνεια ;”, μωρέ!!!) με το ψαροντούφεκο στο χέρι. Σε σπίτια συναδέλφων με νησιώτισσες μητέρες. Στο κτήμα της θείας Θοδώρας, στην Ερμιόνη, όπου “γνωρίστηκα” με το –με διαφορά– νοστιμότερο χταπόδι στα κάρβουνα. Παντού. Το χταπόδι, όμως, που βρήκα στο site της Antonella, δεν έχει όμοιό του. Όχι επειδή τάχα είναι το πιο νόστιμο που έχω δοκιμάσει. Όχι. Έχω φάει και άλλα, σπουδαία χταπόδια. Αλλά επειδή είναι, πράγματι, πολύ νόστιμο, και ταυτόχρονα τόσο διαφορετικό!!! Ο τρόπος με τον οποίο καραμελώνουν οι χορταστικές μπουκιές του χταποδιού, ο τρόπος με τον οποίο “δένουν” μαζί του οι...”μεταλλαγμένες” πατατούλες, οι τόσο διαφορετικές και νόστιμες, τα αρώματα του δενδρολίβανου και της μαντζουράνας που αναδύονται από το ταψί, η διακριτική αλλά συνάμα διακριτή γεύση του κρασιού, συνθέτουν ένα εξαιρετικό πιάτο, όχι μόνο για να φάτε αλλά για να απολαύσετε τρώγοντας!!! Είναι μία ακόμη επιλογή, για κάποιον που θα θελήσει κάτι διαφορετικό από το γνωστό (και, ασφαλώς, πολύ νόστιμο) “χταπόδι με κοφτό μακαρονάκι” στη κατσαρόλα. Αλλά μία πολύ-πολύ-πολύ νόστιμη επιλογή. Την αρχική μου επιφυλακτικότητα “μα δεν θα παραμείνει σκληρό, εάν δεν βράσει προηγούμενα;” διαδέχθηκε η ικανοποίηση και ο θαυμασμός για ένα πιάτο που τα αξίζει και με το παραπάνω. Δοκιμάστε το και θα το διαπιστώσετε. Και θα πείτε μαζί μου“Ευχαριστώ, Antonella”

Λίγα μυστικά ακόμα

[1] Όπως είδατε, το χταπόδι δεν βράζει καθόλου προηγουμένως, μαγειρεύεται εξ’ ολοκλήρου στον φούρνο. Ο χρόνος ψησίματος και τα υγρά (κρασί+λάδι+υγρά χταποδιού) είναι αρκετά για να μαλακώσει, να μελώσει και μαζί με τις πατάτες να φτιάξουν ένα “αχτύπητο δίδυμο”. [2] Υπάρχει όμως κόσμος που δεν τρώει την πέτσα (την βρίσκουν –λένε– γλιτσερή) και τις βεντούζες του (μη σας πω καλύτερα πως τις βρίσκουν αυτές...). Άλλες φορές, πάλι, εάν το χταπόδι είναι πραγματικά μεγάλο, ο χρόνος της μίας ώρας δεν είναι αρκετός για να μαγειρευθεί και αν τον αυξήσετε θα διαλυθούν οι πατάτες (που αν, πάλι, τις προσθέσετε, όχι από την αρχή αλλά αργότερα, δεν θα μελώσουν από τα υγρά του χταποδιού, που θα έχουν εξατμισθεί). Μέγα μπέρδεμα!!! Σε αυτές τις περιπτώσεις, λοιπόν, μπορούμε να.... αφαιρέσουμε την πέτσα. Και αν όχι όλη, ειδικά από την κουκούλα, όπου είναι και πιο σκληρή. Το χταπόδι θα μαγειρευθεί πολύ πιο εύκολα/γρήγορα.[3] Να ξεκαθαρίσουμε ένα πράγμα. Το χταπόδι ΔΕΝ ΚΑΘΑΡΙΖΕΤΑΙ από την πέτσα του. Σε αντίθετη περίπτωση, ένα πολύ μεγάλο μέρος από την μοναδική νοστιμιά του θα χαθεί. Εάν όμως... επιμένετε να θέλετε το χταπόδι λευκό ή εάν έχετε να μαγειρέψετε κάποιο πραγματικά μεγάλο, μπορείτε να δείτε πώς θα αφαιρείτε αυτή την πέτσα του στα βήματα 15 έως 21. Δεν την αφαιρούμε, λοιπόν, την πετσούλα του. Είναι αμαρτία μεγάλη. Εάν όμως, όπως είδαμε, υπάρχουν λόγοι να αφαιρεθεί, τότε να τη χρησιμοποιήσουμε τουλάχιστον. Πως θα γίνει αυτό; Την ρίχνουμε, μαζί με τα πλοκάμια στο μίξερ, μαζί και με ένα-δυό κομμάτια από το χταπόδι (από την κουκούλα ή το σώμα του, για παράδειγμα), φτιάχνουμε μία πικάντικη σαλτσούλα με λίγο σκορδάκι αλλά και θρυμματισμένη καυτερή πιπερίτσα, προσθέτουμε τα θρυμματισμένα βεντούζες και πέτσα, σβήνουμε με λίγο κρασί και προσθέτουμε και λίγο πολτό ντομάτας. Προσθέτουμε λίγο από το νερό όπου βουτήξαμε μέσα το χταπόδι, λίγο μαϊντανό, και η πολύ νόστιμη χταποδο-σαλτσούλα είναι έτοιμη. Μπορεί να χρησιμοποιηθεί αμέσως, με το χταπόδι φούρνου (ή όποιο άλλο πιάτο έχουμε φτιάξει) αλλά μπορεί να διατηρηθεί κάλλιστα σε ένα βαζάκι που να κλείνει αεροστεγώς, για επόμενες συνταγές με ψάρι/ψαρικά. Και μια και είμαστε στο θέμα, έχετε σκεφθεί ποτέ ότι μπορείτε να χρησιμοποιήσετε το νερό μέσα στο οποίο βράζει (όταν το βράζετε) το χταπόδι; Λοιπόν, αυτό το πλούσιο σε γεύση και αρώματα νερό δεν πετιέται. Το αφήνουμε να κρυώσει, το περνούμε σε θήκες για παγάκια, σε μπουκάλια, σε τάπερ, σε οτιδήποτε εν πάση περιπτώσει μπορεί να μπει στη κατάψυξη, και καταψύχεται έως ότου χρειασθούμε ζωμό ψαριού. Καλύτερο και φθηνότερο (αφού θα πετιόταν...) δεν θα βρείτε. Η επιλογή δύο (ή και τριών) μικρότερων χταποδιών (στα 700-800 γραμμ.) αντί ενός μεγαλύτερου (του 1,5 κιλού) επιδρά θετικά στον χρόνο μαγειρέματος. Και το κόψιμο σε μικρότερα κομμάτια (αντί για το μαγείρεμά του ολόκληρου, ατεμάχιστου) το κάνει να δέσει καλύτερα με τις πατάτες αλλά και να αρωματισθεί καλύτερα με τα βότανα και τα καρυκεύματα που βάζουμε στο ταψί. Αφιερωμένο στη φίλη ΝΙΚΟΛ που “ταλαιπωρείται” τέτοια εποχή από τα χταπόδια που κουβαλάει στο σπίτι αυτός ο αθεόφοβος ο άνδρας της ! ! !

Δες περισσότερα
Διόρθωση συνταγής

Υλικά

88 Minutes
6 άτομα
  1. 1 φρέσκο (γύρω στο 1,5 kg) χταπόδι (ή και δυο, των 800 γρ) (δείτε “Μυστικά” [1] )
  2. 6 η 7 μεγάλες πατάτες
  3. παρθένο ελαιόλαδο (5 κ.σ.)
  4. αλάτι (2-3 κ.γ.)
  5. δυό γερές πρέζες πιπέρι
  6. δενδρολίβανο (φυλλαράκια από 4-5 φρέσκα κλαδάκια)
  7. μαντζουράνα (φυλλαράκια από 3-4 φρέσκα κλαδάκια)
  8. λευκό κρασί (2 ποτήρια κρασιού)

Οδηγίες μαγειρέματος

  1. 1

    Πλένουμε και καθαρίζουμε το χταπόδι (αφαιρώντας τα μάτια, το ράμφος (δόντι) του, και τα όργανα μέσα από τη κουκούλα του).

  2. 2

    Το βάζουμε σε κατσαρόλα με ξύδι, για ένα μισάωρο, για να του πάρει την έντονη μυρωδιά (προαιρετικά, και εφ’ όσον το θεώρει κάνεις απαραίτητο).

  3. 3

    Το κόβουμε σε μέτρια κομμάτια, των 2-3 εκατοστών.

  4. 4

    Κόβουμε και τις πατάτες, σε κομμάτια ίσου –περίπου– μεγέθους.

  5. 5

    Το βάζουμε, και τα μεν και τα δε, σε ένα ευρύχωρο ταψί.

  6. 6

    Τους ρίχνουμε από πάνω ελαιόλαδο, κανονίζουμε στο αλάτι, ρίχνουμε και μια γερή δόση φρέσκο πιπέρι

  7. 7

    Προσθέτουμε και το φρέσκο δενδρολίβανο (θρύβουμε τα κλαδάκια και παίρνουμε μόνο τα φυλλαράκια του),

  8. 8

    Και προσθέτουμε και τα δυο ποτήριa λευκό κρασί.

  9. 9

    Τα ανακατεύουμε όλα καλά, κατά προτίμηση με τα χέρια, για να απλωθούν παντού τα καρυκεύματα και να αρωματισθούν όσο γίνεται καλύτερα οι πατάτες και το χταπόδι.

  10. 10

    Ψήνουμε για περίπου μια ώρα, στον αέρα, στους 190 με 200 βαθμούς (ανάλογα με τον φούρνο).

  11. 11

    Μετά το μισάωρο, ανά διαστήματα (στο δεκάλεπτο, περίπου) ανοίγουμε τον φούρνο, προσθέτουμε (εάν το χρειάζεται) λίγο νεράκι, ρίχνουμε και ένα καλό ανακάτεμα, να γυρίζουν τα κομμάτια το φαγητό από όλες τις πλευρές και να βρέχονται με τα υγρά του ταψιού.

  12. 12

    Τα υγρά, ε; Λοιπόν, κατά το ψήσιμο, το χταπόδι θα βγάλει τα υγρά του, το περιμένατε άλλωστε. Εκείνο που δεν θα περιμένατε είναι ότι θα δώσουν στο φαγητό ένα πολύ ωραίο ροζ χρώμα. Μην τρομάξετε, η γεύση του θα είναι πραγματικά πολύ ξεχωριστή.

  13. 13

    Τόσο που, αν έχετε καλεσμένους, μετά από πολύ λίγες ήμερες, θα σας ζητήσουν, με περισσότερο ή λιγότερο κομψό τρόπο να τους ξανακαλέσετε «για εκείνο το χταποδάκι που φάγαμε την άλλη φορά......»

  14. 14

    Φροντίστε να σερβίρετε το ψημένο με αυτόν τον τρόπο χταπόδι όσο είναι ακόμη ζεστό, διαφορετικά έχει την τάση να σφίξει, να γίνεται πιο σκληρό.

  15. 15

    Τα βήματα που ακολουθούν, ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ μέρος της συνταγής. Δεν τα χρειάζεται. Εκτός και αν συντρέχει κάποιος από τους λόγους που αναφέρονται στα “Μυστικά” [2] και επιβάλλουν την αφαίρεση της πέτσας του χταποδιού. Ζεσταίνουμε νερό σε ένα κατσαρόλι και το φέρνουμε σε βρασμό.. Ζεματίζουμε το χταπόδι στο καυτό νερό, βουτώντας το επανειλημμένα, για 3-4 φόρες. Αυτό γίνεται πιάνοντας το από το κεφάλι, βουτώντας το για 4-5 δευτερόλεπτα,

  16. 16

    Ανασύροντας το για άλλο τόσο χρόνο (4-5 δευτ.) πάνω από την κατσαρόλα με το νερό,

  17. 17

    Πριν το ξαναβουτήξουμε, για τον ίδιο χρόνο, για 2η, 3η και 4η φορά.

  18. 18

    Με τον τρόπο αυτό τα πλοκάμια του χταποδιού θα σγουρύνουν (ιδιαίτερα την πρώτη φορά), όχι όμως πολύ,

  19. 19

    Και μπορούμε να αφαιρέσουμε την εξωτερική, πιο σκληρή, πέτσα του με μεγαλύτερη ευκολία, απλά πιάνοντάς την από το πάνω μέρος κάθε πλοκαμιού και τραβώντας την προς την απόληξή του.

  20. 20

    Συνήθως 4 φορές είναι αρκετές, εάν όμως συναντήσετε δυσκολία, το βουτάτε περισσότερες και για περισσότερη ώρα.

  21. 21

    Αφού αφήσουμε να κρυώσουν για 2 λεπτά τα πλοκάμια, πιάνουμε το χταπόδι από αυτά και επαναλαμβάνουμε την ίδια διαδικασία για την κουκούλα του. Θα μου επιτρέψετε όμως να επαναλάβω και εδώ (το γράφω και πιο κάτω, στα “Μυστικά” [3]), πως το χταπόδι ΔΕΝ ΚΑΘΑΡΙΖΕΤΑΙ από την πέτσα του!!! Όλη η νοστιμιά του βρίσκεται ακριβώς σε αυτή τη πετσούλα και εάν την αφαιρέσει κανείς δεν έχει καμία γεύση.

  22. 22

    Εάν θέλετε να δείτε όλη τη διαδικασία, αναζητήστε πως γίνεται στη συνταγή “Χταπόδι σε μέθη. Λεπτοκομμένο σε φέτες (carpaccio) ” που υπάρχει στο site

Αντιδράσεις

Από

ggr
ggr @george
στις
Athens